Νορμανδία
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Νορμανδία είναι μία περιοχή στα βόρεια της Γαλλίας.Στην Νορμανδία υπάγονται ο άνω ρους του ποταμού Σηκουάνα και οι εκβολές του, περιοχές βόρεια του Παρισιού και στα δυτικά η χερσόνησος Κοτεντίν(Cotentin).
[Επεξεργασία] Διοικητική διαίρεση
Το 1956 η Νορμανδία χωρίστηκε σε δύο μεγάλα διαμερίσματα την Υψηλή (Haute Normandie) και την Χαμηλή Νορμανδία (Basse Normandie). Η Υψηλή Νορμανδία περιλαμβάνει τους νομούς του Σηκουάνα Μαριτίμ (Seine-Maritime) και του Γιουρέ (Eure). Σε αυτήν βρίσκεται η μεγαλύτερη πόλη Ρουέν πρωτεύουσα του νομού Γιουρέ με 385.000 κατοίκους. Η Υψηλή Νορμανδία έχει συνολική έκταση 12.317 Km2, και πληθυσμό σύμφωνα με την απογραφή του (2006) 1.811.000 κατοίκους.
Η χαμηλή Νορμανδία περιλαμβάνει τους νομούς του Καλβαντός (Calvados), Ορνέ (Orne) και Λα Μάνς (la Manche). Μεγαλύτερη πόλη της είναι η Καέν, πρωτεύουσα του νομού Καλβάντος με 200.000 κατοίκους. Η χαμηλή Νορμανδία έχει συνολική έκταση 17.568 Km2, και πληθυσμό σύμφωνα με την απογραφή του (2006) 1.449.000 κατοίκους. Άλλη σημαντική μεγάλη πόλη της είναι η Χάβρη, πρωτεύουσα του νομού του Σηκουάνα Μαριτίμ με 247.000 κατοίκους
[Επεξεργασία] Ιστορία
Το 885 ο πολέμαρχος των Βίκινγκ Ρόλλος εισέβαλε με ομόφυλους του στην Γαλλία στην υπηρεσία του βασιλιά της Δανίας. Η μαχητικότητα του στρατού του και η επιφαινόμενη απειλή διάλυσης του Φραγκικού κράτους από τον Ρόλλο ανάγκασαν τον βασιλιά Κάρολο Γ' τον Απλό να συνθηκολογήσει μαζί του (886). Του παραχώρησε ένα μεγάλο μερίδιο στα όρια του κράτους του με τον όρο να τον προστατέψει απο τις επιδρομές των υπόλοιπων Βίκινγκ πολεμιστών, με πρωτεύουσα την Ρουέν. Ο Ρόλλος ονόμασε το δουκάτο του Νορμανδία σε ανάμνηση της Νορβηγικής του καταγωγής αφού Νορμάν ονομαζόταν η Νορβηγία στην χώρα των Βίκινγκ. Ο Ρόλλος και οι απογόνοι του κυβέρνησαν την Νορμανδία σαν ανεξάρτητοι δούκες, απ' ευθείας απόγονος του ήταν ο Γουλιέλμος ο Κατακτητής ο οποίος ολοκλήρωσε την Βρετανική κατάκτηση και στέφθηκε βασιλιάς της Αγγλίας (1066) ώς Γουλιέλμος Α' μετά την μάχη του Χάστιγκς. Από τότε η Νορμανδία βρισκόταν στην κατοχή των Άγγλων βασιλέων που έφερναν και τον τίτλο του δούκα της Νορμανδίας ως το 1204 οπότε και καταλήφθηκε από τον βασιλιά Φίλιππο Β' της Γαλλίας. Το 1259 ο βασιλιάς της Αγγλίας Ερρίκος Γ', αναγνώρισε οριστικά με την Συνθήκη των Παρισίων την Γαλλική κατοχή της Νορμανδίας, αλλά οι Άγγλοι μονάρχες δεν εγκατέλειψαν ποτέ τις βλέψεις τους στην Νορμανδία, εξακολουθώντας έστω και τυπικά να έχουν τον τίτλο του δούκα.
