El País
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
| Fundación | 4 de maio de 1976 |
|---|---|
| Xénero | Información xeral |
| País | España |
| Cidade | Madrid |
| Ámbito | España |
| Idioma | Español |
| Periodicidade | Diaria |
| Publicación | Matutina |
| Tirada | 588.530 exemplares (OJD, xuño 2005) |
| Difusión | 457.675 ejemplares (OJD, xuño 2005) |
| Prezo unitario | 1 € (2005) |
| Formato páxina | 41x28cm (AltoxAncho) |
| Columnas por páxina | 5 |
| Nº páxinas | 98 |
| Cor | Blanco e negro e cor |
| Empresa editora | Grupo PRISA |
| Fundador | Jesús de Polanco e Juan Luis Cebrián |
| Director | Javier Moreno |
| Redactores destacados |
|
| Columnistas destacados |
|
| Viñetistas |
El País (autodefinido como «Diario independiente da mañá») é un xornal español de ámbito nacional, redactado integramente en castelán (agás algunhas páxinas illadas nas edicións autonómicas) e de pago. Cunha media de 457.675 exemplares diarios, é o periódico non deportivo de maior difusión de España, segundo a Oficina de Justificación de la Difusión. Ten sede social e redacción central en Madrid, aínda conta con delegacións nas principais capitais de España (Barcelona, Sevilla, Valencia, Bilbao...) desde as que edita diferentes edicións territoriais. A última destas en estrearse, en novembro de 2006, foi precisamente a correspondente a Galicia.
Caracterízase por ser un xornal de tendencia europeísta, socialdemócrata no ideolóxico, e polo gran tratamento que dá, no informativo, ás novas de carácter internacional, de cultura e de economía, ademais da información sobre España. Conta con columnistas e colaboradores puntuales provenientes de diferentes ámbitos sociais, que acostumbran a reforzar a liña editorial progresista do diario. Entre os seus colaboradores habituais destaca o xornalista e escritor galego Manuel Rivas, que ademais publica con frecuencia no suplemento dominical de El País, EPS País Semanal.
No aspecto formal, El País caracterízase pola sobriedade expresiva, tanto no tratamento da información como no estético: páxinas a cinco columnas con predominio da orde e a clara distribución dos distintos subxéneros xornalísticos. A fotografía e a infografía cumpren un papel secundario de apoio á información escrita. Desde a súa fundación sempre mantivo o mesmo deseño e tipografía: la Times New Roman.
As imaxes son maioritariamente en branco e negro, coa da portada sempre en cor (só desde unas anos atrás), xunto con outras fotografías illadas do interior.
El País pertenece ó maior grupo mediático español, o Grupo PRISA, que é tamén propietario da Cadena SER (radio), Cinco Días (prensa económica), Santillana, Diario As (prensa deportiva), Los 40 Principales (radiofórmula), Sogecable;Cuatro e Digital+; y Localia (televisión).
Índice |
[editar] Historia
El País foi fundado por José Ortega Spottorno e saiu á luz o 4 de maio de 1976, seis meses despois da muerte de Francisco Franco, e a principios da transición española. A súa saída ó mercado supuxo unha revolución no panorama xornalístico español, xa que se converteu no primeiro periódico de clara vocación demócrata e europeísta, nun contexto no que o resto de xornais españois viñan dunha longa historia no franquismo. El País veu a ocupar o baleiro existente e pasou a serc o xornal da España democrática, dando voz, entre outros, a antigos loitadores antifranquistas e ós defensores da democracia en España, nuns momentos en que o tránsito do franquismo á democracia atopábase aínda en pleno desenvolvemento. O seu primeiro director (ata 1988) foi Juan Luis Cebrián que viña, como moitos outros xornalistas españois da época, do Diario Pueblo, órgano dos sindicatos verticais franquistas.
Foi con motivo do golpe de estado do 23-F do tenente coronel da Garda Civil Antonio Tejero. En plena incertiume da noite do 23 de febreiro de 1981, co goberno e todos os deputados secuestrados no Congreso, cos tanques do exército ocupando as rúas de Valencia, e antes de que Televisión Española puidese emitir a mensaxe institucional do Rei Xoán Carlos I condenando o golpe, El País sacou á rúa unha edición especial do xornal titulada «El País, con la Constitución». Foi así o primeiro diario que saiu aquela noite posicionándose claramente, e chamando ós cidadáns a manifestarse en favor da democracia. Foi moi comentado en medios periodísticos que o que ocupaba daquela o posto de director de El País, Juan Luis Cebrián, chamou por teléfono a Pedro J. Ramírez, que dirixía naquel momento Diario 16, para propoñerlle que ambos medios elaboraran unha publicación conxunta en defensa da democracia, algo ó que Ramírez se negou alegando que prefería agardar unhas horas para ver cómo se desenvolvían os acontecementos. Diario 16 saíu á rúa só trala mensaxe televisiva do Rei.
