Hartmann von Aue
Z Wikipedii
Hartmann von Aue (ur. ok. 1170 - zm. po 1210) – znaczący pisarz i poeta średnio-wysoko-niemiecki. Brał udział w wyprawie krzyżowej 1197. W epopejach „Erec” i „Iwein” wprowadził do Niemiec za wzorem Chrestien de Troyesa podanie o Artusie, w „Armer Heinrich” opracował podania rodzinne swego suwerena. W „Gregorius vom Steine” stał się twórcą poezji podań rycerskich. Pisał też pieśni, z nich niektóre tyczą się wyprawy krzyżowej, oraz „BŰchlein” pismo dla ukochanej. Krytyczne wydanie zbiorowe opracował Fedor Bech (3 części 1891—1902), przekłady niemieckie „Armer Heinrich” Simrocka (2 wyd. 1875) i BŻttichera (1891).
[edytuj] Dzieła
- Erec
- Gregorius
- Der arme Heinrich
- Iwein
- Minnelehre
[edytuj] Opracowania
- Christoph Cormeau u. Wilhelm Störmer, Hartmann von Aue. Epoche - Werk - Wirkung; 2., überarb. Aufl., 1998
- Petra Hörner (Hg.), Hartmann von Aue. Mit einer Bibliographie 1976-1997; (=Information und Interpretation 8); Frankfurt a.M. u.a. 1998
- Irmgard Klemt, Hartmann von Aue. Eine Zusammenstellung der über ihn und sein Werk 1927 bis 1965 erschienenen Literatur; Köln 1968
- Hugo Kuhn u. Christoph Cormeau (Hg.), Hartmann von Aue; (=WdF 359); Darmstadt (WBG) 1973
- Elfriede Neubuhr, Bibliographie zu Harmann von Aue; (=Bibliographien zur deutschen Literatur des Mittelalters 5), Berlin 1977
- Peter Wapnewski, Hartmann von Aue, 1962
[edytuj] Linki zewnętrzne
