Rexión Sur (Estados Unidos)

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

A Rexión Sur dos Estados Unidos (Southern en inglés), chamada habitualmente Sur americano, Dixie, ou simplemente Sur é unha gran rexión distintiva no sueste e centro-sur dos Estados Unidos de América. Por mor da herdanza cultural e histórica única da rexión, incluíndo os primeiros establecementos coloniais europeos, a doutrina dos dereitos dos estados, a institución da escravitude e a herdanza da Confederación durante a Guerra Civil Estadounidense, o Sur desenvolveu os seus propios costumes, literatura, estilos musicais, e variedades culinarias.

Índice 1 Xeografía 2 Historia 2.1 Guerra Civil 2.2 Reconstrución 2.3 Século XX 2.4 Pobreza 3 Cultura 3.1 Dialecto 3.2 Cociña 3.3 Literatura 3.4 Cine 4 Maiores cidades do Sur 5 Notas 6 Referencias 7 Ligazóns externas

[editar] Xeografía

Non existe unha opinión unánime con respecto á delimitación xeográfica e a mesma definición de Sur^[1], e, tanto a súa delimitación como a propia definición do termo, variou ao longo do tempo.

Se utilizamos a definición da Oficina do Censo dos Estados Unidos^[2], a Rexión Sur dos Estados Unidos inclúe 16 estados (cun total de poboación estimado en 2006 de 109.083.752 habitantes) e divídese en 3 unidades menores, ou divisións:

• Estados do Atlántico Sur (South Atlantic): Florida, Xeorxia, Carolina do Norte, Carolina do Sur, Virxinia, Virxinia Occidental, Maryland, e Delaware
• Estados do Centro Sueste (East South Central): Alabama, Kentucky, Mississippi e Tennessee
• Estados do Centro Suroeste (West South Central): Arcansas, Luisiana, Oklahoma e Texas

A definición popular do "Sur" é máis informal e xeralmente ten que ver con aqueles estados que se separaron durante a Guerra Civil para formar os Estados Confederados de América. Aqueles estados comparten concordancias de historia e cultura que continúan ata hoxe en día. "Os estados fronteirizos" da Guerra Civil - expresamente Misuri, Kentucky, Maryland, e Delaware aproximadamente forman a fronteira norte do "Sur". Estes estados teñen unha historia de estar dacabalo entre a división Norte e a Sur, o que quedou claro cando estes estados separaron durante a Guerra Civil aínda que permitisen a escravitude. Segundo o contexto, estes estados poden ou non ser considerados parte do Sur. Virxinia Occidental é un caso único xa que se separou de Virxinia pola súa negativa a unirse á Confederación e reter un sentido de independencia; se é culturalmente parte do Sur outra vez depende do contexto e de que diferenza debuxamos entre os Apalaches e a cultura do Sur.

Biológicamente, o Sur é unha rexión enorme, diversa, que ten numerosas zonas climáticas, incluíndo a temperada, subtropical, tropical e árida. Moitos cultivos crecen facilmente nas súas terras e pódese cultivar sen xeadas durante polo menos seis meses do ano. Algunhas partes do Sur, en particular o Sueste, teñen paisaxes caracterizadas pola presenza de encinos, magnolios, enredadeiras de xasmíns de Carolina, e cornos florecentes. Outro ambiente común son os pantanos e ciénagas da costa do Golfo de México, sobre todo en Luisiana. O Sur é unha vítima do "kudzu" (Pueraria lobata), unha invasiva enredadeira de rápido desenvolvemento que cobre grandes extensións de terra e mata a vida vexetal indíxena.

