Ager Merulensis
E Vicipaedia
|
|||||
| Sententia nationalis: | |||||
 |
|||||
| Lingua | Albanica, Serbica (sollemnes); Turcica, Goranica, Hamaxobica et Bosnica (Agnitae regionales linguae) | ||||
| Gentilicium | Merulensis, Praevalicus, Cossobanus, Cossovaris, Cossovopolitanus, Merlinius, Kosovaris | ||||
| Caput | Pristina | ||||
| Primus minister | Hasimus Thaçi | ||||
| Area - Totalis - % aqua |
locum 10.908 km²; |
||||
| Numerus incolarum - Totales (aestimatio 2007) - Spissitudo incolarum |
locum 2.100.000 /km² |
||||
| Nummus | Euro (€) | ||||
| Zona horaria | UTC UTC + 1 , hora aestiva UTC + 2 | ||||
| Hymnus nationalis | |||||
| Interretis dominium | sine dominio adhuc | ||||
| Praefixum telephonicum | 381 | ||||
| Socius inter: | |||||
Ager Merulensis,[1], Praevalis seu Cossovo[2] (Serbice: Косово и Метохија sive Kosovo i Metohija; Albanice: Kosova sive Kosovë), respublica Meridionalis Europae cuius independentia anno 2008 pronuntiata non universaliter agnita est. Ager Merulensis in praesenti sodalis Nationum Consociatarum non est. Hoc territorium hodie cuius plerique incolae Albani sunt, qui ad dissimiles civitates per suam historiam et per fere totum saeculum XX ad Serbiam in sinu Iugoslaviae pertinuit, sub administratione Nationum Consociatarum per consilium 1244 Consociationis Nationum diei 10 iunii anni 1999 collocatum est post violentos conflictus qui auctoritates Serbiae adversum secessionistas Albanos decennio 200 exeunte adspexerunt et post gravem cladem humanitariam insequentem. E tempore foederum pacis Cumanovi, eiusdem diei, vis Consociationis ex pacto Atlantico Septemtrionali, Vis pro Agro Merulensi (Anglice; KFOR), pacem et potestatem in hac regione quae quondam Serbia regebat firmat. Pactiones de statuto Agri Merulensis inter auctoritates Serbias et Merulenses per multum temporis immobiles manent, primi de magna autonomia Agro Merulensi intra Serbiam loquuntur, secundi independentiam volunt. Hoc contextu die 17 Februarii anni 2008, parlamentum Merulense independentiam territorii proclamavit, perfringendo consilio 1244 Consociationis Nationum, assessionem Consociationis Nationum cum integritate territoriali Reipublicae Foederalis Iugoslavicae asserente.
Index |
[recensere] Historia
Illyrii Saeculo XX a.C.n. appariverunt in tempore inter Aeneam aetatem et Ferream aetatem. Regnum magnam Balcanicae regionis partem conglobans constituerunt. Illyrii in plurimas tribus dividebantur inter quas Taulanti, Ardiaei, Dardani, Dalmatae, Penestae, Kaones aut Thesprotae sunt etc. Hodiernus Ager Merulensis tunc essentialiter contentus in regione a Dardanis culta erat, qui partem praesentis Albaniae Septemtrionalis, Serbiam Meridionalem et Septemtrionalem Macedoniam usque ad vicinitatem Scuporum etiam incolebant. Post Romanam occupationem, circa annum 28 a.C.n. eventam, Dardani progressive romanizantur et antiqua Graeca cleruchia Naissus, in Dardania orientali sita, strategicum compitum provinciae Romanae Moesiae Superioris facta est. In hac urbe imperator Constantinus I natus est qui Dardaniam provinciam Romanam totam anno 284 faciet.
