Imiona łacińskie

Z Wikipedii

Imiona łacińskie – imiona rzymskie używane przez starożytnych Rzymian oraz inne imiona pochodzące z łaciny, rozpowszechnione w wielu krajach w późniejszym okresie.

Spis treści

1 Imiona rzymskie
2 Imiona pochodzenia łacińskiego
- 2.1 Męskie imiona łacińskie
- 2.2 Żeńskie imiona łacińskie
3 Zobacz też

[edytuj] Imiona rzymskie

Były to imiona męskie pochodzące z języka łacińskiego, używane przez mieszkańców starożytnego Rzymu. Poza nielicznymi wyjątkami (np. Marek) nie używa się dziś powszechnie pierwotnych imion rzymskich.

Oto lista najpopularniejszych imion rzymskich wraz ze skrótami:

Aulus (A.) – pol. Aulus
Decimus (D.) – pol. Decymus
Gaius (C.) – pol. Gajusz
Gnaeus (Cn.) – pol. Gnejusz
Lucius (L.) – pol. Lucjusz
Marcus (M.) – pol. Marek
Manius (M'.) – pol. Maniusz
Publius (P.) – pol. Publiusz
Quintus (Qu.) – pol. Kwintus
Sextus (Sex.) – pol. Sekstus
Servius (Ser.) – pol. Serwiusz
Tiberius (Ti.) – pol. Tyberiusz
Titus (T.) – pol. Tytus

Wśród wymienionych imion przykuwają uwagę imiona Quintus (Piąty), Sextus (Szósty), Decimus (Dziesiąty), istniały także Septimus (Siódmy) i Oktawus (Ósmy). Wedle jednej hipotezy taka była kolejność narodzin dzieci w rodzinie, wedle innej imiona te pochodzą od nazw miesięcy z dziesięciomiesięcznego kalendarza rzymskiego i oznaczają osoby urodzone np. w piątym czy siódmym miesiącu.

Synowi, który urodził się po śmierci ojca, czasami nadawano imię Postremus (Ostatni).

Obywatele rzymscy nosili także (jednak rzadziej) imiona związane z poszczególnymi rodami, np. Appius (App.) u Klaudiuszów, Mamercus (Mam.) u Emiliuszów i Numerius (N.) u Fabiuszów.

Córki przyjmowały imię rodowe ojca w formie żeńskiej, np. córka Marka Tulliusza Cicerona nazywała się Tullia.

[edytuj] Imiona pochodzenia łacińskiego

Obecnie imiona pochodzące z łaciny powszechnie używane są w wielu krajach, także w Polsce. Część z nich może jednak pochodzić od wyrazów, które trafiły do łaciny z innych języków, np. etruskiego. Należy też zwrócić uwagę na to, że wiele imion zapożyczonych do języka polskiego bezpośrednio z łaciny, pochodzi pierwotnie z greki (np. Krzysztof) i dlatego umieszczono je wśród imion pochodzenia greckiego.