Ubikacja publiczna
Z Wikipedii
Ubikacja publiczna - typ ubikacji instalowany w średnio- i dalekobieżnych środkach transportu publicznego (pociągi, turystyczne autobusy dalekobieżne, samoloty, statki), a także w innych miejscach publicznych - kawiarniach i restauracjach, urzędach, większych domach handlowych itp., a także - jako wolno stojące obiekty na ulicach i placach miast, rzadziej wsi.
Wolno stojące ubikacje określane są najczęściej mianem szaletów miejskich. Zazwyczaj za korzystanie z tego typu obiektów pobierane są opłaty. Personel żeński odpowiedzialny za utrzymanie tych obiektów w czystości i pobieranie opłat nazywany jest często w żartobliwej formie babciami klozetowymi. Męskim, żartobliwym odpowiednikiem babci klozetowej jest "kałboj".
Najczęściej ubikacje publiczne podzielone są na dwa pomieszczenia: dla mężczyzn, oznakowane symbolem trójkąta i dla kobiet oznakowane symbolem okręgu (często też - piktogramami, przedstawiającymi sylwetkę mężczyzny i kobiety). W ubikacjach dla mężczyzn dodatkowo montowane są pisuary.
Jednym z typów ubikacji publicznych są też ubikacje przewoźne, które ustawia się najczęściej w miejscach, gdzie odbywają się imprezy masowe. W Polsce jedną z bardziej popularnych tego typu ubikacji jest Toi Toi.
[edytuj] Oryginalna (przykładowa) instrukcja korzystania z ubikacji publicznej
1. Ubikacja powinna być zawsze utrzymywana w czystości.
2. Do muszli klozetowych i pisuarów nie należy wrzucać śmieci, szmat, podpasek, niedopałków, zapałek ani resztek jedzenia.
3. Na muszlę klozetową nie należy wchodzić nogami, lecz siadać jak na krześle, całym ciężarem ciała, tak aby pośladki całkowicie i dokładnie przylegały do deski klozetowej. Tułów powinien być wyprostowany, przy czym środek ciężkości należy przenieść ze stóp na pośladki, symetrycznie względem osi podłużnej muszli klozetowej. Siedzieć należy w taki sposób, aby kał wpadał do muszli, a nie na deskę. Jednocześnie należy starać się nie zamoczyć deski moczem. W tym celu należy przytrzymywać ręką narząd moczowy, skierowując go do muszli.
4. Przy korzystaniu z pisuaru należy podejść do niego jak najbliżej, nawet dotykając go lekko kolanami, pochylić się do przodu, wyjąć całkowicie narząd moczowy, lekko nachylić go w dół i oddać mocz, aż do ostatniej kropli. Przed zakończeniem oddawania moczu nie należy odchodzić od pisuaru i rozbryzgiwać moczu po podłodze. W ten sposób podłoga wokół pisuaru będzie sucha.
Źródło: Druk WZG zam 2654/87 bl. 50 k.