Imperio Romano collapso, numerosae irruptiones Barbaricae in paeninsulam Balcanicam quae tam Dardaniam quam Balcaniae alias regiones attigerunt. E saeculo V, Slavicarum tribuum momen intravit, in Thessalia considens, et quarum aliquae tribus, in coniuncto Balcaniae, in Peloponnesum adhuc venerunt. Hac periodo eadem, Avari in contrario loco considunt et in servitutem aliquas Slavicas tribus abducunt, praesertim in Pannonia. Slavicae tribus potentia foedera tunc sanciunt, Sclavinii, qui, socii Avarorum, pernicies Imperii Byzantini per fere duo saecula erunt. Antiquae Romanae provinciae vastantur, inclusa Dardania, cuius partem in praesenti Ager Merulensis faceret. Saeculo XI exeunte, Vucanus (Serbice; Вукан), zupanus (i.d. species comitis Serbici) Rasciae (Serbice; Рашка), in illo tempore Serbicae civitatis potentissimae in Balcania, fines suae civitatis in Meridiem occupanda maxima parte hodierni Agri Merulensis amplificat, ante Ulpianam sive Lipenium ruens quia contra potentes copias Byzantinas contendit. Byzantini Rasciam cum suis terris Meridionalibus rursum dominant, mortuo Vucano anno 1115. Exeunte XI saeculo, Serbica dynastia Nemanizica (Serbice; Династија Немањића) Serbiam versus Meridionales Slavicas terras admodum expandere consecuta est. Tunc centrum gravitatis regni Serbici versus Agrum Merulensem movere decernunt. Hac epocha, impelente Sancto Sava, Ecclesia Orthodoxa Serbica autocephalica fit. Anno 1233, urbs Pescium sive Siparantum (Albanice; Pejë, Serbice; Пећ) in Metochia eligitur ut metropolis primae archidioecesis Serbicae (sub iudisdictione Constatinopolitana) a Sancto Sava conditae sit qui primus archiepiscopus fiat. Anno 1346, archidioecesis in patriarcatu autonomo se convertit et Pescium metropolis Ecclesiae Orthodoxae Serbicae fit.
Dusano (Serbice; Душан) mortuo anno 1355, maxima pars Agri Merulensis a principe Serbico Vuco Branković (Serbice; Вук Бранковић) dominatur. Die 26 Septembris anni 1371, proelium decretorium Ottomanos contra exercitum Ioannis Uglješa, domini parvi feudi Meridie Serbiae, et contra quoque eius fratris, regis Vucasini Mrnjavčević (Serbice; Вукашин Мрњавчеви) cosuperani Serbiae cum imperatore Stephano Uroš V, opponit. Ottomanis Serbicum exercitum discerpere nullius laboris est, eodem tempore pylas Balcaniae apertas habentes. Statim cladibus Serbicis affectum, Byzantium ut Ottomanica suverenitas agnoscatur cogitur. Hac epocha, consociatus cum territoriis principis Lazari, natio Vuci Brankovič, maximam partem praesentis Agri Merulensis amplexa, floret. Antiqui mercatus prosperae urbes quoque fiunt velut Pristina, Vicianum (Serbice; Вучитрн, Albanice; Vushtrri) aut adhuc Pescium.
Sultanus Muradus I, fortis ob numerosas antiquorum Byzantinorum dominiorum captiones, in Balcanicas nationes impetum facere vere anni 1389 decernit, suis filiis Iacobo et Beiazido comitatus. Ceterum, princeps Lazarus Hrebeljanović potentem exercitum colligere consequitur denuo se coniungendo cum Vuco Branković, Georgio II Balšić, Stephano Musić, cum copiis vaivodae Ulatci Vuković Zachlumiae et cum copiis Bosniacis a rege Bosniaco Stephano Tvrtko I missis quae diversos nobiles egregios sui regni amplectuntur. Anno 1389 historia Agri Merulensis et Serbiae omnino gyrat. In hoc anno quidem accidit "Proelium Agri Merularum". Quod in consilio expansionis territorialis Ottomanicae inscribitur; e medio saeculo XIV, Ottomani e Byzantinis caput pontis in Europa (paeninsula Callipolitanam) obtinent, postea in paucis decenniis viam ad cor Balcaniae patefacient. Clades pylas Balcaniae Ottomanis aperit et Serbiam, quae bonam condicionem defensionis non habet post cladem, Turci et Hungari minantur. Progressive, quisque Serbicus princeps vassalus novi sultani Beiazidi I fieri accipit. Septembre anni [1448]], exercitus assectatorum sancti belli et mercenariorum, ex Hungaria, Polonia, Valachia, Bohemia et Germania ventorum et ab Hungarico equite Ioanne Hunyadi (Serbice; Сибињанин Јанко, Hungarice; János Hunyadi, Dacoromanice; Iancu de Hunedoara) ductorum, Serbiam transit et usque ad Agrum Merulensem pervenit. Magnum proelium accidit e die 17 ad 19 Octobris anni 1448 inter assectatores sancti belli et exercitum sultani Muradi II per quod assectatores terribilem stragem patiuntur.
