Henrietta Nassau-Weilburg
Z Wikipedii
Henrietta Aleksandra Fryderyka Wilhelmina (ur. 30 października 1797 na zamku Eremitage w Bayreuth, zm. 29 grudnia 1829 w Wiedniu) – księżniczka Nassau-Weilburg, arcyksiężna Austrii.
[edytuj] Rodzina
Henrietta była najmłodszą córką Fryderyka Wilhelma Nassau-Weilburg (1768-1816) i jego żony Luizy Izabeli Kirchberg. Jej dziadkami ze strony ojca byli Karol Krystian Nassau-Weilburg i księżniczka Wilhelmina Karolina Orange-Nassau.
Wilhelmina Karolina była córką Wilhelma IV, księcia Oranii i księżniczki Anny. Anna była najstarszą córką króla Wielkiej Brytanii Jerzego II i Karoliny z Ansbachu.
[edytuj] Małżeństwo
17 września 1815 roku, Henrietta wyszła za mąż za Karola Ludwika Habsburga, który był od niej piętnaście lat starszy. Jej mąż był synem cesarza rzymsko-niemieckiego, Leopolda II i księzniczki hiszpańskiej Marii Ludwiki Burbon. Karol Ludwik, po śmierci swoich rodziców, został adoptowany i wychowany przez swoją bezdzietną ciotkę, arcyksiężniczkę Marię Krystynę i jej męża Alberta Sasko-Cieszyńskiego. Arcyksiążę Karol był spadkobiercą księstwa Cieszyńskiego, na którego tron wstapił w 1822 roku.
Małżeństwo Henrietty i Karola było bardzo udane, para doczekała się siedmiorga dzieci:
- Maria Teresa Austriacka (31 lipca 1816 - 8 sierpnia 1867), wyszła za mąż za Ferdynanda II, króla Oboja Sycylii;
- Albrecht Fryderyk Habsburg (3 sierpnia 1817 - 2 lutego 1895);
- Karol Ferdynand Habsburg (29 lipca 1818 - 20 listopada 1874), ożenił się z arcyksiężniczką Elżbietą Franciszką;
- Fryderyk Ferdynand (14 maja 1821 - 5 października 1847);
- Rudolf (25 września - 11 października 1822);
- Maria Karolina (10 września 1825 - 17 lipca 1915);
- Wilhelm Franciszek Karol Habsburg (21 kwietnia 1827 - 29 lipca 1894), wielki mistrz zakonu krzyżackiego.
W 1816 roku Henrietta przywiozła do Wiednia pierwszą bożonarodzeniową choinkę, przyniosła więc do katolickiej Austrii nową tradycję, która wcześniej nie była tam znana.
Pomimo ślubu I nacisków Habsburgów, nie zmieniła swojego wyznania do końca życia. Specjalnie dla niej wykonano - wbrew obowiązującym wówczas dyskryminacyjnym przepisom prawnym - prowadzące wprost z ulicy wejście do kościoła reformowanego. Jako jednyna kalwinistka jest pochowana w krypcie Habsburgów w kościele Kapucynów w Wiedniu.