Στην διάρκεια του εκατονταετούς πολέμου το ενδιαφέρον των Άγγλων για την Νορμανδία αναζωπυρώθηκε, ήταν ένας από τους κυριότερους στόχους τους. Τελικά ο βασιλιάς της Αγγλίας Ερρίκος Ε' κατέλαβε το Ρουέν (1419) με το μεγαλύτερο τμήμα των Νορμανδικών εδαφών. Οι Άγγλοι την κράτησαν στην κατοχή της για μια περίπου δεκαετία οπότε με την μάχη του Πατάγ, την ανακατάληψη των Γαλλικών εδαφών με την Ιωάννα της Λωρραίνης, και την στέψη του βασιλιά της Γαλλίας Καρόλου Ζ' (1429) η Νορμανδία επανήλθε στους Γάλλους. Οι Άγγλοι ποτέ δεν σταμάτησαν να διεκδικούν τα δικαιώματα τους στην Νορμανδία κάτι που φάνηκε και το 1801 όπου ο βασιλιάς της Αγγλίας Γεώργιος Γ' κηρύσσοντας την ένωση Αγγλίας - Ιρλανδίας έθεσε αξιώσεις και για την Νορμανδία.
[Επεξεργασία] Η μάχη της Νορμανδίας
Στην Νορμανδία έγινε η τελική μάχη που έκρινε το τέλος του Β' Παγκοσμίου πολέμου, και την συντριβή των Ναζιστικών δυνάμεων του Χίτλερ. Την εποχή που έγινε η Απόβαση της Νορμανδίας οι Σύμμαχοι είχαν ήδη σημειώσει αρκετές σημαντικές νίκες στο Ανατολικό Μέτωπο και στην Ιταλία. Η επέμβαση κρινόταν αναγκαία σύμφωνα με την γνώμη του Αμερικάνου προέδρου Φραγκλίνου Ρούσβελτ ώστε να τερματιστεί ο αιματηρός Β' παγκόσμιος πόλεμος. Ύστερα από πρόταση του υποστράτηγου Φρέντερικ Μόργκαν επελέγη ως τόπος της απόβασης η Νορμανδία. Η Απόβαση της Νορμανδίας πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 6 Ιουνίου 1944. Η μάχη της Νορμανδίας, που ακολούθησε την απόβαση, ενώ προβλεπόταν να κρατήσει μόλις λίγες βδομάδες κράτησε τρεις μήνες λόγω της σκληρότατης αντίστασης των Γερμανών που πολέμησαν μέχρι θανάτου, και είχαν πάνω από 400.000 νεκρούς και τραυματίες. Οι συμμαχικές δυνάμεις είχαν επίσης 37.000 νεκρούς και 100 - 150.000 αγνοούμενους και τραυματίες.
Στις 16 Αυγούστου 1944 ο Αδόλφος Χίτλερ διέταξε οριστική οπισθοχώρηση ενώ η μάχη τελείωσε 4 μέρες αργότερα στο Φαλέζ Ποκέ όπου 150.000 στρατιώτες του Άξονα περικυκλώθηκαν απο συμμαχικά στρατεύματα και 50.000 απο αυτούς σκοτώθηκαν ή πιάστηκαν αιχμάλωτοι. Στις 15 Αυγούστου 1944 συμμαχικές δυνάμεις αποβιβάστηκαν στη Νότια Γαλλία και στις 25 Αυγούστου ο Γάλλος στρατηγός Σαρλ ντε Γκωλ εισήλθε θριαμβευτής στο Παρίσι. Η απόβαση των συμμαχικών δυνάμεων κόστισε σημαντικά στους κατοίκους της Νορμανδίας: 20.000 κάτοικοι βρήκαν τραγικό θάνατο απο τους βομβαρδισμούς των συμμάχων ενώ κάηκαν ολόκληρες πόλεις και χωριά.