Przemysław Gosiewski

Z Wikipedii

Przemysław Edgar Gosiewski
Data i miejsce urodzenia	12 maja 1964 Słupsk
Przewodniczący Klubu Parlamentarnego Prawa i Sprawiedliwości
Okres urzędowania	od 3 listopada 2005 do 19 lipca 2006
Przynależność polityczna	Prawo i Sprawiedliwość
Poprzednik	Ludwik Dorn
Następca	Marek Kuchciński
Przewodniczący Komitetu Stałego Rady Ministrów
Przynależność polityczna	Prawo i Sprawiedliwość
Okres urzędowania	od 14 lipca 2006 do 16 listopada 2007
Poprzednik	Zbigniew Derdziuk
Następca	Zbigniew Derdziuk
Wiceprezes Rady Ministrów
Przynależność polityczna	Prawo i Sprawiedliwość
Okres urzędowania	od 8 maja 2007 do 7 września 2007 i ponownie w okresie 11 września 2007 – 16 listopada 2007
Przewodniczący Klubu Parlamentarnego Prawa i Sprawiedliwości
Przynależność polityczna	Prawo i Sprawiedliwość
Okres urzędowania	od 13 listopada 2007
Poprzednik	Marek Kuchciński

Przemysław Edgar Gosiewski (ur. 12 maja 1964 w Słupsku) – polski polityk, poseł na Sejm IV, V i VI kadencji z listy Prawa i Sprawiedliwości, minister-członek Rady Ministrów oraz wiceprezes Rady Ministrów rządzie Jarosława Kaczyńskiego, przewodniczący klubu parlamentarnego PiS.

Urodził się w Słupsku, ale swe młodzieńcze lata spędził w Darłowie; mieszka w Warszawie^[1], aczkolwiek podaje Darłowo jako miejsce zamieszkania^[2]. Ojciec był nauczycielem historii, należał do PZPR; matka jest pediatrą – nie udzielała się politycznie, ale kandydowała w wyborach samorządowych w 2006 do Rady Powiatu w Sławnie^[3].

Przemysław Gosiewski jest byłym mężem posłanki V kadencji Małgorzaty Gosiewskiej; ma z nią syna Eryka. Z obecną żoną, Beatą, ma dwoje dzieci.

Spis treści 1 Życiorys 1.1 Działalność przed 1989 1.2 III Rzeczpospolita 1.3 Prawo i Sprawiedliwość 1.4 Minister i wicepremier 2 Linki zewnętrzne 3 Przypisy

[edytuj] Życiorys

[edytuj] Działalność przed 1989

W latach 1983-1989 studiował na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego. W 1989 uzyskał absolutorium; tytuł magistra otrzymał w 1997.

W czasie studiów rozpoczął działalność opozycyjną, w 1984 związał się z Niezależnym Zrzeszeniem Studentów Uniwersytetu Gdańskiego, brał udział w strajku studenckim w 1988. Od 1985 był szefem gdańskiego NZS^{[potrzebne źródło]}. Na studiach po raz pierwszy zetknął się z Lechem Kaczyńskim (który wykładał tam prawo pracy), zaś w 1989 rozpoczął współpracę z jego bratem Jarosławem.

[edytuj] III Rzeczpospolita

W 1989 został zatrudniony przez Lecha Kaczyńskiego, pełniącego funkcję wiceprzewodniczącego NSZZ "Solidarność", na stanowisku kierownika biura ds. kontaktów z regionami Komisji Krajowej "Solidarności", które zajmował do 1991. Brał udział w organizowaniu pierwszego zjazdu "Solidarności" po jej ponownej legalizacji w 1989.

Wspólnie z braćmi Kaczyńskimi brał udział w zakładaniu Porozumienia Centrum. W latach 1991-1999 był sekretarzem Zarządu Głównego Porozumienia Centrum, zaś w latach 1992-1993 kierownikiem Biura Poselskiego posła PC Adama Glapińskiego.

W latach 90. zaangażował się w działalność Spółdzielczych Kas Oszczędnościowo-Kredytowych. W latach 1993-1995 był specjalistą w biurze pełnomocnika Zarządu Fundacji na rzecz Polskich Związków Kredytowych.

