نیروی هوایی یکم
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
نیروی هوایی یکم و یا ایر فورس وان و یا هواپیمای شماره یک نیروی هوایی آمریکا (به انگلیسی: Air Force One) عبارتی است که از سوی کنترل‌کنندگان ترافیک هوایی خطاب به هر هواپیمایی گفته میشود که حامل رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا باشد.[۱]
در حال حاضر دو هواپیمای ویژه بیشتر توسط رییس جمهور استفاده می شوند که از نوع VC-25 ویژه نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا می باشند. اینها دو هواپیما از نوع بوئینگ 747-200B بوده که دارای تغییراتی خاص هستند که به منظور مقابله احتمالی با حمله تروریستی علیه شخص رییس جمهور می باشد. این هواپیماها قابلیت سوختگیری در هوا را داشته و دارای تجهیزات ضد موشکی هستند.
هواپیمای حامل معاون رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا را نیروی هوایی دوم (ایر فورس تو) گویند.
هالیوود نیز فیلمی با همین نام را (با شرکت هریسون فورد) به نمایش در آورده است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] نگارخانه
 جرج دبلیو بوش درون دفتر خود در هواپیمای ایر فورس وان |
 رونالد ریگان درون ایر فورس وان |
 مشاورین رییس جمهور در سال ۱۹۷۳ در حال بحث درون هواپیما |
 نیروی هوایی یکم بسال ۱۹۶۱ |
[ویرایش] پیوند به بیرون
[ویرایش] منابع
- ↑ http://www.faa.gov/airports_airtraffic/air_traffic/publications/atpubs/ATC/Chp2/atc0204.html#2-4-20
[ویرایش] کتب
- Albertazzie, Ralph and Jerald F. Terhorst. Flying White House: The Story of Air Force One. New York: Book Sales, 1979. ISBN 0-698-10930-9.
- Dorr, Robert F. Air Force One. St. Paul, Minnesota: Motorbooks International, 2002. ISBN 0-7603-1055-6.
- Hardesty, Von. Air Force One: The Aircraft that Shaped the Modern Presidency. Chanhassen, Minnesota: Northword Press, 2003. ISBN 1-55971-894-3.
- Walsh, Kenneth T. Air Force One: A History of the Presidents and Their Planes. New York: Hyperion: 2003. ISBN 1-4013-0004-9.