In Agro Merulensi, conversio Albaniensium et Serbiorum ad religionem Islamicam cito incipit quamquam debilis in hac parte Imperii sit. In aliquibus pauperibus regionibus, vici toti se convertunt ne djizia et alia tributa plus solvantur. Anno 1557, sultanus Serbiae Ecclesiae restitutionem patriarcatus Pescii concedere decernit. Nihilominus, quamquam Imperium Habsburgense bellum contra Imperium Ottomanicum gerit, Austriaci ut creatio zonae militaris obturantis inter duo territoria foveatur cavent. Post cladem secundae obsidionis Vindobonae Septembre anni 1683, Imperium Ottomanicum ob Austriacos recedit qui, cum Serbiorum et Catholicarum Albaniensium tribuum auxilio, Agrum Merulensem anno 1689 transeunt et usque ad Scupos perveniunt. Irruptio Imperii Ottomanici cum systemate feudali quod adhuc hanc regionem regebat transigit. Ottomani, hac epocha expansionem culturalem sine praecedentibus scientes, nationem per socialem administrativamque structuram valde evolutiorem transformant.
Hieme anni 1878, Congressus Berolinensis independentiam Serbiae sollemniter concedit, aut exactius, ei terras Agri Merulensis Septemtrionalis concedit. Quod attinet ad Agrum Merulensem, in Imperio Ottomanico manet. Dilatatis finibus novae Civitatis Serbiae ad regiones Naissi (Serbice; Ниш), Turrium (Serbice; Пирот), Toplizae (Serbice;Топлица), et Iustinianae (Serbice; Врање), multi miles Albaniensium, Muhaxheri (profugi) regionem Toplizae prope Naissum incolentes, in Agrum Merulensem sub dominio Ottomanico expelluntur. Anno 1912, Balcanicae civitates ex occupatione Ottomanica denuo liberatae suas vires iungere decernunt ut reliquae terrae sub dominatione Ottomanica liberentur. Iuvante Russia, Ottomanos ad portas Constantinopolis reiciunt. Tragice, novum bellum anno 1913 oriuntur inter antiquos socios: Bellum Balcanicum Secundum. Origine ducta discordia de praecendentium occupationum partitione, in hoc bello Serbia vincit. Londinii die 17 Decembris anni 1912, Colloquium Legatorum Serbiae, Austria-Hungaria premente, accessum ad mare per vallem Drini (Albanice; Drin) cupitum abnuit, sed, Francia et Russia prementibus, ei Agrum Merulensem et Macedoniam largitur.
