Arvo Pärt
Z Wikipedii
Arvo Pärt (ur. 11 września 1935 w Paide) – estoński kompozytor muzyki chóralnej i instrumentalnej.
Studiował w konserwatorium w Tallinnie pod kierunkiem Heino Ellera.
Początkowo komponował w stylu neoklasycystycznym, następnie eksperymentował z awangardą. Po okresie przerwy stworzył oryginalny styl "tintinnabuli" (łac. dzwon), którego nazwa pochodzi od podobieństwa muzyki do grających dzwonków. Twórczość Arvo Pärta nie reprezentuje (jak niektórzy uważają) nurtu zwanego minimalizmem. Nawiązuje natomiast do hesychii (z gr. uciszenie), praktyk medytacyjno-ascetycznych mnichów ze Świętej Góry Atos. Twórczość ta oparta jest na redukcjonizmie mającym na celu stworzenie atmosfery kontemplacji właściwej dla tekstów, którymi kompozytor się posługuje czyli najczęściej należącymi do religii i liturgii Rzymsko-katolickiej. Jak sam kompozytor mówi, muzyka ta ma więcej wspólnego z wielowiekową tradycją chorału gregoriańskiego i polifonii renesansowej, niż z eksperymentami minimalistów: J. Cage'a czy S. Reicha. Najprostsze formy muzyczne i skromne instrumentarium tworzą muzykę pełną pokory, a zarazem czystą i szlachetną. Dzieło Estończyka przeniknięte jest na wskroś subtelną metafizyką, stając się źródłem doznań mistycznych.
Laureat m.in. Wielkiej Nagrody Kulturalnej Stowarzyszenia Estońskiego w Sztokholmie (1983) oraz Nagrody im. Herdera przyznawanej przez Uniwersytet Wiedeński (2000).
[edytuj] Kompozycje
- Nekrolog
- Perpetuum mobile na orkiestrę (1963)
- Fratres (1976, wiele wersji)
- Fūr Alina (1976)
- Cantus in memoriam Benjamin Britten (1977)
- Te Deum
- Collage ūber B-A-C-H
- Miserere
- Missa syllabica (1977)
- De profundis (Psalm 129./130.)
- Pasja wg św. Jana (oryg. Passio Domini Nostri Jesu Christi Secundum Joannem) (1982)
- An den Wassern
- Nunc dimittis
- Salve Regina
- Trivium
- Dopolo la vittoria
- Stabat Mater
- Magnificat na chór
- Cantate Domino canticum novum (Psalm 95.)
- Orient Occident
- Festina lente
- Litany (1994)
- Błogosławieni (The Beatitudes)
- Arbos
- Tabula Rasa
- Msza berlińska (Berliner Messe)
- I Am the True Vine
- Kanon Pokajanen
- Spiegel im Spiegel
- Bogoroditse Djevo
- Solfeggio
- Berliner Messe
