Kazimierz Mijal
Z Wikipedii
Kazimierz Mijal (ur. 15 września 1910) – polski komunista, podczas wojny współpracownik Pawła Findera i Marcelego Nowotki, a nastepnie Bolesława Bieruta, po 1956 r. zwolennik maoizmu.
Karierę polityczną rozpoczął w czasie wojny, w roku 1941, w tajnej organizacji "Proletariusz", potem w Polskiej Partii Robotniczej. Sekretarz Krajowej Rady Narodowej, prezydent miasta Łodzi w latach 1945 -1947, szef kancelarii prezydenta Bolesława Bieruta. Od grudnia 1948 do marca 1959 był członkiem KC PZPR.
Od 27 kwietnia 1950 do 20 listopada 1952 minister gospodarki komunalnej w rządzie Józefa Cyrankiewicza. Od 21 listopada 1952 do 1 lutego 1956 minister-szef Urzędu Rady Mininistrów, a następnie - do 20 lutego 1957 - minister gospodarki komunalnej w rządzie Bolesława Bieruta i Józefa Cyrankiewicza.
Po dojściu do władzy Gomułki odsunięty od głównego nurtu; Gomułkę krytykował za zdradę ideałów. Uznawany za zwolennika frakcji natolińczyków. Założyciel Komunistycznej Partii Polski (nielegalnej). Skłaniał się ku poglądom Mao Zedonga. Redagował miesięcznik "Chiny". W roku 1966 wyjechał nielegalnie z Polski (posługując się paszportem wydanym przez Ambasadę Albanii) najpierw do Albanii, potem w roku 1978 do ChRL; za pośrednictwem Radia Tirana nadawał audycje w języku polskim, przeznaczone dla słuchaczy w kraju, w których propagował koncepcje socjalizmu maoistycznego. W roku 1983 powrócił potajemnie do kraju. Próbował, bezskutecznie, reaktywować KPP - partia istniała do 1997 r., ale nie miała znaczenia politycznego. Aresztowany w roku 1984, po ujęciu w trakcie kolportażu ulotek. Zwolniony po 3 miesiącach. Nie odegrał już żadnej roli w polityce.
Wspierał w swojej publicystyce działania Zjednoczenia Patriotycznego Grunwald i inne środowiska nacjonalistyczne. Pozytywnie o jego roli pisze, a także publikuje teksty Mijala, lewicowo-narodowy "Tygodnik Ojczyzna". W 2007 roku Kazimierz Mijal otrzymał honorowe członkostwo Frontu Narodowo-Robotniczego. Przeciwnik Unii Europejskiej, oskarżany o poglądy antysemickie.
Mijal jest autorem następujących prac :
- "Przyczyny upadku realnego socjalizmu w Polsce - zbiór tekstów"
- "Wybory prezydenckie"
- "Socjalizm robotniczy"
- "Plan likwidacji socjalizmu"
- "Udział syjonistów w niszczeniu polskiego ruchu socjalistycznego"
- "Rewizjoniści i nacjonaliści żydowscy w walce z polskim ruchem robotniczym"
- "Obrona proletariatu i godności Narodu Polskiego"
- "Federacja Republiki Krajów Słowiańskich"
- "Federacja wolnych i równych narodów Europy - nie dla UE i NATO"
- "Haniebna rola żydowskich nacjonalistów"
Do 1815: |
m.in.: Jan Dąbrowski • Mikołaj Kasprzyk • Aleksy Drewnowicz • Piotr Zakrzewicz |
|
Królestwo Kongresowe |
Szymon Szczawiński • Antoni Czarkowski • Karol Tangermann • Teodor Duczyński • Franciszek Traeger • Andrzej Rosicki • Edmund Pohlens • Maurycy Taubwurcel • Walerian Michał Makowiecki • Władysław Pieńkowski • Alfred Biedermann • Antoni Staromirski • Heinrich Schoppen • Leopold Skulski |
|
II Rzeczpospolita (1919-1939) |
Aleksy Rżewski • Marjan Cynarski • Wacław Maksymilian Józef Wojewódzki • Bronisław Ziemięcki • Wacław Głazek • Mikołaj Godlewski • Jan Kwapiński |
|
Polska Rzeczpospolita Ludowa (1945-1989) |
Kazimierz Witaszewski • Kazimierz Mijal • Eugeniusz Stawiński • Marian Minor • Ryszard Olasek • Bolesław Geraga • Edward Kaźmierczak • Jerzy Lorens • Józef Niewiadomski • Jarosław Pietrzyk |
|
III Rzeczpospolita (od 1989) |
Waldemar Bohdanowicz • Grzegorz Palka • Marek Czekalski • Tadeusz Matusiak • Krzysztof Panas • Krzysztof Jagiełło • Jerzy Kropiwnicki |