بحرین
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
به عربی:مملکة البحرینة
|
||||||||||||||||||||||||||||||
پادشاهی بحرین کشوری است جزیره‌ای در خلیج فارس. پایتخت آن منامه، زبان رسمی آن عربی است و استفاده از زبان‌های انگلیسی، فارسی و اردو هم بسیار رایج است. بحرین به پنج استان بخش شده و تا ۳ ژوئیه ۲۰۰۲ دارای ۱۴ شهر بوده‌است. کشور بحرین از ۳۲ جزیرهٔ بزرگ وکوچک تشکیل یافته‌است. در سال ۱۵۲۲ میلادی اشغالگران پرتغالی‌ها بحرین را اشغال نمودند. در سال ۱۶۰۲ میلادی ایرانیها آن را از چنگ پرتغالی‌ها رها ساختند. در زمان نخست وزیری امیرعباس هویدا ، با طرح همه پرسی در سازمان ملل، بحرین به عنوان کشوری مستقل شناخته شد. کشور بحرین از سال ۱۸۲۰ میلادی تحت حمایت کشور بریتانیا بوده، ودر سال ۱۹۷۱ میلادی استقلال کامل یافته‌است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] تاریخ
در گذشته به منطقه ساحلی جنوب خلیج فارس حد فاصل بصره تا بحرین امروزی بحرین گفته می‌شده‌است که متعلق به ایران بوده‌است. در سال‌های پایانی دولت صفوی، این منطقه مورد تاخت و تاز خوارج عمان قرار گرفت و دولت صفوی هم که در آن زمان خود حال و روز خوبی نداشت، سپاهی فرستاد که همه افراد آن در سال ۱۱۲۹ کشته شدند و نتوانستند کاری انجام دهند. سرانجام خوارج با گرفتن مبالغی هنگفتی پول حاضر به تخلیه جزیره بحرین شدند. در دوران نادرشاه افشار، پرتغالی‌ها بحرین را چندین بار تصرف کردند ولی سرانجام نادرشاه توانست آنجا را بازپس گیرد. این کشور تا میانه‌های پادشاهی محمد رضا شاه پهلوی یکی از استان‌های ایران بود. تا اینکه در زمان نخست وزیری هویدا ، با طرح همه پرسی در سازمان ملل، بحرین به عنوان کشوری مستقل شناخته شد. کشور بحرین از سال ۱۸۲۰ میلادی تحت حمایت کشور بریتانیا بوده، ودر سال ۱۹۷۱ میلادی استقلال کامل یافته‌است.
[ویرایش] مساحت
دارای ۷۰۶ کیلومتر مربع است که کوچک‌تر از کوچک‌ترین استان ایران است از هفتصد کیلومتر مربع مساحت این کشور نزدیک به چهارصد کیلومترمربع آن بیابانی است. بحرین به «جزیره یک میلیون نخل» نیز شهرت داشته‌است. بحرین شامل سه شهر یا به عبارت بهتر سه جزیره اصلی منامه و محرق و ستره است و منامه یعنی بزرگ‌ترین این جزایر پایتخت آن به شمار می‌آید. در بحرین روستاهایی هم هست که در فاصله‌های نزدیک به یکدیگر قرار دارند.
[ویرایش] تقسیمات کشوری
[ویرایش] استان‌های کشور پادشاهی بحرین
استان‌های بحرین عبارت‌اند از:
| استان‌های بحرین | ||
|---|---|---|
| استان عاصمه | استان محرق| استان وسطی| استان شمالی| استان جنوبی | ||
[ویرایش] شهرهای مملکت بحرین
- شهر: منامة
- شهر: محرق
- شهر: رفاع شرقی
- شهر: رفاع غربی
- شهر: مدینة حمد
- شهر: مدینة عیسی
- شهر: الحد
- شهر: جدحفص
- شهر: عوالی
- شهر: مدینة زاید
- شهر: الزلاق
- شهر: عراد
- شهر: عوالی
- شهر: البدیع
[ویرایش] سیاست
[ویرایش] سیاست داخلی
پادشاه بحرین شیخ حمد بن عیسی آل خلیفه‌است که از سال ۱۹۹۹ تاکنون حاکم بحرین است. بحرین در سال 2002 از امیر نشین یه پادشاهی تغییر حکومت داد. در بحرین حدود ۱۵ حزب سیاسی شامل احزاب لیبرال و چپ و بعثی وجود دارد.
برجسته‌ترین حزب سیاسی شیعه حزب الوفاق الوطنی الاسلامی است که دکتر سعید شهابی از بنیانگذاران آن است. احزاب دیگر شیعه شامل حزب العمل الاسلامی، حزب الرساله می‌باشد.
[ویرایش] سیاست خارجی
این کشور یکی از اعضای اتحادیهٔ عرب و شورای همکاری خلیج فارس است.
عربستان همواره نگاهی اقماری به بحرین داشته و درصدد تأثیرگذاری بر مناسبات داخلی این کشور بوده‌است.
روابط بحرین و آمریکا از سال ۱۹۳۲ و با توسعه صنعت نفت این کشور آغاز شد،و در سال ۱۹۴۸ این کشورمرکز فرماندهی ناوهای آمریکایی در خلیج فارس شد.
