Z Wikipedii
W języku łacińskim jest 5 deklinacji, oznaczanych numerami I, II, III, IV, V. Odpowiadają one tematom kończącym się na -a, -o, -i lub spółgłoskę, -u i -e. Istnieje też kilka rzeczowników z nieregularną odmianą (domus, iecur, femur i inne).
[edytuj] Przypadki łacińskie
W języku łacińskim jest 6 przypadków, kolejno: nominativus (nominatyw, mianownik), genetivus (genetyw, dopełniacz), dativus (datyw, celownik), accusativus, (akuzatyw, biernik), ablativus (ablatyw), vocativus (wokatyw, wołacz). Vocativus i ablativus czasem występują w odwrotnej kolejności. Funkcje przypadków często są odmienne niż w języku polskim, w szczególności ablativus nie posiada polskiego odpowiednika.
Stosowane skróty przypadków to odpowiednio: N. (Nom.), G. (Gen.), D. (Dat.), Acc., Abl., V. (Voc.).
Niektóre rzeczowniki (zwłaszcza nazwy miast, ale też rzeczowniki pospolite, jak domus, humus, militia, rus, dies) zachowują archaiczny, siódmy przypadek: miejscownik (locativus).
[edytuj] Ogólne reguły deklinacyjne
W liczbie mnogiej wołacz jest zawsze identyczny z mianownikiem, a narzędnik z celownikiem. W obu liczbach biernik rodzaju nijakiego jest identyczny z mianownikiem (tak samo w języku polskim!).
[edytuj] Deklinacja I o temacie na -a
Deklinacja I - rodzaj żeński, temat na -a |
Przypadek |
Liczba pojedyncza |
Liczba mnoga |
Nominativus |
-a |
-ae |
Genetivus |
-ae |
-arum |
Dativus |
-ae |
-is (-abus) |
Accusativus |
-am |
-as |
Vocativus |
-a |
-ae |
Ablativus |
-a |
-is (-abus) |
[edytuj] Deklinacja II o temacie na -o
Deklinacja II - rodzaj męski, temat na -O |
Przypadek |
Liczba pojedyncza |
Liczba mnoga |
Nominativus |
-us |
-i |
Genetivus |
-i |
-um |
Dativus |
-o |
-is |
Accusativus |
-um |
-os |
Vocativus |
-e |
-i |
Ablativus |
-o |
-is |
Deklinacja II - rodzaj nijaki, temat na -O |
Przypadek |
Liczba pojedyncza |
Liczba mnoga |
Nominativus |
-um |
-a |
Genetivus |
-i |
-orum |
Dativus |
-o |
-is |
Accusativus |
-um |
-a |
Vovativus |
-um |
-a |
Ablativus |
-o |
-is |
[edytuj] Deklinacja III o temacie na spółgłoskę lub -i
Są trzy podgrupy deklinacji III, spółgłoskowa, samogłoskowa i mieszana
Deklinacja III - rodzaj spółgłoskowy: temat zakończony na spółgłoskę, imparisyllaba; masculina, feminina lub neutra |
Przypadek |
Liczba pojedyncza |
Liczba mnoga |
Nominativus |
-∅ |
-es lub -a |
Genetivus |
-is |
-um |
Dativus |
-i |
-ibus |
Accusativus |
-em lub -∅ |
-es lub -a |
Vocativus |
-∅ |
-es lub -a |
Ablativus |
-e |
-ibus |
Deklinacja III - rodzaj samogłoskowy: neutra zakończone na -e -al -ar i przymiotniki III dekl. w stopniu równym |
Przypadek |
Liczba pojedyncza |
Liczba mnoga |
Nominativus |
-∅ |
-es lub -ia |
Genetivus |
-is |
-ium |
Dativus |
-i |
-ibus |
Accusativus |
-em lub -∅ |
-es lub -ia |
Vocativus |
-∅ |
-es lub -ia |
Ablativus |
-i |
-ibus |
Deklinacja III - rodzaj mieszany: parisyllaba zak. na -es i -is, imparisyllaba ze zbitką spółgłosek przed końcówką oraz part. praes. act. |
Przypadek |
Liczba pojedyncza |
Liczba mnoga |
Nominativus |
-∅ |
-es lub -ia |
Genetivus |
-is |
-ium |
Dativus |
-i |
-ibus |
Accusativus |
-em lub -∅ |
-es lub -ia |
Vocativus |
-∅ |
-es lub -ia |
Ablativus |
-e |
-ibus |
[edytuj] Deklinacja IV o temacie na -u
Deklinacja IV - rodzaj męski, temat na -U |
Przypadek |
Liczba pojedyncza |
Liczba mnoga |
Nominativus |
-us |
-us |
Genetivus |
-us |
-uum |
Dativus |
-ui (-u) |
-ibus |
Accusativus |
-um |
-us |
Vocativus |
-us |
-us |
Ablativus |
-u |
-ibus |
Deklinacja IV - rodzaj nijaki, temat na -U |
Przypadek |
Liczba pojedyncza |
Liczba mnoga |
Nominativus |
-u |
-ua |
Genetivus |
-us |
-uum |
Dativus |
-u |
-ibus |
Accusativus |
-u |
-ua |
Vocativus |
-u |
-ua |
Ablativus |
-u |
-ibus |
[edytuj] Deklinacja V o temacie na -e
Deklinacja V - rodzaj żeński, temat na -E |
Przypadek |
Liczba pojedyncza |
Liczba mnoga |
Nominativus |
-es |
-es |
Genetivus |
-ei |
-erum |
Dativus |
-ei |
-ebus |
Accusativus |
-em |
-es |
Vocativus |
-es |
-es |
Ablativus |
-e |
-ebus |
[edytuj] Zobacz też