Andrzej Ananicz

Z Wikipedii

Andrzej Ananicz
Data i miejsce urodzenia	21 marca 1951 Warszawa
Szef Agencji Wywiadu (p.o.)
Okres urzędowania	od 5 marca 2008 do 7 czerwca 2008
Poprzednik	Zbigniew Nowek
Następca	gen. Maciej Hunia (p.o.)

Andrzej Ananicz (ur. 21 marca 1951 w Warszawie) – polski urzędnik państwowy, nauczyciel akademicki, dyplomata, szef Agencji Wywiadu.

[edytuj] Wykształcenie

W 1974 ukończył studia w zakresie turkologii na Wydziale Filologii Obcych Uniwersytetu Warszawskiego. W 1981 uzyskał stopień naukowy doktora w zakresie iranistyki.

[edytuj] Praca naukowa

Od 1974 jest pracownikiem naukowym Uniwersytetu Warszawskiego, początkowo jako asystent, następnie jako adiunkt. Pracuje w Katedrze Językoznawstwa Ogólnego i Bałtystyki Wydziału Polonistyki tej uczelni.

W 1981 wraz z innymi pracownikami naukowymi oraz studentami UW (m.in. Jerzym Targalskim, Kazimierzem Stembrowiczem, Wojciechem Maziarskim, Markiem Pernalem i Janem Malickim) brał udział w zakładaniu czasopisma "Obóz" poświęconego problematyce krajów Europy Środkowej i Wschodniej, pierwszego w krajach socjalistycznych zajmującego się tą tematyką. Uczestniczył w redagowaniu pisma, które w latach 1981-1989 ukazywało się poza zasięgiem cenzury. W redakcji "Obozu" pracował do 1991.

W 1990 wraz z Janem Malickim i Tadeuszem Majdą zainicjował w ramach Instytutu Orientalistycznego Uniwersytetu Warszawskiego działalność Seminarium Problemów Narodowościowych Związku Radzieckiego i Europy Środkowej (obecnie Studium Europy Wschodniej).

W latach 1982-1983 wykładał filologię i literaturę słowiańską oraz filologię polską na Uniwersytecie Indiana w Bloomington (USA).

W 1990 był stypendystą Uniwersytetu Oksfordzkiego.

[edytuj] Działalność publiczna

W 1991 został zatrudniony w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Był kolejno wicedyrektorem Departamentu Europy (1991-1992), dyrektorem Departamentu Europy (1992), podsekretarzem stanu (1992-1994). Pełnił funkcję przewodniczącego zespołu negocjacyjnego w sprawie polsko-rosyjskiego traktatu o przyjaznej i dobrosąsiedzkiej współpracy z 1992.

W latach 1994-1995 pracował w Kancelarii Prezydenta, zajmując kolejno stanowiska podsekretarza stanu, zastępcy szefa Kancelarii ds. międzynarodowych, sekretarza stanu oraz współprzewodniczącego Komitetu Konsultacyjnego Prezydentów Polski i Ukrainy.

Do pracy w MSZ powrócił w 1997, gdy objął stanowisko sekretarza stanu, które zajmował do 2001. Pełnił również funkcje wiceprzewodniczącego zespołu negocjacyjnego w sprawie negocjacji o członkostwo Polski w Unii Europejskiej (1998-2001) oraz przewodniczącego zespołu do spraw monitorowania sytuacji w związku z atakami terrorystycznymi w USA z 11 września 2001.

Od października 2001 do sierpnia 2004 sprawował urząd ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej w Turcji.

Od 11 sierpnia 2004 do 24 listopada 2005 pełnił funkcję szefa Agencji Wywiadu z nominacji premiera Marka Belki. 5 marca 2008 ponownie został powołany na to stanowisko przez premiera Donalda Tuska, mimo sprzeciwu prezydenta Lecha Kaczyńskiego.

[edytuj] Działalność społeczna

W latach 1980-1991 był członkiem NSZZ "Solidarność". Od 1996 do 2000 pełnił funkcję wiceprezesa zarządu Fundacji "Instytut Lecha Wałęsy". W latach 1996-1997 wchodził w skład Rady Polityki Zagranicznej. W latach 1998-2000 członek Rady Polskiej Fundacji Transformacji Rynkowej "Wiedzieć Jak". Należy do założycieli Stowarzyszenia Euro-Atlantyckiego (1994). Jest także członkiem Polskiego Towarzystwa Orientalistycznego.