[editar] Historia

A cultura predominante do Sur ten as súas orixes no establecemento na rexión de colonos británicos. No século XVII, a maioría eran de orixe inglés quen se asentaron sobre todo nas rexións costeiras do Sur, pero no século XVIII, grandes grupos de escoceses e escoceses do Ulster (máis tarde chamados escoceses-irlandeses) instaláronse nos Apalaches e o Piemonte Americano. Nun censo tomado no 2000 de americanos e as súas ascendencias autoproclamadas, as áreas onde a xente proclama ascendencia 'americana' eran os sitios onde, historicamente, moitos Protestantes escoceses-irlandeses así como moitos poboadores ingleses instaláronse en América: o interior así como algunhas áreas costeiras do Sur, e a rexión dos Apalaches. Crese que o número de escoceses americanos na rexión poderían ser 20 millóns e escoceses-irlandeses americanos 27 millóns. Esta xente ocupouse en guerras endémicas, comercio, e intercambios culturais cos Indios Americanos xa na rexión (como os indios de Creek e Cheroqui). Logo de 1700, grandes grupos de escravos africanos foron introducidos para traballar nas grandes plantacións que dominaron a agricultura de exportación, cultivando o tabaco, o arroz e o añil. O algodón fíxose dominante logo de 1800. A explosión do cultivo de algodón creou "a institución peculiar"^[3] da escravitude unha parte integrante da economía do Sur a principios do século XIX.

A universidade máis antiga do Sur, a College of William and Mary, foi fundada en 1693 en Virxinia; promoveu o ensino da economía política e educou aos futuros Presidentes estadounidenses Jefferson, Monroe e Tyler, todos de Virxinia. En efecto, toda a rexión dominou a política na éra do First Party System (Primeiro Sistema de Partidos): por exemplo, catro dos cinco primeiros presidentes -Washington, Jefferson, Madison, e Monroe- eran de Virxinia.

Dúas importantes cuestións políticas aconteceron na primeira metade do século XIX causaron a aliñación política ao longo das liñas fronteirizas, reforzando as identidades do Norte e Sur como rexións distintas con claros intereses fortemente opostos e que alimentaron os argumentos sobre os dereitos dos estados que culminaron na secesión e a Guerra Civil. Unha destas cuestións concernia as tarifas protectoras decretadas para axudar ao crecemento do sector industrial, principalmente no Norte. En 1832, en oposición á lexislación federal que aumentaba as tarifas, Carolina do Sur aprobou unha ordenanza de anulación, un procedemento polo cal un estado deixa sen efecto unha lei Federal. Pouco despois unha flotilla naval foi enviada ao porto de Charleston, e a ameaza de tropas de terra que desembarcaron foi utilizada para impor o cobro de tarifas. Alcanzouse un compromiso polo cal as tarifas serían gradualmente reducidas, pero o argumento subxacente sobre os dereitos dos estados seguiu incrementándose nas décadas seguintes.

A segunda cuestión concernia a escravitude, principalmente a pregunta de se a escravitude estaría permitida en estados recentemente admitidos. A cuestión foi tratada con delicadeza por compromisos políticos deseñados para equilibrar o número de estados "libres" e "escravos". Con todo, a cuestión xurdiu de novo de forma máis virulenta, ao redor da época da Intervención Norteamericana en México, que aumentou os intereses en xogo engadindo novos territorios principalmente no lado Sur da liña xeográfica imaxinaria de división.

[editar] Guerra Civil

Cara a 1855, o Sur perdía o poder político co Norte máis populoso e foi encerrado nunha serie de batallas constitucionais e políticas co Norte en canto aos dereitos dos estados e o estado da escravitude nos territorios. O presidente James Polk impuxo un réxime de tarifas baixas ao país (a denominada Walker Tariff de 1846), que enfadou a industriais de Pensilvania, e bloqueou o financiamento federal proposta de estradas nacionais e melloras dos portos. Unha vez que o Norte subiu ao poder en 1861, moitos habitantes do Sur sentiron que era o momento de separarse da Unión.

Sete estados do algodón decidiron a secesión logo da elección de Abraham Lincoln en 1860. Estes estados formaron os Estados Confederados de América. En 1861, uníronselles catro estados máis. O goberno dos Estados Unidos rexeitou recoñecer aos estados que se separaron como un novo país e mantendo operativo ata o último segundo o seu último forte no Sur, que a Confederación capturou en abril de 1861 na Batalla de Fort Sumter, no porto de Charleston, provocando a Guerra Civil. Nos seguintes catro anos de guerra, o Sur foi o principal campo de batalla, onde todas excepto dúas das batallas principais ocorreron en chan do Sur. A Confederación mantivo un réxime de tarifas baixas para as importacións europeas, pero impuxo un novo imposto a todas as importacións do Norte. O bloqueo do exército da Unión impediu que a maior parte do comercio entrase no Sur, polo que os impostos Confederados apenas importaron. O sistema de transporte do Sur dependeu principalmente do tráfico fluvial e costeiro por barco; ambos foron pechados pola Mariña de Unión. O pequeno sistema de ferrocarril practicamente sufriu un colapso, de modo que cara a 1864 as viaxes internas eran tan difíciles que a economía Confederada foi mutilada.

