Jagdpanzer 38(d)
Z Wikipedii
Jagdpanzer 38(d) | |
Dane podstawowe | |
Państwo | Niemcy |
Trakcja | gąsienicowa |
Typ | niszczyciel czołgów |
Załoga | 4 osoby |
Historia | |
Prototyp | 1945 |
Dane techniczne | |
Silnik | 12-cylindrowy, wysokoprężny, chłodzony powietrzem silnik rzędowy typu Tatra 103 o pojemności 7750 cm³ |
Moc | 162 kW (220 KM) |
Transmisja | mechaniczna |
Wymiary | |
Długość maks. | 5270 mm |
Szerokość | 2810 mm |
Wysokość | 1750 mm |
Masa | |
Masa bojowa | 16 000 kg |
Opancerzenie | |
Typ pancerza | stalowy |
Grubość pancerza | 8 - 80 mm |
Osiągi | |
Prędkości maksymalne | |
Na drodze | 42 km/h |
Zdolność pokonywania przeszkód | |
Brody bez przygotowania | 900 mm |
Rowy | 1800 mm |
Ściany pionowe | 650 mm |
Zasięg | 510 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
Artyleryjskie | 1 x armata 7,5 cm Pak 42 L/70 kalibru 75 mm (54 naboje) |
Strzeleckie | 1 x km MG42 kal. 7,92 mm |
Jagdpanzer 38(d) - niemiecki, prototypowy niszczyciel czołgów zbudowany na wydłużonym podwoziu pojazdu Jagdpanzer 38(t) Hetzer.
W 1944 roku na polecenie Adolfa Hitlera rozpoczęto unifikację sprzętu pancernego Wehrmachtu i Waffen-SS. Ograniczenie liczby typów produkowanych pojazdów miało zwiększyć produkcję pojazdów uznanych za najbardziej przydatne, a dodatkowo ułatwić dostarczanie zaopatrzenia do jednostek uzbrojonych w bardziej jednolity sprzęt.
Wśród pojazdów których produkcja miała być kontynuowana były wozy oparte na podwoziu działa samobieżnego Hetzer. Postanowiono także rozpocząć opracowywanie jego udoskonalonej wersji. Udoskonalony wóz oznaczony jako Jagdpanzer 38(d) miał wydłużone podwozie dzięki czemu zwiększyła się objętość przedziału bojowego i możliwy stał się montaż działa 7,5 cm Pak 42. Miała ona podobnie jak armata 7,5 cm Pak 39 Hetzera kaliber 75 mm, ale dzięki dłuższej lufie (70 zamiast 48 kalibrów) wystrzeliwane z niej pociski miały wyższą przebijalność pancerza. Armata posiadała kąt ostrzału w pionie od -8° do +15°, i po 7° w obie strony w poziomie. Uzbrojeniem dodatkowym był umieszczony na pancerzu zdalnie sterowany karabin maszynowy. Poza uzbrojeniem zmieniono także napęd zastępując silnik gaźnikowy wysokoprężnym.
Na tym samym podwoziu miała być budowana samobieżna haubica uzbrojona w działo 10,5 cm StuH 42 kalibru 105 mm (zapas amunicji 66 naboi) i samobieżne działo przeciwlotnicze wyposażone w wieże Kugelblitz z dwoma działkami MK 103 kalibru 30 mm.
Na początku 1945 roku powstało kilka prototypów Jagdpanzera 38(d). Po testach zamówiono 1250 pojazdów tego typu (1125 niszczycieli czołgów i 125 haubic samobieżnych). Produkcję planowano uruchomić latem 1945 roku, ale przeszkodziło temu zakończenie wojny w Europie.
[edytuj] Bibliografia
- Janusz Ledwoch, 1997, Niemieckie wozy bojowe 1933-1945, Warszawa, Militaria, ISBN 83-86209-57-7.