Kalendis Decembribus anni 1918 Regnum Serbiorum, Croatarum et Slovenorum natum est, Civitas omnes Slavos Meridionales in suo sinu iungere sicut aliqui intellectualistae Serbii Croataeque saeculorum XVIII et XIX cogitaverunt volens. Novum regnum regiones Balcanicas Slavas Imperio Austro-Hungarico quondam dominatas (Sloveniam, Croatiam, Bosniam et Herzegovinam et Vaivodatum Serbium), sicut Civitatem Serbium independentem et Montem Nigrum, qui Serbiae aliquanto ante iungebatur, denuo glomerat. Regis Serbiae dictatura Nationalisticas intentiones solum amplificavit. Ager Merulensis, post suam occupationem a Serbio exercitu, Regno incorporatur et novae Civitati formaliter rursus ligatur. Monarcha, in repugnatia Catzacorum, Albanorum recuperationi obsistentium, et Comitagiorum Macedoniae reprimenda, regionem "dealbanizare" suscipit incitandis Albanis qui proficiscantur et ibi novae collocationi Serbiorum et Montinigrinorum favendo.
Ager Merulensis, Metochia et pars Montis Nigri in Civitate Albaniae sub Italiae fascisticae dominatione includuntur. Iosephus Broz Tito in Colloquio Buianensi "ius Albanorum autodeterminationis" agnoscit. Nihilominus, coniunctionibus cum Iosepho Stalin ab Iosepho Broz Tito ruptis, die 28 Iunii anni 1948]], factio Communistica Albanica, ab Envere Hoxha ducta, iudicium Iosephi Stalin capit. Fines Agri Merulensis cum Albania tunc clauduntur. Constitutio Iugoslavica emendatur ut res plurimas autonomiae Merulensi, formaliter anno 1945 declaratae, concedantur. Hic conatus cum constitutione Februarii anni 1974 terminatur quo Respublica Serbia omnia iura inspiciendarum rebus internarum Agri Merulensis amittit; qui in iurisdictionibus foederalibus "cum pari iure" rerumpublicarum et provinciarum autonomicarum velut populorum et nationalitatum directe repraesentatur.
Martio anni 1981, significationes Albanorum statutum reipublicae poscentium rebelliones fiunt: Serbia repressio decusses caesorum et centena vulneratorum Albanorum causat. Slobodanus Milošević, secundus homo factionis Communisticae Iugoslavicae factus, omni modo in provinciis autonomicis et rebuspublicis Serbiae ligatis duo impetus vis facit: "Res Novae Iogurtorum" anno 1988 in Vaivodatu et "Res Movae Antigrapheocraticae" in Monte Nigro Ianuario anni 1989. Postea autonomiam constitutionalem Agri Merulensis Martio anni 1989 tollere decernit. Aliqui duces politici Albani ideo contra abolitionem autonomiae Agri Merulensis organizantur. Die 2 Iulii anni 1990, plerique procuratores e parlamento expulsi "declarationem constitutionalem" Agrum Merulensem rempublicam facientem publicant. Postea, post referendum mensium Septembris et Octobris anni 1991, independentia Agri Merulensis proclamatur. Abraham Rugova societatem parallelam in Agro Merulensi erigit: clandestina comitia consequitur et praeses Reipublicae Agri Merulensis fit. Communitatis internationalis negligentia delusi, aliqui Albani auctoritatem Abrahae Rugova repudiant.
Anno 1997, Exercitus Liberationis Agri Merulensis cum acronymo UÇK (Albanice; Ushtria Çlirimtare e Kosovës et Serbice; Ослободилачка војска Косова) notus, in Albania armamentariorum rapinis utitur ut armamentis ornetur et expeditio belli clandestini suscipiatur: plurima attentata contra Serbica exercitum et biocolyticum vindicat. Ad his actionibus respondendum et praesertim ad eius oppositionem per novum bellum neutralizandam, Slobodanus Milošević Februario et Martio anni 1998 familias bellatorum clandestinorum existimatorum occidit, quod massivam seditionem provocat. Haec seditio eum confestim, cum praetextu antitromocratico, expeditio decadum milium domorum eversarum emittere, amplius milionem Albaniensium Agri Merulensis versus Albaniam, Macedoniam et Montem Nigrum expellentem, permittit. 10.000 hominum occisorum per has operationes existimatur. Post suam experientiam in Croatia postea in Bosnia et Herzegovina et propagationem conflictus versus Macedoniam timentes, Occidentales civitates reagere decernunt. Denique, inter dies 24 Martii anni 1999 et 10 Iunii eiusdem anni, Consociatio Foederis Atlantici Septemtrionalis pyrobola super Serbiam (Operatio Vis Consociata) coniicit et Slobodanus Milošević ex Agro Merulense recedere cogitur. Regio in administrationem Consociationis Nationum per resolutionem 1244 Consilii Securitatis die 10 Iunii anni 1999 transit. Fere milio Merulensium progressive in suas terras regrediuntur.
