Le Prieur-raket
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Le Prieur-raketten (Frans: Fusées Le Prieur) waren een type ongeleide lucht-luchtraketten die in de Eerste Wereldoorlog gebruikt werden om luchtschepen en observatieballonnen neer te schieten.[1] Ze werden uitgevonden door de Franse luitenant Yves Le Prieur en werden voor het eerst gebruikt in de Slag om Verdun. Door hun onnauwkeurigheid hadden de door buskruit aangedreven raketten slechts een bereik van ongeveer 115 m. Ze werden elektronisch afgevuurd vanaf de steunen van dubbeldekker vliegtuigen. Hoewel ze succesvol waren in het neerhalen van luchtballonnen hebben ze nooit een Zeppelin neergehaald, ondanks het feit dat de raketten gebruikt werden om Groot-Brittannië te verdedigen tegen bombardementen met Zeppelins. Onder andere Frankrijk, Groot-Brittannië, België en Duitsland gebruikten de raket.