اف‌تی‌پی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
FTP (به انگلیسی: مخفف File Transfer Protocol به معنی قرارداد انتقال پرونده) پروتکلی است که در شبکه‌های رایانه‌ای برای انتقال پرونده از مبدا به مقصد مورد استفاده قرار می‌گیرد.
درمیان رایانه های میزبان اف‌تی‌پی به طور ویژه، یک قراردادِ متداول برای تبادل فرمان‌ها و پرونده‌ها در هر شبکه پشتیبانی‌کننده از پروتکُلِ TCP/IP (مانند اینترنت و اینترانت) است. پورت پیش‌فرض برای سرویس اف‌تی‌پی پورت 21/TCP و برای انتقال داده از پورت 20/TCP استفاده می‌کند .
در یک انتقال اف‌تی‌پی دو رایانه دخیل هستند، یک سرویس‌دهنده و یک کاربر. سرویس‌دهنده اف‌تی‌پی، برنامه‌های سرویس‌دهنده اف‌تی‌پی را اجرا می‌کند و درخواست پذیرش در شبکه، از طرف رایانه دیگر یعنی کاربر مطرح می‌شود. رایانه کاربر برنامه‌های کاربری اف‌تی‌پی را اجرا و یک ارتباط با سرویس‌دهنده بر قرار می‌کند.
هنگامی که یک ارتباط برقرار می‌شود، کاربر می‌تواند تعدادی از برنامه‌ها را تغییر دهد (دستکاری محدود)، مانند بارگذاری کردن پرونده در سرویس‌دهنده و پیاده کردن پرونده از سرویس‌دهنده یا تغییر نام دادن یا پاک کردن پرونده‌ها در سرویس‌دهنده و مانند این‌ها.
هر شرکت برنامه ساز، یا یک برنامه ساز شخصی قادر است یک سرویس‌دهنده اف‌تی‌پی یا برنامه‌های کاربری ایجاد کند. چرا که این پروتکلی آزاد است.
در واقع همه بسترهای رایانه‌ای از پروتکل اف‌تی‌پی پشتیبانی می‌کنند و به هر ارتباط کامپیوتری که بر اساس TCP/IP باشد صرف نظر از این که از چه سیستم عاملی استفاده می‌شود، اگر رایانه ها اجازه دسترسی به اف‌تی‌پی را داشته باشند، این اجازه را می‌دهد که در پرونده‌های رایانهٔ دیگر در این شبکه تغییراتی ایجاد کند.
[ویرایش] جستارهای وابسته
[ویرایش] منبع
- دانشنامه آزاد ویکیپدیا، نسخه انگلیسی