A Unión (así chamados porque loitaban polos Estados Unidos) finalmente derrotou aos Estados Confederados de América (nome formal dos estados americanos do sur durante a Guerra Civil). O Sur sufriu moito máis que o Norte, principalmente porque a guerra desenvolveuse case por completo no Sur. Aproximadamente, a Confederación sufriu 95.000 baixas en combate e 165.000 que morreron de enfermidade, o que fai un total de 260.000 mortes^[4], dunha poboación branca total no Sur naquel momento de arredor de 5,5 millóns^[5]. Baseándonos nos datos do censo de 1860, o 8 % de todos os homes brancos entre 13 e 43 anos de idade morreu na guerra, incluíndo o 6 % no Norte e o extraordinario 18 % no Sur^[6]. Con todo, o número de baixas do Norte superaron ás do Sur.

[editar] Reconstrución

Logo da Guerra Civil, o Sur foi en gran parte devastado en termos de poboación, infraestrutura e economía. A república tamén se atopaba a se mesmo en Reconstrución, con tropas militares no control político directo do Sur. Moitos habitantes brancos do Sur que apoiaran activamente á Confederación perderon moitos dos dereitos básicos da cidadanía (como a capacidade de votar) mentres que coa promulgación décimo terceira Emenda (que rexeitou a escravitude), a décimo cuarta Emenda (que concedeu a cidadanía estadounidense plena aos afroamericanos) e a décimo quinta Emenda (que ampliou o dereito de voto a homes negros), os afroamericanos no Sur comezaron a gozar de máis dereitos dos que nunca tiveran na rexión.

Carpetbaggers do Norte viñeron ao Sur para participar na política e os negocios. Algúns eran representantes do Freedmen's Bureau e outras axencias da Reconstrución; outros eran humanitarios coa intención de axudar á xente negra; e algúns eran aventureiros que esperaban beneficiarse a través de métodos cuestionables. Aqueles políticos oportunistas que eran pouco escrupulosos viñeron para manipular o voto negro e nalgúns casos para establecer gobernos deshonestos.^[7]

Na década de 1890, con todo, un contragolpe político contra estes dereitos desenvolveuse no Sur. As organizacións como o Ku Klux Klan -unha organización clandestina creada para perpetuar a "supremacía branca"- usando linchamentos, e outras formas de violencia e intimidación para impedir aos afroamericanos exercer os seus dereitos políticos (as famosas incineracións de cruces non se converteron nun ritual do Klan ata a aparición do Segundo Ku Klux Klan na década de 1920), mentres as leis de Jim Crow foron creadas para facer legalmente a mesma cousa. Non sería ata finais da década de 1960 que estes cambios serían desfeitos polo Movemento polos Dereitos Civís Americano.

[editar] Século XX

O primeiro pozo de petróleo importante no Sur foi perforado en Spindletop preto de Beaumont (Texas), durante a mañá do 10 de xaneiro de 1901. Outros xacementos petrolíferos foron descubertos máis tarde cerca en Arkansas, Oklahoma, e baixo o Golfo de México. O resultante "Boom do Petróleo" transformou permanentemente a economía dos estados da Rexión Central Suroeste e conduciu á primeira expansión económica significativa logo da Guerra Civil.

