Skały osadowe

Z Wikipedii

Skały osadowe (sedymentacyjne) - jeden z trzech głównych typów skał (obok skał magmowych i metamorficznych) budujących skorupę ziemską, powstają przez nagromadzenie się materiału przynoszonego przez czynniki zewnętrzne (np. wodę, lodowiec, wiatr), na skutek jego osadzania się lub wytrącania z roztworu wodnego. Nauka zajmująca się powstawaniem skał osadowych to sedymentologia.

Ze względu na sposób powstania wyróżnia się:

skały okruchowe (klastyczne) - powstałe w wyniku nagromadzenia materiału pochodzącego z rozkruszenia starszych skał, jego przetransportowania i osadzenia przez wodę, wiatr lub lód:
- skały bardzo drobnookruchowe (pelity): ił, iłowiec, łupek ilasty;
- skały drobnookruchowe (aleuryty): muł, mułek, mułowiec, łupki osadowe;
- skały średniookruchowe (psamity): piasek, piaskowiec, arkoza, szarogłaz;
- skały grubookruchowe (psefity): gruz, żwir, brekcja, zlepieniec;
skały piroklastyczne - powstałe z materiałów wyrzuconych powietrze w czasie erupcji wulkanicznej, np. tuf wulkaniczny, tufit;

skały rezydualne (alitowe, regolit) - zwietrzelina powstała "in situ" (na miejscu) w wyniku wietrzenia skał (przede wszystkim węglanowych):
- terra rossa, lateryt, boksyt.