Албанія
З Вікіпедыя.
|
|||||
Нацыянальны дэвіз: няма | |||||
Афіцыйная мова | Албанская | ||||
Сталіца | Тырана | ||||
Найбуйнейшы горад | Тырана | ||||
Урад
Прэзідэнт
Прэм'ер-міністар |
Рэспубліка Альфрэд Моіс'ю Салі Берыша |
||||
Плошча - Агульная - % вады |
139-е месца ў свеце 28 748 км2 4,7% |
||||
Насельніцтва - Агульнае (2003) - Шчыльнасць |
126-е месца ў свеце 3 582 205 125/км² |
||||
СУП - Агульны (2003) - на душу насельніцтва |
112 месца ў свеце $15,7 млрд $4400 |
||||
Валюта | Лек (ALL ) |
||||
Часавы пояс - улетку |
(UTC+2) (UTC+3) |
||||
Незалежнасць -Ад Асманскай імперыі |
28 лістапада 1912 |
||||
Дзяржаўны гімн | Hymni i Flamurit (Rreth Flamurit Të Për Bashkuar) | ||||
Аўтамабільны знак | ? | ||||
Дамен верхняга ўзроўню | .al | ||||
Тэлефонны код | +355 |
||||
Албанія (алб. Shqiperia), афіцыйная назва Республіка Албанія (алб. Republika e Shqiperise) — дзяржава у заходняй частцы Балканскага паўвострава, на ўзбярэжжа Адрыятычнага і Іанічнага мораў. Назва краіны адбываецца ад ілірыйскага «olba» — «паселішча».
Праліў Атранта адлучае Албанію ад Італіі. На поўначы і ўсходзе мяжуе з аўтаномным краем Косава і Чарнагорыяй, Македоніяй, на паўднёвым усходзе — з Грэцыяй.
Значны лік этнічных албанцаў пражывае ў суседніх дзяржавах. У сербскім аўтаномным краю Косава яны складаюць большасць.
Змест |
[правіць] Гісторыя
[правіць] Палітычная структура
Главою дзяржавы з'яўляецца Прэзідэнт.
Парламент краіны — аднапалатны Народны збор (140 месцаў). 100 дэпутатаў абіраюцца па мажарытарнай сістэме ў аднамандатных акругах (у два тура), 40 — па партыйных спісам. Тэрмін паўнамоцтваў дэпутатаў — 4 гады.
Першы парламент Албаніі створаны ў 1920, падчас дужання за незалежнасць краіны і супраць яе падзелу па Парыжскім міры паміж Грэцыяй, Італіяй і Югаславіяй.
[правіць] Адміністрацыйнае дзяленне
[правіць] Геаграфічныя дадзеныя
[правіць] Межы Албаніі
Калі не лічыць берагавой лініі, то варта прызнаць, што ўсе межы Албаніі былі праведзеныя штучна. У асноўным яны былі вызначаныя на канферэнцыі амбасадараў вялікіх дзяржаў у Лондане (1912—1913). Падчас Першай сусветнай вайны Албанія апынулася акупаваная італьянскімі, сербскімі, грэчаскімі і французскімі войскамі, але ў 1921 дзяржавы-пераможцы ў асноўным пацвердзілі раней усталяваныя межы. Межы праводзіліся такім чынам, каб аддзяліць тэрыторыі кампактнага пражывання албанцаў ад суседніх народаў — сербаў, чарнагорцаў і грэкаў, імкнучыся пры гэтым максімальна ўлічваць інтэрасы ўсіх бакоў і, пры магчымасці, выкарыстаць пры правядзенні меж самыя прыкметныя элементы рэльефу. Пры гэтым азёрны край заходняй Македоніі быў падзеляны паміж трыма дзяржавамі — Албаніяй, Грэцыяй і Каралеўствам Югаславія.
Падзел азёрнага края паміж трыма дзяржавамі вырабляўся такім чынам, каб кожная з бакоў атрымала сваю дзель нізін, прылеглых да азёр. Такі штучны падзел, зразумела, паўплываў на мінанне меж у паўночным і паўднёвым кірунку ад азёр. Мяжа, ідучая да поўначы, варта лініі горнага хрыбта на ўсходзе, але бароніць ад водападзела прыкладна на 16 — 32 км. Мяжа Албаніі на крайняй поўначы і паўночным усходзе — тамака, дзе яна праходзіць па горных раёнах, — праведзеная такім чынам, што яна злучае найболей высокія кропкі рэльефу і варта лініі горных хрыбтоў праз амаль непраходныя Паўночныя Албанскія Альпы (мясцовая назва — Bjeshket e Namunes). На ўчастку паўночна заходняй мяжы паміж высакагор'ем і Адрыятыкай натуральныя межы ў асноўным адсутнічаюць, калі не лічыць азёры Шкодэр і ўчастак ракі Буна да поўдня ад яго.
На поўдзень і паўднёвы захад ад азёрнага края ў кірунку Іанічнага мора паўднёваўсходняя мяжа Албаніі не адпавядае формам рэльефу, а напроста перасякае некалькі горных хрыбтоў.
У выніку такога правядзення меж даволі значная частка албанскага насельніцтва апынулася за межамі нацыянальнай дзяржавы, што ў наступным прывяло да шматлікіх канфліктаў паміж шматлікай албанскай дыяспарай і ўладамі дзяржаў пражывання.
[правіць] Эканоміка
Аб'ём СУП у 2005 — 6,9 млрд еўра (1,9 тыс. еўра на душу насельніцтва).
Структура эканомікі ў 2004 (дзель ВУП):
- сельская гаспадарка — 22 %;
- прамысловасць — 15 %;
- будаўніцтва — 10 %;
- гандаль, турызм, сфера абслугоўвання — 19 %;
- транспарт і сувязь — 13 %.
[правіць] Насельніцтва
Колькасць насельніцтва — 3,6 млн чал. Асноўны народ — албанцы, маюцца таксама цыгане. Каля 70 % насельніцтвы вызнае іслам, 20 % — праваслаўныя хрысціяне, 10 % — каталікі (дзелі вернікаў у рэчаіснасці менш з прычыны секулярызацыі ў сацыялістычны перыяд).
Да мільёна албанцаў працуюць за мяжой і адпраўленыя імі грашовыя сродкі з'яўляюцца важнай крыніцай прыбыткаў насельніцтва.
[правіць] Культура
[правіць] Гл. таксама
- Люстрацыя
- Тэлекамунікацыі ў Албаніі
- Транспарт у Албаніі
- Узброеныя сілы Албаніі
- Міжнародныя адносіны Албаніі
- Гарады Албаніі
- Палітычныя партыі Албаніі
- Эвалюцыя Албанскай сацыялістычнай партыі
- Албанія і Косава
- Гісторыя Албаніі
- Гісторыя Албаніі-2
- Рускі сайт аб Албаніі
- Адпачынак у Албаніі Падборка аповядаў турыстаў аб Албаніі
- Інвестыцыі ў Албанію
- Ад «Вялікай Албаніі» да Еўропы «пабітых дзяржаў», Віталь Дзюба, 14.03.2008