Czesław Wawrzyniak

Z Wikipedii

Czesław Wawrzyniak
kontradmirał
Urodzony	13 kwietnia 1937 Kunowo
Kariera wojskowa
W służbie od	1956
Stanowiska	szef Wojskowych Służb Informacyjnych
Odznaczenia

Czesław Wawrzyniak (ur. 13 kwietnia 1937 roku) - polski kontradmirał i inżynier techniki nawigacji. W okresie od 1956 do 1992 roku służył Siłach Zbrojnych. Był morskim oficerem pokładowym okrętów torpedowych oraz oficerem zabezpieczenia chemicznego. Funkcjonariusz wojskowych służb specjalnych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i III Rzeczypospolitej. W latach 1991-1992 kierował Wojskowymi Służbami Informacyjnymi.

[edytuj] Wykształcenie

Czesław Wawrzyniak urodził się 13 kwietnia 1937 roku w Kunowie. W 1956 roku został przyjęty na Wydział Pokładowy Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej w Gdyni, który ukończył w 1960 roku, uzyskując tytuł inżyniera nawigatora statku morskiego. Jest również absolwentem Kursu Oficerów Zabezpieczania Chemicznego w Wyższej Szkole Marynarki Wojennej. W 1965 roku odbył specjalistyczne przeszkolenie w Ośrodku Szkolenia Zarządu II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, a w 1976 roku ukończył Podyplomowe Studium Służby Zagranicznej w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy Komitecie Centralnym Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.

[edytuj] Służba wojskowa

Na pierwsze stanowisko służbowe został skierowany do 3 Brygady Kutrów Torpedowych w Gdyni, gdzie objął stanowisko pomocnika dowódcy okrętu kutrze torpedowym projektu 183 ORP "KT-85". W 1962 roku wyznaczono go oficerem zabezpieczenia chemicznego 3 Brygady Kutrów Torpedowych, a od 1963 do 1965 roku był pomocnikiem kierownika Ośrodka Analizy i Powiadamiania o Skażeniach Szefostwa Wojsk Chemicznych w Dowództwie Marynarki Wojennej w Gdyni. Następnie służył jako instruktor w Studium Obrony przed Bronią Masowego Rażenia Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej.

W 1966 roku został oficerem w Zarządzie II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w Warszawie. Od 1970 roku zajmował stanowisko rzeczoznawcy ds. morskich w attachacie wojskowym we Francji, po czym w latach 1975-1979 był starszym oficerem Zarządu II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. Następnie objął funkcję attaché wojskowego we Włoszech. Od 1983 do 1987 ponownie służył w Zarządzie II, kolejno jako starszy oficer (lata 1983-1984) i szef Oddziału Europejskiego (lata 1984-1987). Z tego stanowiska został przeniesiony do rezerwy. W 1990 roku wiceadm. Piotr Kołodziejczyk powołał go do służby czynnej i wyznaczył szefem Gabinetu Ministra Obrony Narodowej. W latach 1991-1992 kontradm. Czesław Wawrzyniak był pierwszym szefem Inspektoratu Wojskowych Służb Informacyjnych w Warszawie, po czym przeszedł w stan spoczynku.

Awansował na kolejne stopnie oficerskie:

podporucznika marynarki - 1959 rok
porucznika marynarki - 1962 rok
kapitana marynarki - 1966 rok
komandora podporucznika - 1971 rok
komandora porucznika - 1977 rok
komandora - 1985 rok
kontradmirała - 1991 rok.

[edytuj] Odznaczenia

Krzyż Oficerski i Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (Polonia Restituta)
Złoty Krzyż Zasługi
Złoty Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
Złoty Medal Za zasługi dla obronności kraju

[edytuj] Bibliografia

Płk Mariusz Jędrzejko, ppłk Marek Paszkowski, mjr Mariusz Krogulski. "Generałowie i admirałowie III Rzeczypospolitej (1989-2002)" Wydawnictwo Von Borowiecky. Warszawa 2002 rok. (ISBN 83-87689-46-7)