John Wakeham
Z Wikipedii
John Wakeham, baron Wakeham (ur. 22 czerwca 1932), brytyjski polityk i przedsiębiorca, członek Partii Konserwatywnej, minister w rządach Margaret Thatcher i Johna Majora.
Wykształcenie odebrał w Charterhouse School. Przed rozpoczęciem kariery politycznej najpierw pracował jako księgowy, później prowadził własny biznes. W 1974 r. został wybrany do Izby Gmin jako reprezentant okręgu Maldon. Od 1983 r. reprezentował okręg wyborczy South Colchester and Maldon. W 1983 r. został parlamentarnym sekretarzem skarbu. W latach 1987-1989 był przewodniczącym Izby Gmin. Za jego urzędowania odbyły się pierwsze transmisje telewizyjne z posiedzeń Izby. Jednocześnie był Lordem Tajnej Pieczęci, a od 1988 r. Lordem Przewodniczącym Rady. W latach 1989-1992 był ostatnim ministrem energii, autorem planu prywatyzacji sektora energetycznego.
W 1992 r. został parem dożywotnim jako baron Wakeham. Otrzymał stanowiska Lorda Tajnej Rady i przewodniczącego Izby Lordów. Na tych stanowiskach pozostał do 1994 r. W 1995 r. został przewodniczącym komitetu skarg prasowych. Był nim do 2001 r. W 1997 r. został zastępcą Lorda Namiestnika Hampshire. W 1999 r. został członkiem Królewskiej Komisji ds. reformy Izby Lordów.
Jego pierwsza żona, Roberta, zginęła w zamachu bomobwym na hotel Brighton 12 października 1984 r. Wakeham odniósł w tym zamachu poważne obrażenia. Z Robertą miał dwoje dzieci. Niedługo później poślubił Alison Ward z którą ma jednego syna.
Poprzednik Cecil Parkinson |
Minister energii Wielkiej Brytanii 1989-1992 |
Następca urząd zlikwidowany |
Poprzednik John Biffen |
Przewodniczący Izby Gmin 1987-1989 |
Następca Geoffrey Howe |
Poprzednik John Biffen |
Lord Tajnej Pieczęci 1987-1988 |
Następca John Ganzoni, 2. baron Belstead |
Poprzednik William Whitelaw, 1. wicehrabia Whitelaw |
Lord Przewodniczący Rady 1988-1989 |
Następca Geoffrey Howe |
Poprzednik David Waddington, baron Waddington |
Lord Tajnej Pieczęci 1992-1994 |
Następca Robert Gascoyne-Cecil, wicehrabia Cranborne |
Poprzednik David Waddington, baron Waddington |
Przewodniczący Izby Lordów 1992-1994 |
Następca Robert Gascoyne-Cecil, wicehrabia Cranborne |
Poprzednik David Waddington, baron Waddington |
Lider Brytyjskiej Partii Konserwatywnej Izba Lordów 1992-1994 |
Następca Robert Gascoyne-Cecil, wicehrabia Cranborne |
Poprzednik Gordon Slynn, baron Slynn of Hadley |
Kolejność precedencji w Zjednoczonym Królestwie Mężczyźni |
Następca Alan Rodger, baron Rodger of Earlsferry |
W dniu powstania
Kenneth Baker • Paul Channon • Kenneth Clarke • Norman Fowler • Lord Havers • Geoffrey Howe • Douglas Hurd • Tom King • Nigel Lawson • John MacGregor • John Major • John Moore • Cecil Parkinson • Nicholas Ridley • Malcolm Rifkind • Margaret Thatcher • John Wakeham • Peter Walker • Lord Whitelaw • Lord Young of Graffham • George Younger
Późniejsi członkowie gabinetu
Lord Bealstead • Peter Brooke • John Gummer • Michael Howard • David Hunt • Norman Lamont • Peter Lilley • Lord Mackay of Clashfern • Tony Newton • Chris Patten • David Waddington • William Waldegrave
W dniu powstania
Kenneth Baker • Peter Brooke • Kenneth Clarke • John Gummer • Michael Heseltine • Michael Howard • David Hunt • Douglas Hurd • Tom King • Norman Lamont • Ian Lang • Peter Lilley • John MacGregor • Lord Mackay of Clashfern • John Major • David Mellor • Tony Newton • Chris Patten • Malcolm Rifkind • Lord Waddington • John Wakeham • William Waldegrave
W dniu powstania
Virginia Bottomley • Kenneth Clarke • John Gummer • Michael Heseltine • Michael Howard • David Hunt • Douglas Hurd • Norman Lamont • Ian Lang • Peter Lilley • John MacGregor • Lord Mackay of Clashfern • John Major • Patrick Mayhew • David Mellor • Tony Newton • John Patten • Michael Portillo • Malcolm Rifkind • Gillian Shephard • Lord Wakeham • William Waldegrave
Późniejsi członkowie gabinetu
Jonathan Aitken • Peter Brooke • Lord Cranborne • Stephen Dorrell • Michael Forsyth • Roger Freeman • William Hague • Jeremy Hanley • Douglas Hogg • Brian Mawhinney • John Redwood • George Young