W wyborach prezydenckich w 1995 był pełnomocnikiem sztabu wyborczego Lecha Kaczyńskiego (który ostatecznie wycofał się z wyborów). W tym samym roku rozpoczął pracę w spółce Srebrna (której kierownikiem był Jarosław Kaczyński, a współpracownikami Adam Lipiński i Wojciech Jasiński), wydającej czasopismo Nowe Państwo (pracował także w redakcji). W latach 1998-2001 zasiadał w sejmiku mazowieckim. W latach 2000-2001 był doradcą Lecha Kaczyńskiego, pełniącego wówczas funkcję ministra sprawiedliwości.

[edytuj] Prawo i Sprawiedliwość

Od 2001 jest członkiem Prawa i Sprawiedliwości. Organizował struktury tego ugrupowania w województwie świętokrzyskim. Funkcję posła w Sejmie IV kadencji (2001-2005) sprawował po raz pierwszy. Zasiadał wówczas w komisji obrony narodowej, komisji sprawiedliwości i praw człowieka oraz komisji śledczej ds. prywatyzacji PZU. W wyborach parlamentarnych w 2005 ponownie uzyskał mandat poselski w okręgu kieleckim. Od 3 listopada 2005 do 19 lipca 2006 był przewodniczącym Klubu Parlamentarnego PiS. Po publikacji w jednym z niemieckich czasopism tekstu ośmieszającego braci Kaczyńskich w lipcu 2006 wystąpił z oficjalnym wnioskiem do polskiego ministra sprawiedliwości, aby ten podjął kroki zmierzające do ewentualnego ukarania niemieckiego autora tekstu, przy użyciu międzynarodowego listu gończego, za obrazę polskiego prezydenta.

W wyborach parlamentarnych w 2007 uzyskał w okręgu kieleckim najlepszy indywidualny wynik w tymże okręgu (138 405 głosów). 13 listopada 2007 został ponownie przewodniczącym klubu.

[edytuj] Minister i wicepremier

Od 14 lipca 2006 do 16 listopada 2007 pełnił funkcję ministra-członka Rady Ministrów w rządzie Jarosława Kaczyńskiego, będąc jednocześnie przewodniczącym stałego Komitetu Rady Ministrów.

Od 8 maja 2007 do 7 września 2007 i od 11 września 2007 do 16 listopada 2007 zajmował stanowisko wicepremiera. Od 7 września 2007 do 11 września 2007 był sekretarzem stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

W październiku 2006 na skutek osobistych zabiegów ministra stacja Włoszczowa Północ na Centralnej Magistrali Kolejowej na północ od Włoszczowy, została przystosowana do obsługi pociągów pasażerskich. Adaptacja polegała na wybudowaniu peronu oraz infrastruktury do obsługi podróżnych, kosztem 1 228 tys. zł^[4] (w mediach często podawane są kwoty 3 i 3,5 mln zł, obejmujące także roboty torowe w obrębie stacji, a sam Przemysław Gosiewski twierdzi, że adaptacja kosztowała 900 tys. zł^[5]). Stacja Włoszczowa Północ jest jedyną stacją na Centralnej Magistrali Kolejowej, na której zatrzymują się pociągi pasażerskie^[6]. Obecnie na stacji zatrzymują się dwa pociągi dziennie (Warszawa – Kraków – Krynica oraz Warszawa – Częstochowa), w niektóre dni tygodnia dodatkowo pociąg "Pilica" relacji Koluszki – Kraków. W styczniu 2007 zapowiedział również budowę za kilkanaście milionów zł z funduszy UE parku technologicznego we Włoszczowie.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Strona sejmowa posła VI kadencji

[edytuj] Przypisy

1. ↑ Zgodnie z wyciągiem z Ewidencji partii politycznych, prowadzonej przez Sąd Okręgowy w Warszawie
2. ↑ Lista kandydatów komitetu zarejestrowana w okręgu wyborczym nr 33
3. ↑ Lista kandydatów z Komitetu Wyborczego Prawo i Sprawiedliwość
4. ↑ Stacja we Włoszczowie – doniesienie do prokuratury – Onet.pl, 27 października 2006 (kopia)
5. ↑ Wywiad z Przemysławem Gosiewskim – Radio Zet, 26 października 2006 (wywiad usunięty z archiwum)
6. ↑ Włoszczowa oprócz tego ma funkcjonującą od lat stację kolejową na linii z Katowic przez Zawiercie do Kielc