Żagaryści
Z Wikipedii
Żagaryści - (od słowa żagary oznaczającego chrust, coś łatwopalnego). Wileńska grupa literacka powstała w latach 1931-34, przy wydziale filologii polskiej Uniwersytetu im. Stefana Batorego. Programowo grupa nawiązywała do katastrofizmu, ich twórczość wyrażała poczucie zagrożenia. Publikowali czasopismo "Żagary", początkowo był to dodatek do ,,Słowa", następnie do ,,Kuriera Wileńskiego". Po 1933 uzyskało samodzielny i niezależny status miesięcznika. Jednak wydawano go jedynie do marca 1934 roku.
Do Żagarystów należeli:
- Teodor Bujnicki
- Antoni Gołubiew
- Stefan Jędrychowski
- Józef Maśliński
- Czesław Miłosz
- Jerzy Putrament
- Aleksander Rymkiewicz
- Jerzy Zagórski
- Adam Kulesza od 1932
Program Żagarystów:
- powrót do języka symboli, metaforyki
- styl patetyczny, wzniosły i klasyczny utworów,
- paraleksy - równoległe występowanie zdań nie podporządkowanych sobie.
