Alfredo Pacini
Z Wikipedii
Alfredo Pacini (10 lutego 1888 w Campannori, archidiecezja Lucca - 23 grudnia 1967 w Rzymie), włoski duchowny katolicki, dyplomata watykański, kardynał.
Studiował w seminarium w Lucca i przyjął tam święcenia kapłańskie 25 lipca 1913. W archidiecezji Lucca pracował jako duszpasterz oraz wykładał w miejscowym seminarium, z przerwą na służbę kapelana w okresie I wojny światowej. Otrzymał tytuły honorowego szambelana papieskiego (1924) oraz prałata domowego (1935).
Od 1924 pracownik dyplomacji Watykanu, był sekretarzem i audytorem w nuncjaturze w Jugosławii (1924-1933), audytorem w nuncjaturze w Polsce (1935-1944), radcą w nuncjaturze we Francji (1944-1946). W kwietniu 1946 został mianowany arcybiskupem tytularnym Germia (sakry biskupiej udzielił mu 11 czerwca t.r. w Paryżu Angelo Giuseppe Roncalli, nuncjusz we Francji) oraz nuncjuszem na Haiti i Santo Domingo.
W latach 1949-1960 był nuncjuszem w Urugwaju, następnie w Szwajcarii. Brał udział w obradach Soboru Watykańskiego II (1962-1965). 26 czerwca 1967 papież Paweł VI nadał mu godność kardynalską, przydzielając tytuł prezbitera SS. Angeli Custodi a Citta Giardino.
