Jesügej Baatur

Z Wikipedii

Jesügej Baatur – wódz mongolski z XII wieku, ojciec Czyngis-chana, mąż Höelün.

[edytuj] Życie

Po śmierci chana Kutuły przewodził niewielkiemu związkowi plemiennemu, którego większość stanowili Tajczuci. Jego władzę uznawała dawna rodzina panująca jednak nie ogłoszono go chanem. Prawdopodobnie w latach 60. i na początku 70 XII wieku w sojuszu z Kereitami walczył z Tatarami, wziął wówczas do niewoli jednego z ich wodzów Temudżina Ugu, na cześć którego nadał swemu synowi imię Temudżin. Przywrócił do władzy, obalonego przez krewnych, Chana Kereitów To'oriła, który w przyszłości wziął w opiekę jego syna Temudżina. Zaręczył Temudżina z córką wodza Ongiaratów Deja Mądrego – Borte. Wracając od niej napotkał ucztujących Tatarów do których się przyłączył. Prawdopodobnie został otruty, zmarł wkrótce po powrocie do swego obozu zdążył jeszcze nakazać jednemu ze swych dostojników Mönglikowi by z powrotem sprowadził Temudżina. Prawdopodobnie miało to miejsce w pierwszej połowie lat 70. XII wieku. Po jego śmierci Orda której przewodził rozpadła się wskutek odejścia Tajczutów.

[edytuj] Rodzina

Był wnukiem Kabuła pierwszego chana Mongołów i bratankiem chana Kutuły. Mąż Höelün z którą miał czworo dzieci trzech synów: Temudżina, Kasara i Temügego, oraz córkę Temülin. Miał też co najmniej dwóch synów z innego związku z nieznaną kobietą: Bektera, który był jego pierworodnym i Belgüteja. Swoją żonę porwał jednemu z merkickich wodzów Jeke Czelidü, za co później Merkici mścili się na jego rodzinie porywając żonę Temudżina.

[edytuj] Bibliografia

• Tajna historia Mongołów. Anonimowa kronika mongolska z XIII wieku. Przełożył z mongolskiego wstępem i komentarzami opatrzył Stanisław Kałużyński, Warszawa 2005 PIW ISBN 83-06-02965-8
• Lew Gumilow – Śladami cywilizacji Wielkiego Stepu, PIW Warszawa 2004 ISBN 83-89700-14-X