Inter annos 1999 et 2008, finale statutum Agri Merulensis indeterminatum est, quod eius evolutionem politicam paralyzat et ad statum socialem tensum adiuvat. In Iure gentium, resolutio 1244, omnino temporarium characterem huius statuti firmans, asserit adhaesionem Consociationis Foederis Atlantici Septemtrionalis integritati territoriali Reipublicae Foederalis Iugoslavicae, id est, unionis Serbiae et Montis Nigri a Slobodano Milošević Aprili anni 1992 institutae et Februario anni 2003 Serbia et Monte Nigro post pactionem Singidunensem substitutae. Die 2 Novembris anni 2005, antiquus Finnicus praeses Martinus Ahtisaari Consociatione Foederis Atlantici Septemtrionalis mittitur pactiones inter Serbicam gubernationem et Merulensem de statuto finali Agri Merulensis supervisaturus. Abraha Rugova praeside,emblematico homine motus independentistici Albanensis, mortuo die 21 Ianuarii anni 2006, pactiones inter gubernationem Agri Merulensis, diplomatiam Europaeam et gubernationem Serbicam Vindobonae inter Martium anni 2006 et Martium anni 2007 evolvunt. Die 26 Martii anni 2007, Martinus Ahtisaari propositiones de statuto finali Agri Merulensis Consilio Securitatis Consociationis Nationum refert. Agro Merulensi statutum Civitatis independentis cum suis propriis synbolis, constitutione et exercitu, communitate internationali inspiciente, concedere providet. Unio Europaea et Civitates Foederatae Americae independentiae provinciae favent, dum Russia et Serbia ut haec independentia principium unitatis territorialis Serbiae resolutione 1244 defensum impediret asserunt. Die 17 Februarii anni 2008, parlamentum provinciae, extraordinaria sessione congregatum, textui a primo ministro Hasimo Thaçi collato independentiam Agri Merulensis declarante suffragatur:
« Nos independentiam Agri Merulensis, Civitatis independentis democratcaeque declaramus [...] Deinceps, Ager Merulensis positionem politicam mutavit, nos postehac Civitas independens, libera et suverena sumus. »
Nova gubernatio reipublicae Agri Merulensis nihilominus re vera Agrum Merulensem Septemtrionalem non dominat, ubi incolae originis Serbicae plerique sunt in communibus Zvetzani (Serbice; Звечан, Albanice; Zveçan), Zubimpotoci (Serbice; Зубин Поток, Albanice; Zubin Potoku), et Leposavitzi (Serbice; Лепосавић, Albanice; Leposaviq). In diebus secutis aliquae civitates inter quas Civitates Foederatae Americae, Francia, Germania aut Britanniarum Regnum independentiam Agri Merulensis agnoscunt quamquam Serbia protestetur. Consilium Securitatis Consociationis Nationum causa quaestionis dividitur, Russia et Sina declarationem independentiae Agri Merulensis illegalem denuntiantibus.
[recensere] Geographia
Ager Merulensis, media in Balcania sita, cum Serbia, Macedonia, Albania, Monte Negro confinit. Haec civitas, superficie 10.877 km², in maxima parte montuosa est, nihilominus cum duabus planitiebus:
- Planities Agri Merulensis proprie nominata sive Ager Merulensis Orientalis: Ager Merulensis Orientalis (Serbice; Косово Поље, Albanice; Fushë Kosova) sinui superiori Sitnizae (Serbice; Ситница, Albanice; Sitnicë), accessionis occidentalis Margi (Serbice; Морава), Danubium influentis, respondet.