A economía, que no seu maior parte aínda non se repuxo da Guerra Civil, foi asestada por un golpe dobre: pola Gran Depresión e as Dust Bowl (unha serie de tormentas de po que causaron un gran dano ecolóxico e agrícola en terras das praderías americanas e canadenses nos anos 1930). Logo da Caída de Wall Street de 1929, a economía sufriu significantes reveses e perdéronse millóns. Entre 1934 e 1939, un desastre ecolóxico de fortes ventos e seca causou un éxodo de Texas e Arkansas, a rexión de Panhandle en Oklahoma e as chairas circundantes, nas cales máis de 500.000 americanos quedaron sen fogar, famentos e desempregados^[8]. Miles de persoas deixaron a rexión para sempre para buscar oportunidades económicas ao longo da Costa Oeste.

Case todos os habitantes do Sur, brancos e negros, sufriron a consecuencia da Guerra Civil. Coa rexión devastada pola súa perda e a destrución da súa infraestrutura civil, a maior parte do Sur era xeralmente incapaz de recuperarse economicamente cara ao final da Segunda Guerra Mundial. O Sur foi sinalado polo presidente Franklin Delano Roosevelt como "a prioridade número un" en termos de necesidade de axuda durante a Gran Depresión, instituindo programas como a Tennessee Valley Authority en 1933. Bloqueado pola agricultura de baixa produtividade, o crecemento da rexión foi retardado polo limitado desenvolvemento industrial, os baixos niveis de espírito emprendedor, e a carencia de investimentos de capital.

A Segunda Guerra Mundial marcou unha época de cambio no Sur. Novas industrias e bases militares montáronse en moitas áreas da rexión que proporcionaron o necesitado capital e e infraestruturas. Xente de todas as partes dos Estados Unidos viño ao Sur para a súa formación militar nas bases e traballar nas novas industrias. A agricultura pasou do algodón e o tabaco para incluír soia, millo, e outros alimentos. Este crecemento aumentou en 1960 e acelerouse enormemente nos anos 1980 e os anos 1990. Grandes áreas urbanas coas máis de 4 millóns de persoas eleváronse en Texas, Xeorxia, e Florida. A rápida extensión en industrias como automóbiles, telecomunicacións, tecidos, tecnoloxía, banca, e aviación deu a algúns estados do Sur forza industrial para rivalizar con grandes estados doutras partes do país. Segundo o Censo dos Estados Unidos do 2000, o Sur (xunto co Oeste) lideraba a nación no crecemento demográfico. Con todo, con este crecemento viñeron serios problemas de contaminación do aire en cidades como Dallas, Houston, Atlanta, Miami, Austin, Charlotte, e outras cidades.

[editar] Pobreza

O Sur foi historicamente prexudicado desde o punto de vista económico cando o comparamos cos Estados Unidos en conxunto. Logo da Guerra Civil, case a totalidade da infraestrutura económica da rexión estaba en ruínas. A agricultura fora a base da economía do Sur, e, entón, coa aprobación da décimo terceira Emenda (que rexeitou a escravitude), con recursos que non podían ser cultivados e cultivados eficazmente, finalmente deixou a moitos donos de plantacións de toda a rexión na pobreza. Ademais, dado que por entón había poucos negocios industriais localizados no sur, non había moitas outras fontes de ingresos posibles.

Os antigos escravos eran tamén vítimas desta situación, posto que non tiñan ningunha formación ou experiencia en algo que non fose a agricultura de plantación, e o traballo non agrícola era escaso.

Logo da Segunda Guerra Mundial, e o desenvolvemento do Sistema Interestatal de Autoestradas, o Sur resultou atractivo para industrias e negocios doutras partes do país, en particular da Rexión Nordeste e os Grandes Lagos. Por iso, os índices de pobreza e paro diminuíron. Programas federais como a Appalachian Regional Commission tamén contribuíron ao crecemento económico.

Mentres a maior parte do Sur dos Estados Unidos avanzou considerablemente desde a Segunda Guerra Mundial, a pobreza aínda persiste nalgunhas áreas. Zonas como o Black Belt (Cinto Negro), o leste de Kentucky e áreas do sur de Virxinia Occidental nos Apalaches, e a zona fronteiriza mexicana ao longo do río Grande en Texas compón o peor de pobreza no Sur actual.

