Dirk Fock
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dirk Fock (Wijk bij Duurstede, 19 juni 1858 – Den Haag, 17 oktober 1941) was een vooraanstaande liberale staatsman uit de eerste helft van de twintigste eeuw. Hij was advocaat (gespecialiseerd in Indisch recht), en provinciebestuurder.
Fock kwam in 1901 voor een Rotterdams district in de Tweede Kamer. Hij had grote belangstelling voor koloniale vraagstukken en werd in het Kabinet-De Meester minister van Koloniën. Hij nam de ethische politiek van zijn voorganger Idenburg over. Na de val van het kabinet werd hij gouverneur van Suriname.
In 1917 volgde hij Borgesius op als Kamervoorzitter. Dat ambt bekleedde hij met veel gezag. Als Landvoogd in Nederlands-Indië viel hij niet erg op. Hij bleef tot op hoge leeftijd politiek actief als lid van de Eerste Kamer en voorzitter van de Liberale Staatspartij "De Vrijheidsbond". In die tijd bekritiseerde hij zijn opvolger als landvoogd, A.C.D. de Graeff.
Voorganger: A.W.F. Idenburg |
Minister van Koloniën 1905-1908 |
Opvolger: Th. Heemskerk |
Voorganger: P. Hofstede Crull (a.i.) |
Gouverneur van Suriname 1908-1911 |
Opvolger: L.M. Rollin Couquerque (a.i.) |
Voorganger: H. Goeman Borgesius |
Voorzitter van de Tweede Kamer 1917-1921 |
Opvolger: D.A.P.N. Koolen |
Voorganger: J.P. graaf van Limburg Stirum |
Gouverneur-generaal van Nederlands-Indië 1921-1926 |
Opvolger: A.C.D. de Graeff |
Bronnen, noten en/of referenties: |
De informatie op deze pagina, of een eerdere versie daarvan, is geheel of gedeeltelijk afkomstig van www.parlement.com. |