- Planities oropedii orientalis, Metochia (Serbice; Метохија, Albanice; Rrafshi i Dukagjinit). Hoc oropedium sinui superiori Drini Albi (Serbice; Бели Дрим, Albanice; Drini i Bardhë) respondet qui cum Drino Nigro (Serbice; Црни Дрим, Albanice; Drini i Zi) Cucesii (Albanice; Kukës) (in Albania) iungitur ad influendum in mare Hadriaticum.
Duo sinus iugo collium Drenizae (Serbice; Дреница, Albanice; Drenica) dividuntur.
[recensere] Demographia
Per saeculum XX incolae Agri Merulensis valde evoluerunt et quamquam plurimi census habiti sunt, recentiores (inter annos 1971 et 1981) a Serbiis responsi aut non pertinentes sunt (census anni 1991 a plerisque Albaniensibus boycotizatur). Secundum censum incolarium anni 1921, Ager Merulensis totalem numerum 439.010 incolarum computabat quorum 329.502 (75%) Musulmani, 93.203 Orthodoxi, 15.785 Catholici, 427 Iudaei et 26 Graecocatholici. 288.907 (65,8%) Albanice patrio sermone, 114.095 (26,0%) Serbocroatice et 27.915 (6,4%) Turcice loquitur.
Secundum grapheum statisticae Agri Merulensis, incolae Agri Merulensis inter 1,8 et 2 miliones existimantur (relatus Singiduno repudiatur) quamquam demoscopia a plurimis haud Albaniensium boycotizata est.
Anno 2007, secundum Grapheum Statisticae Agri Merulensis, Ager Merulensis 94% Albaniensium, 3% Serbiorum, et 3% Turcorum, Bosniacorum, Croatarum aliorumque (Hamaxobii, Gorani) comprehendit.
[recensere] Oeconomia
Independentia Agri Merulensis de viabilitate suae oeconomiae quaerit, adhuc valde de subsidio externo dependens, velut Centrum Franco-Austriacum Appropinquationis in Europa notat. Aliqui observatores vagationes mafiosas timent.
Activitas oeconomica Agri Merulensis debilis est cum Producto Domestico Grosso per capita prope nationes pauperrimas planetae; in Europa Albaniae, Moldaviae et Macedoniae cum PDG per capita clare inferior quam 1000 dollaria iungitur. Consociatio Nationum provinciam (et nunc Civitatem) de fine conflictus anni 1999 administrans, destinatum et subsidia oeconomica providebatur, sed de re gesta non loquendum est. Unio Europaea subsidia consequentissima vertit, sed reliquae necessitates ingentes sunt. Iungi Unioni Europaeae volentis, iam partes Agri Merulensis de facto eurone utuntur.
Oeconomica problemata quibus obviam eundum erit nova civitas numerosi sunt:
- Ratio cessationis officialis circa 50%, quod oeconomiae subterraneae favet cum detrimento aerarii publici et vagationes mafiosas incitare potest.
- Ager Merulensis quoque de Serbia dependentissimus, quod huic ultimae potestatem perturbationis super Merulensem oeconomiam praebet. verbi gratia indicenda prohibitione commercii (gubernatio Serbica se declarationi independentiae per omnia media politica et oeconomica obstaturam esse anuntiavit).
- Natio obviam deformationi sive exiguitati infrastructurarum eunda est quas bellum anni 1999 solum aggravavit. Electricitatis distributio crebro interrumpta reticulorum et productionum sufficientium opus est. Principale electricum ergasterium nationis, in Obilitzpole (Serbice; Обилић, Albanice; Kastrioti) situm, lignito extracto in vicinitate alitum, partim inoperativum est quamquam subsidia ex Unione Europaea accipiantur. Defectus fidei reticuli electrici toti oeconomiae et praesertim industriae nocet.
