Stanisław Kostka

Z Wikipedii

Święty Stanisław Kostka, herbu Dąbrowa

Dąbrowa
Data urodzenia	28 grudnia 1550
Miejsce urodzenia	Rostkowo, Polska
Data śmierci	15 sierpnia 1568
Miejsce śmierci	Rzym, Włochy

Rodzina	Kostkowie
Rodzice	Jan Kostka Małgorzata Kryska

Stanisław Kostka, herbu Dąbrowa (ur. 28 grudnia 1550 w Rostkowie pod Przasnyszem (Mazowsze), zm. 15 sierpnia 1568 w Rzymie) - polski kleryk, jezuita, czczony w Kościele katolickim jako święty, patron ministrantów oraz polskich dzieci i młodzieży.

[edytuj] Biografia

Był synem Jana Kasztelana Zakroczymskiego i Małgorzaty z Kryskich. Miał 3 braci i 2 siostry. Do lat 12 uczyli go rodzice, a następnie jego nauczycielem był Jan Biliński (Bieliński).

W wieku 14 lat razem ze starszym bratem Pawłem został wysłany do szkół jezuickich w Wiedniu. Zamieszkał w przyszkolnym konwikcie ale niedługo potem zlikwidowano go i bracia musieli szukać domu gdzie indziej. Zamieszkali w domu luteranina Kinderberga, który zabronił jakiejkolwiek modlitwy, wprowadzania osób duchownych ani nawet wypowiadania się na temat religii w jego domu.

Stanisław połączył naukę z życiem religijnym. W grudniu 1565 roku ciężko zachorował. Bardzo pragnął przyjąć Komunię Świętą, ale Kinderberg nie chciał się zgodzić na wprowadzenie księdza. W nocy miał wizję, w której św. Barbara z dwoma aniołami przyniosła mu Komunię Świętą. Miał też drugą wizję, w której Matka Boża z Dzieciątkiem Jezus pochyla się nad nim i składa mu w ramiona Dzieciątko. Rano wstał zupełnie zdrowy.

Stanisław pragnął wstąpić do zakonu jezuitów, ale nie uzyskał zezwolenia rodziców. W sierpniu 1567 roku, pieszo, w przebraniu, uciekł z Wiednia. W pogoń za nim ruszył jego brat Paweł. Dotarł do Dillingen w Bawarii (około 650 km) i zgłosił się do świętego Piotra Kanizjusza. Ten wysłał go do Rzymu, gdzie święty Franciszek Borgiasz przyjął go 28 października 1567 roku do nowicjatu. Mając 18 lat złożył śluby zakonne. Marzył o misjach w Indiach. 10 sierpnia 1568 roku nagle zachorował na gruźlicę i zmarł 15 sierpnia 1568r. w Rzymie. Na jego pogrzeb przybyło bardzo wielu ludzi. Gdy Paweł przybył do Rzymu i zobaczył, jaką miłością wierni obdarzali Stanisława - nawrócił się. Był świadkiem rozchodzącej się sławy jego świętości.

[edytuj] Kult św. Stanisława Kostki

Kult zrodził się natychmiast i spontanicznie; kiedy w dwa lata później otwarto jego grób, znaleziono ciało świętego nietknięte rozkładem. Został beatyfikowany w 1670 roku przez papieża Klemensa X i kanonizowany przez papieża Benedykta XIII w 1726 roku.

Relikwie świętego spoczywają w kościele św. Andrzeja na Kwirynale w Rzymie. Dwieście lat po kanonizacji sprowadzono do Polski cząstkę jego relikwii. W uroczystościach jubileuszowych wziął udział prezydent RP Ignacy Mościcki. Św. Stanisław Kostka jest patronem Polski (od 1671 roku) i Litwy, archidiecezji łódzkiej i warszawskiej, diecezji chełmińskiej i płockiej, Gniezna, Lublina, Lwowa, Poznania i Warszawy. Jest też patronem studentów oraz nowicjuszy jezuickich, polskiej młodzieży a także Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży (KSM).

Od 1983 roku z Przasnysza do Rostkowa wyruszają doroczne diecezjalne pielgrzymki młodzieży.

Św. Stanisław jest patronem Gimnazjum i Liceum w Lublinie, popularnie zwanych Biskupiakiem. Jego imię nosi też Katolickie Gimnazjum i Liceum Jezuitów w Gdyni, Katolickie Gimnazjum i Liceum w Kielcach, Publiczne Gimnazjum w Jednorożcu oraz Katolickie Gimnazjum w Szczecinie.

Papież Jan XXIII w 1962 roku potwierdził trwający od 1674 r. patronat św. Stanisława Kostki nad Polską.

W ikonografii przedstawiany jest w stroju jezuity. Najczęściej jak przyjmuje komunię świętą z rąk anioła lub św. Barbary.