Mellomalderen
Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket
Mellomalderen er det me kallar tidsrommet mellom antikken (i Noreg vikingtida) og nyare tid. Mellomalderen grensar mot renessansen i generell europeisk historie. I noregshistoria er det vanleg å definere sluttpunktet for mellomalderen noko seinare — sjå nedanfor.
Omgrepet «mellomalderen» var lenge negativt ladd. Sjølve det å berre stå som ein fyllperiode er ikkje så gjævt; i tillegg kalla ein gjerne tida «den mørke mellomalderen» for å verkeleg visa kor uopplyste, overtruiske og barbariske folk var på denne tida. I nyare tid har historikarane òg trekt fram mange positive trekk ved tidsrommet, og ein kallar det sjeldan «mørkt» lenger.
Innhaldsliste |
[endre] Periodar
Overgangen frå antikk tid til tidleg mellomalder var prega av folkevandringar, der særleg grupper av germanske stammar drog rundt i Europa og skapte uro. Ei av stammene plyndra Roma for første gong i 475, noko som innebar slutten for Vestromerriket.
Ein kallar midtperioden i mellomalderen høgmellomalderen, og seier at han starta med kroninga av Karl den store i 800.
Den siste delen av tidsrommet kallar me seinmellomalderen, som starta omlag då Thomas Aquinas gav ut verket sitt Summa Theologica i 1273.
[endre] Mellomalderen i Noreg
Ein reknar gjerne med at den norske mellomalderen starta i år 1030, då landet blei kristna, og varte til reformasjonen i 1536.
[endre] Sjå au
[endre] Bakgrunnsstoff
- Mellomalderen i Noreg (bokmål)
