CTVT
Z Wikipedii
CTVT (ang. Canine transmissible venereal tumor (CTVT), a także transmissible venereal tumor (TVT) - pasażowalny psi guz weneryczny (przenoszony drogą płciową)), "mięsak zakaźny" - nowotwór psów, który zajmuje główne zewnętrzne narządy płciowe i jest przenoszony z jednego zwierzęcia na drugie w trakcie kopulacji.
U psów nowotwór zajmuje prącie lub napletek, a u suk pochwę lub wargi sromowe. Rzadko może być zajęta kufa albo nos.[1] Nowotwór często ma kalafiorowaty wygląd. Choroba przenosi się pomiędzy psami w trakcie kopulacji. Guz rzadko przerzutuje. Biopsja jest wymagana do postawienia diagnozy. Chemioterapia jest bardzo efektywna w tym typie guza, a po chirurgicznym usunięciu często występują wznowy. Rokowanie na całkowitą remisję jest bardzo wysokie.[2] CTVT został początkowo opisany przez rosyjskiego lekarza weterynarii M. A. Novinskyego (1841-1914) w 1876, gdy zademonstrował, że guz może być przeniesiony z jednego psa na drugiego poprzez przeniesienie komórek nowotworowych.[3]
Komórki guza mogą mieć mniej chromosomów niż normalne komórki. Komórki psa mają zwykle 78 chromosomów; guz TVT 57 - 64 chromosomów.[3] Nie ma dowodów na to, że guz jest wywoływany przez wirusy lub organizmy przypominające wirusy. Wszystkie komórki tego typu nowotworu posiadają bardzo podobny materiał genetyczny, często lub nawet zawsze niezwiązany z DNA gospodarza. W szczególności, element LINE-1 w komórkach nowotworowych jest w innej lokalizacji niż w normalnym psim DNA[4].
Zaproponowano teorię, że komórki nowotworowe odpowiedzialne za CTVT powinny być uważane za pasożytniczy nowotwór. Oszacowano, że linia komórek nowotworowych powstała 200 do 2500 lat temu u wilka, kojota lub starej azjatyckiej rasy psa, jak Siberian Husky lub Shih Tzu. Komórki guza same są czynnikiem "zakaźnym". [5][6]
[edytuj] Przypisy
- ↑ Morrison, Wallace B., Cancer in Dogs and Cats, 1. edycja, publikacja - Williams and Wilkins, 1998, ISBN 0-683-06105-4
- ↑ Ettinger, Stephen J.;Feldman, Edward C., Textbook of Veterinary Internal Medicine, 4. edycja , publikacja W.B. Saunders Company, 1995, ISBN 0-7216-6795-3
- ↑ 3,0 3,1 Mello Martins, M.I.; de Souza, F. Ferreira; Gobello, C., 2005, Canine transmissible venereal tumor: Etiology, pathology, diagnosis and treatment, praca Recent Advances in Small Animal Reproduction, http://www.ivis.org/advances/Concannon/gobello2/chapter.asp?LA=1, data sprawdzenia 2006-05-25
- ↑ Murgia, et al.; Clonal Origin and Evolution of a Transmissible Cancer, Cell, vol 126, strony 477-487, data sprawdzenia 2006-08-11
- ↑ Murgia C., współautorzy: Pritchard JK, Kim SY, Fassati A, Weiss RA, Clonal Origin and Evolution of a Transmissible Cancer, Cell, vol 126, wydanie 3., strony 477-87, 11 sierpnia 2006, PMID 16901782
- ↑ Charles Q. Choi, Contagious Canine Cancer Spread by Parasites, wydawca: LiveScience, 10 sierpnia 2006, http://www.livescience.com/animalworld/060810_dog_cancer.html, data dostępu 2006-08-11
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Transmissible Venereal Tumor from The Pet Health Library
- IVIS - http://www.ivis.org/docarchive/A1233.0405.pdf (en)
- Israel Veterinary Medical Association - Transmissible Venereal Tumors (en)
- New Scientist - Riddle of infectious dog cancer solved (en)
- ScienceDaily - Contagious Cancer In Dogs Confirmed; Origins Traced To Wolves Centuries Ago August 11, 2006 University College London (en)
- LiveScience - Contagious Canine Cancer Spread by Parasites 10 August 2006 10:34 am ET (Charles Q. Choi) (en)
- News @ Nature.com - Dog cancer traced back to wolf roots- 200-year-old tumour has mellowed with age Published online: 10 August 2006; | doi:10.1038/news060807-13 (Narelle Towie) (en)
- Veterinary Pathology - Immunohistochemical characterization of canine transmissible venereal tumor Mozos E, Mendez A, Gomez-Villamandos JC, Martin De Las Mulas J, Perez J.Vet Pathol. 1996 May;33(3):257-63. (en)