[editar] Cultura

De tódalas rexións dos Estados Unidos o Sur é a máis distinta, tanto nas mentes dos seus habitantes como nas dos demais doutras partes do país. Segundo a actitude de cada un, e quizais da súa latitude, o Sur e a "idea" do Sur son e/ou foron temidos, reverenciados, odiados, amados, e estereotipados, para ben ou para mal. É desdeñado por uns, e un obxecto de intensa proximidade e lealdade para outros. Algúns nados no Sur rexeitan a súa historia e herdanza, mentres que hai moitos norteños trasladados ao Sur que declararán francamente que nunca volverían, xamais, aos climas máis fríos (tanto literal como metaforicamente) dos que viñeron.

En conxunto o Sur mantense cun certo separatismo do resto do país. Quizais podería resumirse ben lendo certas pasaxes do libro de Tim Jacobson Heritage of the Sout ("A Herdanza do Sur"). Jacobson escribiu:

""More than any other part of America, the South stands apart...Thousands of Northerners and foreigners have migrated to it...but Southerners they will not become. For this is still a place where you must have either been born or have "people" there, to feel it is your native ground. Natives will tell you this. They are proud to be Americans, but they are also proud to be Virginians, South Carolinians, Tennesseans, and Texans. But they are conscious of another loyalty too, one that transcends the usual ties of national patriotism and state pride. It is a loyalty to a place where habits are strong and memories are long. If those memories could speak, they would tell stories of a region powerfully shaped by its history and determined to pass it on to future generations.""

(""Máis que calquera outra parte de América, o Sur permanece a parte... Miles de Norteños e estranxeiros emigraron a el ...pero nunca se farán Sureños. Por iso é aínda un lugar onde vostede debe nacer ou ter "xente" alí, para sentir que é a súa terra natal. Os naturais diranlle isto. Están orgullosos ser americanos, pero tamén están orgullosos ser de Virxinia, Carolina do Sur, Tennessee ou Texas. Pero tamén son conscientes doutra lealdade, unha que supera os lazos habituais de patriotismo nacional e orgullo estatal. É unha lealdade a un lugar onde as costumes son fortes e as memorias longas. Se esas memorias puidesen falar, contarían historias dunha rexión poderosamente formada pola súa historia e decidiron pasalo a futuras xeracións."")

Ou, como Florence King di no seu libro "Southern Ladies and Gentlemen" ("Señoras e Cabaleiros do Sur"),

""Put a fence around the South and you'd have one big madhouse.""

("Poña unha cerca ao redor do Sur e terá un gran manicomio.")

A cultura do Sur foi e permanece polo xeral máis socialmente conservadora que a do resto do país. A causa do papel central da agricultura na economía prebélica, a sociedade permaneceu estratificada acorde á propiedade de terras. As comunidades rurais a miúdo desenvolvían un forte apego as igrexas como principal institución da comunidade.

A miúdo chancéase a cerca do estilo de vida do Sur, sobre todo no "sur profundo". Os Sureños a miúdo son vistos polo xeral como máis despreocupados e relaxados ata en situacións tensas. Por suposto, é un estereotipo, e non sempre é así. Pero, tradicionalmente, o estilo de vida do sur é visto cun ritmo mais lento sobre todo en áreas rurais. Os habitantes do sur tamén son estereotipados como reticentes ao cambio, sobre todo de círculos sociais, e peculiares. Os habitantes do sur tamén teñen a reputación de ser moi corteses e de bos modais e particularmente agradables cos visitantes; esta característica foi etiquetada como "hospitalidade Sureña".

[editar] Dialecto

Díxose que os Sureños son os máis facilmente distinguibles doutros americanos pola súa linguaxe, tanto en termos de acento como de locución. Con todo, non hai un único "Acento Sureño". Mellor devandito, o inglés americano do Sur é unha colección de dialectos da lingua inglesa falados en todo o Sur. O inglés americano do sur pódese dividir en diferentes subdialectos, con diferentes linguaxes entre, por exemplo, a rexión dos Apalaches e as "terras baixas" ao redor de Charleston, Carolina do Sur e Savannah (Xeorxia). Ao longo desta parte da costa do sueste o Gullah aínda o falan algúns afroamericanos, en particular a xeración máis vella. O dialecto das rexións centrais do Sur estaba baixo a influencia da migración de falantes do dialecto sureño na rexión do Oeste americano. O dialecto falado a varios graos por moitos afroamericanos, o Ingés Vernacular Afroamericano, comparte moitas semellanzas co dialecto do Sur. Especialistas en folclore nos anos 1920 e posteriores, argumentan que os modelos de lingua dos Apalaches reflexa máis estreitamente o Inglés Isabelino que outros acentos nos Estados Unidos^[9].

