واحد پول
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
واحد پول واحدی برای سنجش دادوستد کالا و خدمات است که در تسهیل انتقال کالا و خدمات نقشی اساسی دارد. به عبارت دیگر واحد پولی یک کشور، نام پول رایج در آن کشور است. برای نمونه واحد پول کشور ژاپن ین و واحد پول کشور ایران ریال است.
[ویرایش] واحدهای قدیم پول ایران
واحد پول ایران در اواخر دوره قاجاریه تومان بود و کوچک‌ترین واحد پول قدیم (تا آخر دوره قاجار) در ایران دینار بود. یک تومان معادل ده قران و برابر هزار دینار بود. سکه اسپانیایی رئال پس از ورود به ایران با نام ریال بر مبنای وزنش، مطابق ۵/۱۱۷ دينار گرفته شد اما از آغاز دوران رضاشاه پهلوی سکه‌های ريال بجای ۵/۱۱۷ دينار به مبلغ ۱۰۰ دينار (مطابق قران) کاهش داده شدند. بنابر این قران و ریالی که امروزه ما بکار می‌بریم مقداری با مفهوم آن در دوران قدیم متفاوت است.[1]
در سال ۱۳۰۸ خورشیدی بموجب قانون آحاد، پول ایران تغییر یافت و واحد پول به ریال تبدیل گردید.[2][3]
| واحد قدیم | برابری با دینار |
|---|---|
| شاهی | ۵ دینار |
| محمودی (صددینار: صَنّار) | ۱۰۰ دینار |
| عباسی | ۲۰ دینار |
| نادری (ده‌شاهی) | ۵۰ دینار |
| قران | ۱۰۰ دینار |
| ریال | ۱۱۷.۵ دینار |
| دوزاری | ۲۰۰ دینار |
| پنج‌زاری | ۵۰۰ دینار |
| تومان(واحد غیررسمی پول ایران) | ۱۰۰۰ دینار |
| ریال(واحد رسمی پول ایران) | ۱۰۰ دینار |
[ویرایش] منابع
- صدری افشار، غ. - حکمی، نسرین - حکمی، نسترن، فرهنگ فارسی امروز، ویرایش سوم، تهران: نشر کلمه، ۱۳۷۳خ، ص۸۳۹.
- ^ پول در ایران از خداداد رضاخانی