Aqueles acontecementos, e o triunfo por maioría absoluta do PSOE nas eleccións de 1982, facilitaron que El País se consolidara, durante os anos 80, como líder indiscutible da prensa española, fronte a ABC, de tendencia máis conservadora, o seu principal rival naqueles anos.
Ó prestixio de El País contribuíu o seu rigoroso tratamento das normas xornalísticas e o feito de que fose o primeiro xornal de España en establecer normas internas de control de calidade. Así, foi o primeiro diario español en crear a figura do "Defensor do lector" (Press Ombudsman) e en redactar e publicar un Libro de Estilo que se convertiu en referencia, e continúa séndoo, no mundo do xornalismo.
El País tamén estableceu varios acordos de colaboración con outros xornais europeos de ideoloxía socialdemócrata. Así, en 1989, El País participou na creación dunha rede común de recursos informativos con La Repubblica (Italia) e Le Monde (Francia). Desde outubro de 2001 inclúese un suplemento de El País en inglés na versión española do International Herald Tribune.
A principios dos anos 1990, El País tivo que facer fronte a unha nova situación tanto política como xornalística. O incremento da tensión política causado poos escándalos de corrupción do goberno socialista de Felipe González bipolarizou tanto a política española comoa a prensa. Os medios conservadores (El Mundo, ABC, La Razón), considerados afíns ó Partido Popular, criticaron duramente a El País e ó resto de medios propiedade do Grupo PRISA (Cadena SER de radio, e Canal+ de televisión), de actuar en connivencia cos intereses del PSOE.
Aínda así, El País logrou manter sempre o seu liderazgo como diario xeral máis vendido de España, a menor distancia de El Mundo de Pedro J. Ramírez.
A mediados dos anos 1990, El País foi o segundo xornal de España en ofrecer unha edición electrónica en internet ([www.elpais.com El País]). Tamén foi o primeiro periódico español que, o 18 de novembro de 2002, impuxo o sistema de pago para acceder ós contidos informativos da súa edición dixital. Esta decisión supuxo a perda da maior parte das súas visitas, en beneficio do seu competidor, a edición dixital de El Mundo. Tanto é así, que o 3 de xuño de 2005 volveu a abrir a maioría dos seus contidos gratuitamente, deixando basicamente ós suscriptores o acceso a contidos multimedia e á hemeroteca.
[editar] Edición de Galicia
A edición de Galicia é a máis recente de El País.
Anteriormente, os únicos contidos adaptados á nosa comunidade que incluía o xornal eran a carteleira cinematográfica e a programación da canle autonómica correspondente, neste caso a TVG.
Desde o 22 de novembro de 2006, o xornal conta cun número de páxinas (entre 5 e15 aproximadamente, dependendo do día) dedicadas a Galicia e firmadas por xornalistas coma Paola Obelleiro, Óscar Iglesias, Fernando Varela, María Fábregas, Julián Hernández e Manuel V. Sola entre outros.
A redacción de Galicia está liderada por Félix Monteira e Xosé Hermida.
[editar] Suplementos
El País inclúe varios suplementos, algúns dos cales gozan de grande prestixio:
- Xoves: Ciberpaís, suplemento sobre informática e electrónica (Ciberpaís)
- Venres: EP[3], anteriormente e durante anos coñecido como El País de las Tentaciones, suplemento adolescente e xuvenil (EP3).
- Sábados: Babelia, suplemento cultural especializado en literatura (Babelia); El Viajero, suplemento de viaxes (El Viajero)
- Domingos: revista EP[S] sobre moda, reportaxes, artigos de opinión e contidos varios (El País Semanal); e Pequeño País, suplemento infantil.
[editar] Premios
Entre os premios recibidos por El País destaca o Príncipe de Asturias de Comunicación e Humanidades que lle foi concedido ó diario en 1983.
Ademais, o diario entrega desde 1984 os seus propios premios de xornalismo, os Ortega y Gasset.