In praesenti sector privatus rapidissime evolvit, sector publicus eum sequitur, quod quoque ex electione Unionis Europaeae evenit.
Praecipuus conductor operae nationis est statio militaris Statunitensis Campi Bondsteeliani (Anglice; Camp Bondsteel), maxima mundi, Agrum Merulensem Civitatem oeconomice de Civitatibus Foederatis dependentissimam faciens. Haec ultimae hac statione strategica punctu dominii regionis et observationis Civitatis Russicae utuntur.
[recensere] Opes
Ager Merulensis in cultura fodinali (in praesenti publica) spem habere potest quae ergasterium electricum nationis alit. Agricultura paucum productivus sector est. Diaconiae nihilominus rapidissime evolvunt. Sed coniunctim Merulensis oeconomia non valde evolvitur.
[recensere] Politia
Potestas exsecutivus:
- Praeses Reipublicae Agri Merulensis Caput Civitatis Reipublicae Agri Merulensis. Praeses Agri Merulensis a consilio Agri Merulensis eligitur.
- Primus minister Agri Merulensis (in praesenti Hasimus Thaçi).
Potestas legisfera:
- Parlamentum Agri Merulensis (Serbice; Скупштина Косова, Albanice; Kuvendi i Kosovës) 120 sodales habet:
- 100 sodales per suffragium universale directum electi;
- 20 sodales ab allophylis electi.
Potestas iudicialis:
[recensere] Administrativae regiones
Ager Merulensis, administrativis causis, in septem districtis (Serbice; Дистрикт, Albanice; Rreth) consistens putatur. Ager Meerulensis Septemtrionalis sua propria gubernationem, infrastructuram et instituta a plerisque ethnice Serbicis incolis in Districto Sancti Demetrii Merulensi (Serbice; Косовскомитровачки округ, Albanice; Komuna e Mitrovicës), viz. in Leposavitzi (Serbice; Лепосавић, Albanice; Leposaviq), in Zvetzani (Serbice; Звечан, Albanice; Zveçan), et in Zubimpotoci (Serbice; Зубин Поток, Albanice; Zubin Potoku) communibus et Septemtrionali in parte Civitatis Sancti Demetrii Merulensis (Serbice; Косовска Митровица, Albanice; Mitrovica), servat. Quoque Ager Merulensis in 30 communia (Serbice; општина, Albanice; komuna) divisus est.
| Districtum | Caput | Area in km² |
Incolae anno 2002 (loco) |
Incolae per km² |
Communia |
|---|---|---|---|---|---|
| Districtum Dzacovitzae ('Komuna e Gjakovës'/Ђаковички округ) |
Dzacovitza (Gjakovë / Ђаковица) | 1042 | 242.077 | 232 |
|
| Districtum Gnilani ('Komuna e Gjilanit'/Гњилански oкруг)  |
Gnilanum (Gjilan / Гњилане) |
|
|||
| Districtum Sancti Demetrii Merulensis ('Komuna e Mitrovicës'/Косовскомитровачки округ)  |
Civitas Sancti Demetrii Merulensis (Mitrovicë / Косовска Митровица) |
|
|||
| Districtum Pescii ('Komuna e Pejës'/Пећки округ)  |
Pescium (Pejë / Пећ) |
|
|||
| Districtum Pristinae ('Komuna e Prishtinës'/Приштински округ)  |
Pristina (Prishtinë / Приштина) |
|
|||
| Districtum Therandae ('Komuna e Prizrenit'/Призренски округ)  |
Theranda (Prizren / Призрен) |
|
|||
| Districtum Urospolis ('Komuna e Ferizajt'/Урошевачки округ)  |
Urospolis (Ferizaj / Урошевац) |
|
[recensere] Agnitio internationalis
Civitates quae iam suam positionem de independentiae Agri NMerulensis quaestione expresserunt:
- Inter 27 civitates Unionis Europaeae, 20 Agrum Merulensem agnoverunt, una eum agnoscere providet, una se neutra declaravit, una se sollicitata declaravit et quattuor se opposuerunt.
