Albert Cuyp

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Aelbert Cuyp: Gezicht op Dordrecht (ca. 1660)

A(e)lbert Jacobszoon Cuyp (Dordrecht, oktober 1620 - Dordrecht, begraven 15 november 1691) was een Nederlands landschaps kunstschilder uit een vermaard Dordts kunstenaarsgeslacht (zie Cuyp (familie)).

Inhoud

1 Biografie
2 Schilderstijl
3 Musea
4 Schilderijen
5 Trivia
6 Externe links
7 Bron

[bewerk] Biografie

Hij was het enig kind van Jacob Cuyp, eveneens landschapschilder, en kreeg van hem uitgebreide schilderlessen. In 1658 trouwde Cuyp met de voorname Cornelia Boschman, de weduwe van Johan van den Corput en achtergebleven met drie kinderen. Op dat moment had hij al een imposante carrière als schilder achter de rug. Het jaar daarop werd een dochter geboren. Na 1660 bekleedde hij allerlei functies in de hervormde kerk; omdat zijn financiële positie nu zeker was schilderde hij aanmerkelijk minder. Aelbert Cuyp stierf in 1691, vier jaar na zijn vrouw, en werd in de Augustijnenkerk begraven.

Aelbert Cuyp ontwikkelde na 1650 zijn eigen, rijke stijl. Hij staat bekend om de vele afgebeelde kleurrijke figuren en dieren en om zijn vaak volle kleurenpalet. Zijn landschappen baden in een zonnig, mediterraan licht, hoewel hij nooit in Italië is geweest. Wel reisde hij naar Arnhem, Rhenen en Kleef. Zijn stemmige riviergezichten echter, waaronder het vrij bekende Gezicht op Dordrecht, vertonen een virtuoos gebruik van matte kleuren, die met Hollandse landschappen geassocieerd worden. Zijn laatste gekende werken dateren van 1665.

[bewerk] Schilderstijl

Albert Cuyp werd beïnvloed door Salomon van Ruysdael, Jan van Goyen, Jan Both en Claude Lorrain. Hij voelde zich aangetrokken tot de ridderlijke en dynastieke cultuur. De ruiterkunst is buitengewoon belangrijk: bereden figuren zijn bij Cuyp vaak gekleed in de quasi-oosterse of 'Poolse' stijl die favoriet was bij de bovenlaag van de bevolking, en nemen houdingen aan die onderwezen werden op paardrijacademies in Frankrijk. De meeste schilderijen zijn niet gedateerd.

[bewerk] Musea

In de achttiende en negentiende eeuw werden de ruiterstukken razend populair bij de Engelse aristocratie. Veel van zijn werk bevindt zich in Britse collecties, maar ook in het Rijksmuseum en het Dordrechts Museum zijn een aantal van zijn schilderijen te bewonderen.