Stanisław Piłaszewicz

Z Wikipedii

Stanisław Piłaszewicz (ur. 11 listopada 1944 w Rafałówce) – profesor zwyczajny, doktor habilitowany, wybitny afrykanista polski, obecnie kierownik Zakładu Języków i Kultur Afryki w Wydziale Orientalistycznym Uniwersytetu Warszawskiego, członek Komitetu Nauk Orientalistycznych Polskiej Akademii Nauk. Jest autorem szeregu książek i monografii poświęconych językom i kulturom Afryki. W ramach wymiany akademickiej pracował między innymi na uniwersytetach w Ghanie i Nigerii, prowadząc badania terenowe i archiwalne w tych krajach. Był wykładowcą języka i kultury Hausa na uniwersytecie w Maiduguri w Nigerii. Specjalizuje się w publikowaniu afrykańskich materiałów źródłowych.

Doktorat obronił w 1973 roku, habilitację uzyskał w 1980 roku.

[edytuj] Wybrane publikacje

1971‚ Język hausa, Warszawa, WUW
1972‚ Wypisy z literatury hausa, Warszawa, WUW
1978‚ Afrykańska Księga Rodzaju, Warszawa, Iskry
1986‚ W cieniu krzyża i półksiężyca. Rodzime religie i filozofie ludów Afryki Zachodniej, Warszawa, Iskry
1989‚ Antologia współczesnej literatury hausa. Zababbun rubuce-rubucen Hausa na zamani, Warszawa, WUW
1993‚ Słownik pisarzy Czarnej Afryki, Warszawa, Zakład Języków i Kultur Afryki
1994‚ Wstęp do afrykanistyki, Warszawa, WUW
1994‚ Potęga Księgi i Miecza Prawdy. Religia, cywilizacja i kultura islamu w Afryce Zachodniej, Warszawa, PWN
1995‚ Egzotyczny świat sawanny. Kultura i cywilizacja ludu Hausa, Warszawa, Dialog
1996‚ Słownik mitologii i religii Czarnej Afryki, Warszawa, Dialog
1998, Języki czadyjskie, Warszawa, Dialog
2002, Religie i mitologia Czarnej Afryki, Warszawa, Dialog