Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Mathildis van Toscane (Mantua, 1046 - Bondeno di Roncore, 1115) was een dochter van markgraaf Bonifatius IV van Toscane en van Beatrix van Opper-Lotharingen, een dochter van hertog Frederik II van Lotharingen. Na het overlijden van haar moeder in 1076 volgt ze haar op als markgravin van Toscane.
Zij huwde in 1071 met Godfried III met de Bult. Hun huwelijk bleef kinderloos, maar de hertog adopteerde zijn neef Godfried van Bouillon, die zijn erfgenaam wordt.
In 1089 hertrouwde zij met Welf II van Beieren, later hertog (van 1101-1120), die weer van haar scheide in 1095. Tijdens de investituurstrijd koos zij resoluut partij voor de paus. Het was naar haar burcht in Canossa dat Duitse keizer Hendrik IV op boetetocht trok om zich te onderwerpen aan het pauselijk gezag.