سال ۲۰۰۱ نقطه اوج روابط منامه و واشنگتن است. در این سال، رئیس جمهور وقت آمریکا بحرین را به عنوان یکی از متحدان استراتژیک خود اعلام کرد.
روابط بحرین با بریتانیا به قرن هفدهم میلادی و زمان قیمومت بریتانیا بر این کشور باز می‌گردد.
و امروزه نیز مقامات بریتانیایی تعیین کنندهٔ سیاست خارجی و برخی از سیاست‌های داخلی در این کشور بوده‌اند،هم اکنون نیز در ادارات و سازمان‌های دولتی از حضور مشاوران بریتانیایی استفاده می‌شود.
گفتنی است که مرکز ناوگان پنجم نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا در کشور بحرین قرار دارد.
[ویرایش] اقتصاد
بحرین کشور ثروتمندی نیست و حتی بخشی از انرژی آن توسط عربستان تأمین می‌شود. این دو کشور با یک پل ۲۵ کیلومتری که به نام پل فهد معروف است و در سال ۱۹۸۶ افتتاح شد، به یکدیگر متصل می‌شوند.
امروزه، اقتصاد کشور بحرین تا حدودی هنوز از ایران تغذیه می‌کند. تنها صنعت داخلی این کشور تولید آلومینیوم است که در مقیاس فراوان تولید و عرضه می‌شود. بحرین رتبهٔ نخست تولید این محصول در خاورمیانه ورتبهٔ پنجم در سطح جهانی را داراست.[نیازمند منبع] واحد پول بحرین دینار است که هر یک صد دلار برابر با ۵/۳۷ دینار می‌باشد.
[ویرایش] مردم
مردم بحرین به نام قرامطه هم مشهور بودند. جمعیت بحرین هفتصد هزار نفر است که حدود ۱۵۰ هزار نفر آنان خارجی‌هایی هستند که در آنجا کار می‌کنند. پنجاه هزار نفر ایرانی هم که اکثر آنان در اصل مهاجرانی از جنوب ایران از فارس و بوشهر هستند در بحرین زندگی می‌کنند و به رغم سکونت طولانی آنان در اینجا همچنان به فارسی صحبت می‌کنند.
[ویرایش] مذهب
حدود شصت تا هفتاد درصد جمعیت بحرین شیعه هستند. تشیع توسط قبیله عبدالقیس وارد بحرین شده‌است. بحرین پس از ایران و عراق سومین مرکز شیعی در جهان اسلام است. حوزه علمیهٔ بحرین از حدود ۴۰۰ سال گذشته بسیار فعال بوده است.
[ویرایش] أحزاب وحرکات سیاسی
- جمعیهٔ وفاق وطنی إسلامی (شیعه)
- حرکة حق حرکتی است که از جمعیه وفاق وطنی إسلامیة انشقاق یافته‌است (معارضة)
- جمعیهٔ عمل وطنی دیمکراسی (وعد، یسار ی ، لیبرالی)
- جمعیهٔ أصالة إسلامی (سلفی)
- جمعیهٔ منبر إٍسلامی (إخوان مسلمین)
- العدالة الوطنیة (سنی)
- جمعیهٔ منبر دیمکراسی تقدمی
[ویرایش] راه‌ها و ارتباطات
فرودگاه بین المللی بحرین در محرق قرار دارد. نام هواپیمایی بحرین طیران الخلیج (مسافر الخلیج) است، و پل شاه فهد.
[ویرایش] شاعران بحرین
- طرفه بن عبد
- إبراهیم العریض
- علی الجلاوی
[ویرایش] اماکن تاریخی بحرین
- قلعه بحرین (قلعة البحرین)
- مسجدخمیس
- قلعه عراد (قلعة العراد)
- موزه بحرین (متحف البحرین الوطنی)
[ویرایش] تصاویر
 مسجد شيخ احمد الفاتح |
 باب البحرين (المنامة) |
 مسحد وخانهٔ سيادى (المحرق) |
[ویرایش] منابع
- دکتر: شامی، یحیی ، (موسوعة المدن العربیة والاسلامیة) ، دار الفکر العربی ، بیروت، چاپ سال ۱۹۹۳ میلادی به (عربی).
- العروس، سید حسن، جلال ، (الموسُوعة العربّیة المیسرة) ، دار نهضة لبنان للطبع والنشر ، بیروت، چاپ سال ۱۹۸۷ میلادی به (عربی).
[ویرایش] جستارهای وابسته
- فهرست دهستان‌ها وروستاهای مملکت بحرین
- عین عذاری
- حالات
- حالة السلطة
- حالة نعیم
- جزیره حوار
- جزیره ستره
- جزیره ام النعسان
- جزیرة البحرین
- جزیره وجده
| اتحادیه کشورهای عرب |  |
|---|---|
|
اردن | امارات متحده عربی | بحرین | الجزایر | جیبوتی | تونس | سودان | سوریه | سومالی | عراق | عربستان سعودی | فلسطین | قطر | کومور | کویت | لبنان | لیبی | مراکش (وصحرای غربی) | مصر | موریتانی | یمن | عمان |