- Inter 12 civitates socias Independentium Civitatum Foederationis, duae se neutrae declaraverunt, una sollicitata se declaravit et octo se opposuerunt. Turcmenia nihil de re pronuntiavit.
- Inter 11 civitates socias Consociationis Cooperationis et Evolutionis Oeconomicarum quae non sociae Unionis Europaeae sunt, novem Agrum Merulensem agnoverunt et duae se sollicitatae declaraverunt.
- Inter 12 civitates Europaea haud sociae trium Consociationum superiorum, quinque Agrum Merulensem agnoverunt, una agnoscere providet, duae se neutrae declaraverunt, una sollicitata se declaravit et duae se opposuerunt. Andorra nihil de re pronuntiavit.
[recensere] Civitates independentiam agnoscentes
42 civitates, velut Formosa, Agrum Merulensem Civitatem independentem die 22 Maii anni 2008 formaliter agnoverunt.
| Civitates sociae Unionis Europaeae |
Aliae civitates sociae Consociationis Cooperationis et Evolutionis Oeconomicarum |
Aliae civitates Europaeae | Alia civitates | |
|---|---|---|---|---|
[recensere] Civitates independentiae faventes
Sex civitates independentiam formaliter agniturae esse declaraverunt.
| Civitates sociae Unionis Europaeae |
Aliae Civitates Europaeae | Aliae Civitates | ||
|---|---|---|---|---|
[recensere] Civitates suam neutralitatem servantes
17 civitates suum decretum moratae sunt aut suam neutralitatem de agnitione independentiae etulerunt.
| Civitates sociae Unionis Europaeae |
Civitates sociae Independentium Civitatum Foederationis | Aliae civitates Europaeae | Aliae civitates | |
|---|---|---|---|---|
[recensere] Civitates sollicitae
Decem civitates se sollicitas ob unilateralem independentiae declarationem declaraverunt.
| Civitates sociae Unionis Europaeae |
Civitates sociae Independentium Civitatum Foederationis | Aliae civitates sociae Consociationis Cooperationis et Evolutionis Oeconomicarum |
Aliae civitates Europaeae | Aliae civitates |
|---|---|---|---|---|
[recensere] Civitates oppositae
Viginti civitates independentiam Agri Merulensis non agniturae esse declaraverunt, seu causa Resolutionis 1244 integritatem territorialem Reipublicae Foederalis Iugoslavicae agnoscentis cuius iuridica heres Serbia est, seu ob alias causas, praesertim ob timorem creandi praegressus.
| Civitates sociae Unionis Euriopaeae |
Civitates sociae Independentium Civitatum Foederationis | Aliae civitates Europaeae | Aliae civitates | |
|---|---|---|---|---|
[recensere] Vide etiam
- Bellum de Agro Merulensi gestum
- Pugna in Agro Merulensi facta
[recensere] Notae
[recensere] Nexus externi
 |
Vicimedia Communia plura habent quae ad agrum Merulensem spectant. |
| Europa — Civitates |
|
Ager Merulensis | Albania | Andorra | Armenia | Austria | Batavia | Belgia | Bohemia | Bosnia et Herzegovina | Bulgaria | Croatia | Cyprus | Dania | Estonia | Finnia | Francia | Georgia | Germania | Graecia | Helvetia | Hibernia | Hispania | Hungaria | Islandia | Italia | Lettonia | Lichtenstenum | Lituania | Lusitania | Luxemburgum | Melitta | Moldavia | Monoecus | Mons Niger | Norvegia | Polonia | Regnum Britanniarum | Respublica Macedonica | Res publica Sancti Marini | Romania | Russia | Ruthenia Alba | Serbia | Slovachia | Slovenia | Suecia | Turcia | Vaticanum | Ucraina |
|
Europa — Territoria
|
|
Balcania | Balticum | Britannia Maior | Gallia | Hibernia (insula) | Iberia | Lapponia | Pannonia | Scandinavia |
