Whole Lotta Love

Z Wikipedii

Whole Lotta Love
Singel Led Zeppelin    z albumu Led Zeppelin II
Wydany	22 października 1969
Format	CD, 7 cali
Nagrywany	maj 1969
Gatunek	hard rock
Długość	3:10
Wytwórnia	Atlantic Records
Producent	Jimmy Page
Singel po singlu
"Communication Breakdown" (1969)	"Whole Lotta Love" (1969)	"Immigrant Song" (1970)

Whole Lotta Love - utwór angielskiego zespołu rockowego Led Zeppelin, otwierający jego drugi album - Led Zeppelin II.

Był to pierwszy prawdziwy przebój zespołu. W roku 2004 magazyn The Rolling Stone umieścił go na 75 miejscu na swojej liście 500 Greatest Songs of All Time, a w marcu 2005 Magazyn Q umieścił go na miejscu 3 listy 100 Greatest Guitar Tracks.

Utwór został nagrany w różnych studiach w Nowym Jorku i Los Angeles, w czasie amerykańskiego tournee w 1969 i zebrany w całość przez Jimmy'ego w Olympic Studios w Londynie. Duża część tekstu została zaczerpnięta z utworu Williego Dixona “You Need Love (co doprowadziło do procesów sądowych, które rozstrzygnięto na korzyść Dixona w 1985.

Po wydaniu longplaya, stacje radiowe chciały puszczać “Whole Lotta Love” jako utwór promujący płytę, jednak uznały za niestosowne “jęki” wokalisty w samym jego środku – stworzyły więc swoje własne, skrócone wersje. Manager zespołu, Peter Grant, prowadził politykę “żadnych singli”, jednak utwór pojawił się jako singel w krajach takich jak Francja, Niemcy, Japonia, Szwajcaria, Holandia, czy Belgia – czyli tam, gdzie Grant nie mógł sprawować żadnej kontroli. Wytwórnia Atlantic Records wydała singel w Wielkiej Brytanii dopiero w roku 1997.

[edytuj] Listy przebojów i koncerty

Utwór wszedł na listę przebojów magazynu Billboard Top 40 dnia 6 grudnia 1969. Pozostał na niej przez 13 tygodni, dochodząc do 4 miejsca - “Whole Lotta Love” był jedynym utworem Led Zeppelin, który dotarł w USA do pierwszej dziesiątki.

Zazwyczaj grany był na zakończenie koncertów w formie “mieszanki” (ang. medley, czyli fragmenty kilku utworów grane jeden po drugim) – wraz z ulubionymi coverami zespołu z gatunków bluesowymi i R&B. Należały do nich standardy z lat '50 i '60 takie jak:

• "Let that Boy Boogie", "Boogie Chillen" i "I'm in the Mood" - John Lee Hooker
• "I'm Movin' On" - Hank Snow
• "Hello Mary Lou" (Gene Pitney) - Ricky Nelson
• "Mess o' the Blues" (Doc Pomus i Mort Shuman) - Elvis Presley
• "Rave On" (Sonny West) - Buddy Holly
• "Lawdy Miss Clawdy" (Lloyd Price) - Elvis
• "Hideaway" - Freddie King
• "Fixin' to Die" i "Shake 'em on Down" - Bukka White
• "Killing Floor" - Howlin' Wolf
• "Voodoo Chile" - Jimi Hendrix
• "For What It's Worth" - Buffalo Springfield
• "The Hunter" - Albert King
• "That's Alright Mama" (Arthur Crudup) - popularized by Elvis
• "Honeydripper" - Joe Liggins
• "Blueberry Hill" (Vincent Rose) - Louis Armstrong i Fats Domino
• "Trucking Little Woman" i "I Can't Be Satisfied" - Big Bill Broonzy
• "Let's Have a Party" (Jessie Mae Robinson) - Elvis; Wanda Jackson
• "Drop Down Mama" (Sleepy John Estes) - Big Joe Williams
• "Some Other Guy" (Leiber/Stoller/Barrett) - The Beatles
• "Susie Q" - Dale Hawkins
• "Everybody Needs Somebody" (Russell/Burke/Wexler) - Solomon Burke
• "Baby I Don't Care" (Leiber & Stoller) - Elvis
• "Licking Stick" i "Sex Machine" - James Brown
• "Long Distance Call" i "Honey Bee" - Muddy Waters
• "Going Down Slow" - St. Louis Jimmy Oden
• "Heartbreak Hotel, Jailhouse Rock i Mystery Train - Elvis Presley
• "Only the Lonely - Roy Orbison

Czasami w środku “Whole Lotta Love” zespół grał również fragmenty innych swoich utworów, takich jak "I Can't Quit You Baby", "You Shook Me", "How Many More Times (w tym The Hunter)", "Your Time Is Gonna Come", "Good Times Bad Times", "The Lemon Song", "The Crunge", "D'yer Mak'er", czy "Ramble On".

Wersje Live "Whole Lotta Love" pojawiły się w następujących wydawnictwach:

• The Song Remains the Same; 2xLP (28 września 1976; Swan Song #SS2-201; z koncertu z 1973 i ścieżki dźwiękowej do filmu)
• Led Zeppelin BBC Sessions; 2xCD (11 listopada 1997; Atlantic #83061; z koncertu z 1971)
• How the West Was Won; 3xCD (27 maja 2003; Atlantic #83587; z koncertów z 1972)
• Led Zeppelin DVD; (2003; z lat 1969-1970).

"Whole Lotta Love" był ostatnim utworem, jaki zespół Led Zeppelin zagrał na żywo.

[edytuj] Inne wersje

• W 1988 żyjący członkowie Led Zeppelin ponownie zagrali “Whole Lotta Love” - podczas koncertu z okazji 40 rocznicy działalności wytwórni Atlantic Records w Madison Square Garden w Nowym Jorku wraz z synem zmarłego perkusisty, Jasonem Bonhamem, na perkusji.
• Jimmy Page wykonywał ten utwór na żywo podczas trasy koncertowej z zespołem The Black Crowes w 1999. Udokumentowane to zostało na płycie Live at the Greek.
• Robert Plant również wykonywał ten utwór podczas swojego tournee w 2005 – co można zobaczyć na płycie DVD Soundstage: Robert Plant and the Strange Sensation.
• Cover utworu został nagrany przez Jasona Bonhama i wydany na albumie In the Name of My Father - The Zepset z 1997.
• Zespół Oasis zagrał Whole Lotta Love podczas swojego koncertu na stadionie Wembley 21 lipca 2000 – nagranie utworu pojawiło się na kompilacji CD/DVD Familiar to Millions.
• Utwór zespołu The Prodigy pt. “Rhythm of Life” zawiera krzyk Roberta Planta z wersji studyjnej “Whole Lotta Love” (dokładnie mówiąc z przedziału 4:20 – 4:27). Ten sample pojawia się w utworze kilkukrotnie.
• Tina Turner nagrała “Whole Lotta Love” na swoim albumie "Funkier Than a Mosquito's tweeter".

[edytuj] Źródła

• Led Zeppelin: Dazed and Confused: The Stories Behind Every Song', Chris Welch, ISBN 1-56025-818-7
• The Complete Guide to the Music of Led Zeppelin, Dave Lewis, ISBN 0-7119-3528-9