Μαξιμίνος Β΄
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Γάιος Βαλέριος Γαλέριος Μαξιμίνος (20 Νοεμβρίου, περ. 270 - Ιούλιος/Αύγουστος, 313) Ρωμαίος Αυτοκράτωρ από 308 έως 313, ήταν αρχικά ένας χωρικός που ονομαζόταν Δάια, γεννημένος στην περιοχή του Δούναβη, στην νεοοργανωμένη Ρωμαϊκή επαρχία της Αυρηλιανής Δακίας (που μαζί με την Μακεδονία υπαγόταν στην μετέπειτα Πραιτωριανή επαρχία Ιλλυρικού). Ήταν ο ανηψιός του Γαλερίου, γιος της αδελφής του.
Διακρίθηκε αφού κατετάγη στο στρατό, και το 305 υιοθετήθηκε από τον εκ μητρός θείο του , Γαλέριο, και ανήλθε στο βαθμό του Καίσαρος, με την διακυβέρνηση της Συρίας και της Αιγύπτου.
Το 308, όταν έγινε Αύγουστος ο Λικίνιος, ο Μαξιμίνος και ο Μέγας Κωνσταντίνος ανακηρύχθηκαν filii Augustorum ("γιοι του Αύγουστου"), ωστόσο ο Μαξιμίνος άρχισε να αυτοαποκαλείται Αύγουστος το 310.
Μετά το θάνατο του Γαλέριου, το 311, ο Μαξιμίνος μοιράστηκε μαζί με το Λικίνιο το ανατολικό μέρος της Αυτοκρατορίας και σύναψε μυστική συμμαχία με το σφετεριστή Μαξέντιο, ο οποίος είχε υπό τον έλεγχό του την Ιταλία.Ήρθε σε ανοικτή σύγκρουση με το Λικίνιο το 313 και υπέστη συντριπτική ήττα στη μάχη του Tzirallum, στις 30 Απριλίου και κατέφυγε αρχικά στη Νικομήδεια και έπειτα στην Ταρσό της Κιλικίας. Πέθανε εκεί, τον επόμενο Αύγουστο και ο θάνατός του αποδόθηκε σε "θλίψη, δηλητηρίαση και στην οργή των θεών".
Ο Μαξιμίνος ήταν διαβόητος για τους σκληρούς διωγμούς που εξαπέλυσε εναντίον των Χριστιανών.
[Επεξεργασία] Εξωτερικές συνδέσεις
Πρότυπο:Commons-inline
- DiMaio, Michael, "Maximinus Daia (305-313 A.D.)", De Imperatoribus Romanis
- Άρθρο στην Εγκυκλοπαίδεια του Καθολικισμού
- Αυτό το άρθρο αντλεί τις πληροφορίες του από το αντίστοιχο της Κλασσικής Εγκυκλοπαίδειας, που βασίζεται στην έκδοση της εγκυκλοπαίδειας Μπριτάνικα του 1911 και αποτελεί κοινό κτήμα.