[editar] Cociña

Ademais da lingüística, a cociña do Sur a miúdo é descrita como un dos seus trazos máis distintivos. Pero tal como a historia e a cultura varían ao longo da ampla rexión coñecida como o Sur, a cociña tradicional varía tamén. En tempos modernos, hai pouca diferenza entre a dieta típica dos Sureños e a dieta noutras rexións dos Estados Unidos, pero o Sur mostra múltiples influencias culinarias únicas para formar as súas comidas "tradicionais". "A cociña do Sur" tamén proporciona algúns dos mellores exemplos da cociña típica americana —é dicir alimentos e estilos que naceron nos Estados Unidos que a diferencian das adoptadas doutros lugares.

A comida máis comunmente asociada co termo "Comida do Sur" a miúdo é chamada "soul food" e caracterízase polo uso abundante de graxas e manteigas ricos en calorías. Este estilo atribúese a miúdo á influencia da poboación de escravos Afroamericanos aínda que mostra unha mestura de influencias africanas así como amerindia, irlandesa-escocesa, e outras. Polo frito Sureño, verduras cociñadas con graxa e manteiga, chícharos de ollos negros, cornbread, e as galletas son só uns exemplos de alimentos típicos nesta ampla categoría.

A grellada é unha comida tipicamente asociada co Sur, con todo debería terse en conta que é moi apreciada e común tamén en todo o Medio Oeste. Consiste en carne que foi lentamente cociñada e abundantemente sazoada, caracterízase polas grandes diferenzas rexionais en preferencias e estilo. En Texas está a miúdo baseada en carne de vaca, mentres que en Carolina do Norte está baseada tipicamente en carne de porco e adicionalmente subdividida en estilos de Carolina do Leste e do Oeste. Carolina do Sur ten unha distintiva salsa baseada na mostaza que é única nas rexións centrais. Kansas City, Misuri e Memphis tamén son considerados centros da grellada, usando múltiples estilos en diferentes áreas. O oeste de Kentucky tamén é coñecido pola súa grellada, con Owensboro (Kentucky) como sede do Festival Internacional Bar-B-Q o segundo fin de semana de maio.

A historia única de Luisiana e o "Delta do Mississippi" (sección ao noroeste do estado de Mississippi que está situada entre os ríos Yazoo e Mississippi) proporciona un estilo culinario tamén único. A gastronomía Caxún e criolla desenvolveuse da ampla mestura de influencias culturais nesta área - incluída acadia, africana, caribeña, francesa, indíxena e española.

Texas e a súa proximidade e historia compartida con México axudaron ao nacemento da moderna cociña Tex-Mex.

Como na maior parte de Estados Unidos, unha ampla variedade de cociñas doutras orixes está actualmente dispoñible en todas as partes do Sur, como a gastronomía chinesa, italiana, francesa, de Oriente Medio, tailandesa, xaponesa e hidú así como restaurantes que aínda serven especialidades principalmente do Sur, chamados establecementos de "cociña caseira".

[editar] Literatura

Quizais o escritor máis famoso do sur foi William Faulkner, que gañou o Premio Nobel de Literatura en 1949, e o Premio Pulitzer en 1955 pola súa novela Unha fábula. Faulkner trouxo novas técnicas, como a corrente do coñecemento e técnicas de narrativa complexas, á escritura americana (como na súa novela Mentres agonizo).

Outros escritores do Sur famosos inclúen a Mark Twain (cuxas As aventuras de Huckleberry Finn e As aventuras de Tom Sawyer son dous dos libros máis lidos sobre o Sur), Zora Neale Hurston, Eudora Welty, Thomas Wolfe, William Styron, Flannery O'Connor, Carson McCullers, James Dickey, Willie Morris, Tennessee Williams, Truman Capote, Walker Percy, Barry Hannah, Robert Penn Warren, Cormac McCarthy, James Agee e Harry Crews.

