نظریه بازیها
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
نظریه بازی ها در سال ۱۹۲۸ توسط فون نیومن مطرح شد و در سال ۱۹۴۴ با انتشار کتابی توسط او و مورگنشترن جایگاه وسیعی در علوم اقتصادی پیدا کرد. نظریه بازیها یکی از موضوعات مهم ریاضی است که در علم اقتصاد کاربرد فراوانی دارد. اساس این موضوع بر کنش و واکنش رقبا و یا بازیکنان استوار است. این نظریه از توپولوژی برای اثبات اصول خود استفاده کرده و بر اساس قوانین احتمالات نقطه تعادل نش را دنبال میکند.
[ویرایش] منابعی برای مطالعه بیشتر
- Robert Gibbons, A Primer in Game Theory, Prentice hall, 1992.
- Edt. Christian Schmidt, Game Theory and Economic Analysis, Taylor & Francis Group, 2002
عبدلي قهرمان "نظريه بازي ها و كاربردهاي ان" انتشارات جهاد دانشگاهي دانشگاه تهران سال 1386
, ISBN 0–415–25987–8.