Choroby demielinizacyjne
Z Wikipedii
Choroby demielinizacyjne – wszelkie choroby układu nerwowego, w których dochodzi do uszkodzenia osłonek mielinowych nerwów. Utrudnia to przewodzeniu sygnałów w zajętych nerwach, co prowadzi do pogorszenia w zakresie czucia, ruchu, postrzegania i innych funkcji w zależności od nerwów, które są zajęte.
Termin opisuje skutek choroby, a nie jego przyczynę; niektóre choroby demielinizacyjne są spowodowane przez czynniki genetyczne, inne przez czynniki zakaźne, reakcje autoimmunologiczne, a w przypadku niektórych etiologia nie jest znana.
[edytuj] Choroby demielinizacyjne centralnego układu nerwowego
- stwardnienie rozsiane (wraz z podobnymi chorobami – idiopatycznymi, demielinizacyjnymi chorobami zapalnymi)
- poprzeczne zapalenie rdzenia
- choroba Devica
- postępująca wieloogniskowa leukoencefalopatia
- leukodystrofie (historycznie)
- mielinoliza środkowa mostu
- choroba Schildera
- podostre stwardniające zapalenie mózgu
[edytuj] Choroby demielinizacyjne obwodowego układu nerwowego
- zespół Guillaina-Barrégo oraz przewlekła zapalna poliradiokuloneuropatia demielinizacyjna
- neuropatia obwodowa anty-MAG