Interflug

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Interflug was de nationale luchtvaartmaatschappij van de Duitse Democratische Republiek van 1958 tot 1991, en had haar basis op de luchthaven Berlin-Schönefeld.

Vroeger heette de maatschappij 'Deutsche Lufthansa', zoals ook haar West-Duitse tegenhanger. Dit zorgde voor heel wat wrevel tussen beide maatschappijen en regeringen van de twee Duitse staten. Vanaf 1963 werd de naam 'Interflug', tot dan toe enkel gebruikt door de charterafdeling van de maatschappij, gehanteerd, na een aantal juridische procedures die door de West-Duitse maatschappij waren ingespannen, onder meer voor Joegoslavische rechtbanken.

Interflug richtte zich vooral op de Oost-Europese landen. Verder bood de maatschappij ook vluchten aan naar Cuba en sommige Afrikaanse landen. Later kwamen er ook vluchten naar Zuid-Oost Azië bij.

De maatschappij stopte met haar operaties in 1991; door de Duitse Hereniging viel overheidssteun weg. Interflug was al verliesgevend en zonder deze steun kon ze niet overleven. Op 7 februari 1991 werd ze failliet verklaard, de laatste vlucht was op 30 april naar Wenen.

[bewerk] Vloot

Doorheen de jaren van haar bestaan zette Interflug de volgende passagiersvliegtuigen in:

Aantal in vloot	Type vliegtuig	Jaar Aangekocht
?	Iljoesjin Il-14	1955
8	Iljoesjin Il-18	1960
?	Antonov An-24	1966
16	Tupolev Tu-134	1969
7	Iljoesjin Il-62	1970
3	Airbus A310	1989
?	Dash 8	?

Het zijn bijna allemaal vliegtuigen van Russische makelij: De DDR was immers lid van het Warschau-Pact en trouwe bondgenoot van de Sovjet-Unie. Maar in de late jaren '80 kocht Interflug echter 3 westerse Airbus vliegtuigen aan. Sovjettoestellen waren te luid om te voldoen aan de strenge Europese normen en daarbij ook niet zuinig genoeg om te concurreren met grotere, westerse maatschappijen. Het was voor Airbus een kans om op de tot dan toe onbekende Oost-Europese markt door te breken.

[bewerk] Externe links

• (de) Geschiedenis van Interflug
• (de) Officiële website