Posiblemente a novela sobre o Sur máis famosa do século XX sexa O que o vento levou de Margaret Mitchell, publicada en 1937. Outra famosa novela do sur, Matar un ruiseñor de Harper Lee, gañou o Premio Pulitzer logo da súa publicación en 1960.

[editar] Cine

O Sur contribuíu con algunhas das máis apreciadas e economicamente rendibles películas de todos os tempos, incluíndo Foise co vento (1939) e Smokey and the Bandit (1977). Algunhas películas importantes foron filmadas en Memphis, Tennessee, en anos recentes, incluídas Mystery Train (1989), Gran Bóla de Lume (1989), Memphis Belle (1990), O silencio dos cordeiros (1991), A Tapadeira (1993), Forrest Gump (1994), O escándalo de Larry Flynt (1996), The Rainmaker (1997), Náufrago (2000), 21 gramos (2003), Hustle & Flow (2005), Na corda frouxa (2005), Forty Shades Of Blue (2005) e Black Snake Moan (2007).

O segundo estudo máis grande nos Estados Unidos, EUE Screen Gems, está localizado en Wilmington, Carolina do Norte. Durante os últimos 20 anos, moitas películas e programas de televisión realizáronse en localizacións no leste de Carolina do Norte ^[10].

Varios festivais de cine, especialmente o festival de música e arte South by Southwest en Austin e o Full Frame Documentary Filme Festival, en Durham, Carolina do Norte, levan a cabo na rexión.

[editar] Maiores cidades do Sur

Posto	Cidade	Estado	Poboación estimada (1 de xullo de 2006)
1	Houston	Texas	2.144.491
2	San Antonio	Texas	1.296.682
3	Dallas	Texas	1.232.940
4	Jacksonville	Florida	794.555
5	Austin	Texas	709.893
6	Memphis	Tennessee	670.902
7	Fort Worth	Texas	653.320
8	Baltimore	Maryland	631.366
9	Charlotte	Carolina do Norte	630.478
10	El Paso	Texas	609.415

[editar] Notas

[editar] Referencias

• US Census Bureau region map.
• US Census Bureau metropolitan area statistics, table 3a.
• Cash, Wilbur J. The Mind of the South (1941),
• Richard N. Current, et. al (1987), American History: A Survey 7th ed., Alfred A. Knopf , New York. ISBN 0-394-31549-9.
• Flynt, J. Wayne Dixie's Forgotten People: The South's Poor Whites (1979). deals with 20th century.
• David M. Katzman, {{{título}}}, Houghton Mifflin Company.
• James Grossman (1996), Chicago and the 'Great Migration', Illinois History Teacher, volume 3 issue 2.
• Grady McWhiney. In Cracker Culture: Celtic Ways in the Old South (1988)
• Mary Odem "Global Lives, Local Struggles: Latin American Immigrants in Atlanta'" Southern Spaces 2006
• John O. Allen and Clayton E. Jewett (2004), Slavery in the South: A State-by-State History, Greenwood Press. ISBN 0-313-32019-5.
• Rayford Logan (1997), The Betrayal of the Negro from Rutherford B. Hayes to Woodrow Wilson, Da Capo Press. ISBN 0-306-80758-0.
• William B. Hesseltine (1936), A History of the South, 1607-1936, Prentice-Hall.
• George Sanchez "Latinos, the American South, and the Future of U.S. Race Relations" Southern Spaces 2007
• Robert W. Twyman. and David C. Roller, ed. (1979), Encyclopedia of Southern History, LSU Press. ISBN 0-8071-0575-9.
• Winders, Jamie. "Latino Migration and Nashville, Tennessee," Southern Spaces 2004.
• Charles Reagan Wilson and William Ferris, ed. (1989), Encyclopedia of Southern Culture, University of North Carolina Press. ISBN 0-8078-1823-2.

[editar] Ligazóns externas

(en inglés)

• DocSouth: Documenting the American South
• Center for the Study of the American South
• Dixie's Dead, Long Live the South
• Southern Arts Federation
• Southern Spaces