Języki północnokaukaskie
Z Wikipedii
Języki północnokaukaskie to proponowana rodzina języków używanych przez rdzenną ludność północnego Kaukazu, wywodzących się rzekomo od prajęzyka używanego około 3000 lat p.n.e. W skład tej rodziny wchodzą dwie grupy języków:
- języki północno-zachodniokaukaskie (inaczej abchasko-adygejskie)
- języki północno-wschodniokaukaskie (inaczej nach-dagestańskie)
[edytuj] Podobieństwa i różnice
Główne podobieństwo między zachodnią i wschodnią grupą języków północnokaukaskich to fonetyka - języki należące do obu rodzin są wysoce spółgłoskowe. Przykładowo język ubychijski posiada 84 spółgłoski, a arczyński - 76.
Systemy gramatyczne języków abchasko-adygejskich i dagestańskich różnią się od siebie znacząco. Języki dagestańskie posiadają rozbudowaną deklinację, np. w języku tabasarańskim istnieje 48 końcówek miejscownika. Języki abchasko-adygejskie mają dwa lub trzy przypadki, ale za to bardzo skomplikowany system koniugacji - czasownik inkorporuje dopełnienie i okoliczniki miejsca.
Istnieją teorie postulujące pokrewieństwo języków północnokaukaskich z językiem baskijskim, językami jenisejskimi, językami chińsko-tybetańskimi a nawet indiańskimi językami na-dene w ramach rodziny języków dene-kaukaskich. Prajęzyk dene-kaukaski istniałby około 8700 roku p.n.e , prawdopodobnie w środkowej Azji