Marc-Vivien Foé

Z Wikipedii

Marc-Vivien Foé (ur. 1 maja 1975 w Nkolo, zm. 26 czerwca 2003 w Lyonie), piłkarz kameruński, uczestnik finałów Mistrzostw Świata w 1994 i 2002 roku.

[edytuj] Kariera klubowa

[edytuj] Canon Jaunde

Karierę piłkarską zaczynał w jednym z najsłynniejszych klubów w Afryce, kameruńskim klubie Canon Jaunde.Grał tam do grudnia 1995 roku.Zdobył z tym klubem dwa razy Puchar Kamerunu w 1993 roku i 1995 roku.

[edytuj] RC Lens

W 1995 roku przeszedł do klubu francuskiego RC Lens, gdzie szybko trafił do pierwszej jedenastki klubu i został gwiazdą drużyny z północy i ligi francuskiej. W sezonie 1995/96 w barwach RC Lens zadebiutował już w pierwszym meczu ligowym zremisowanym bezbramkowo z AJ Auxerre. W Pucharze UEFA Lens również szło dobrze. Foé doprowadził swój zespół do zwycięstw nad drużynami: luksemburskim FC Anevir Beggen 7:0 i 6:0 i Czernomorcem Odessa 0:0 i 0:4, który wcześniej wyeliminował Widzew Łódź. W trzeciej rundzie Foé został wraz z klubem sensacyjnie wyeliminowany przez czeski klub Slavia Praga. Na koniec sezonu 1995/96 Foé z klubem zajął piąte miejsce w lidze i awansował do Pucharu UEFA, w którym już w pierwszej rundzie Lens i Foé odpadli po dwumeczu z Lazio Rzym 0:1 i 1:1. Natomiast w lidze Foé z RC Lens zajął dopiero 13.miejsce. Następny sezon 1997/98 był najbardziej wymarzonym sezonem dla Foé, gdyż sięgnął z zespołem po jedyny w historii klubu tytuł mistrza Francji wygrywając bój lepszym stosunkiem bramek z FC Metz oraz dotarł do finału Pucharu Francji jednak przegrywając na Stade de France z Paris Saint-Germain 2:1. Niestety później się okazało, że ma kontuzję złamanej nogi, co udaremniło go transferu do Manchester United oraz wyjazdu na Mundial do Francji. Gdy Marc leczył kontuzję, Lens nie szło dobrze w lidze, gdy zajął 6. miejsce i w Lidze Mistrzów, gdy przegrał walkę o 1/8 finału. Po wyleczeniu kontuzji Marc opuścił klub.

[edytuj] Olympique Lyon

Po wyleczeniu kontuzji, w 1999 Marc trafił do angielskiego zespołu West Ham United. Zajął z tą drużyną wysokie dziewiąte miejsce.Dobra gra w tej drużynie zaowocowała w 2000 transferem do najlepszej francuskiej drużyny – Olympique Lyon, gdzie zaprzyjaźnił się m.in: Sonnym Andersonem i Jackiem Bąkiem.Wraz z Lwami grał w Lidze Mistrzów, gdzie 1 rundzie w grupie lepsza była tylko Valencia a w drugiej rundzie przegrał z Bayernem Monachium i Arsenalem oraz zdobył w 2001 roki Puchar Ligi pokonując w dogrywce 2:1 AS Monaco i tytuł wicemistrza Francji przegrywając tytuł mistrzowski różnicą czterech punktów z FC Nantes, a w sezonie 2001/02 w Lidze Mistrzów nie spisywał się najlepiej, gdyż Lyon odpadł w pierwszej rundzie po porażkach z FC Barceloną i Bayerem Leverkusen. A w Pucharze UEFA sensacyjnie został wyeliminowany przez czeski Slovan Liberec. Foé natomiast w Ligue 1 błyszczał.Zdobył tytuł mistrza Francji okazując się lepszym o dwa punkty od swojego byłego i ówczesnego Jacka Bąka klubu - RC Lens. Gdy okazało się, że nie ma dla Foé miejsca w składzie Lyonu, opuścił klub na zasadzie wypożyczenia.

[edytuj] Manchester City

Kiedy okazało się, że Foé stracił miejsce w składzie Olympique Lyon i po udanych Mundialu w Korei i Japonii, w lecie 2002 roku został wypożyczony do odwiecznego rywala Manchesteru United angielskiego klubu Premier League, Manchester City na sezon 2002/2003, gdzie od razu został jednym z wyróżniających się zawodników i jednym z ulubieńców ówczesnego trenera Manchesteru, Kevina Keegana i kibiców Błękitnych. Na koniec sezonu 2002/03 wraz z Manchesterem zajął dobre dziewiąte miejsce i doprowadził klub do Pucharu UEFA w którym jednak nie wystąpił, gdyż okazało się, że to był ostatni sezon w jego życiu.

[edytuj] Reprezentacja Kamerunu

Marc-Vivien Foé zadebiutował w reprezentacji Kamerunu 22 września 1993 przeciwko Meksykowi. W 1994 zadebiutował na XV Mistrzostwach Świata w USA, gdzie reprezentacja Kamerunu nie wyszła jednak z grupy.Foé szybko stał się gwiazdą Nieposkromionych Lwów.W 1996 roku zabebiutował w Pucharze Narodów Afryki w RPA, gdzie Nieposkromione Lwy sensacyjnie odpadły w rundzie grupowej.W 1997 roku awansował do finałów Mistrzostw Świata we Francji, gdzie jednak nie zagrał z powodu kontuzji, złamanej nogi.W 2000 roku zdobył wraz reprezentacją z Pierrem Lechantrem na czele Puchar Narodów Afryki.W 2001 roku po niezbyt udanym występie w Pucharze Konfederacji trenerem reprezentacji Kamerunu epizod w roli trenera pełnił Robert Corfu. Kilka miesięcy później trenerem został Niemiec Winfried Schäfer. Wtedy się zaczął się wielki okres dla Marca w reprezentacji.W 2002 roku po raz drugi pod rząd z reprezentacją sięgnął Puchar Narodów Afryki.W czerwcu rozpoczęły się Mistrzostw Świata w Japonii i Korei, gdzie Foé został uznany gwiazdą mistrzostw i futbolu.W 2003 roku brał też udział Pucharu Konfederacji, który dla Foé zakończył się tragicznie.Foé zagrał dla reprezentacji 64 mecze i strzelił 8 bramek.

p • d • e

Skład reprezentacji Kamerunu na Mundialu 1994

1 Bell • 2 Kana-Biyik • 3 Song • 4 Ekeme • 5 N'Dip • 6 Libiih • 7 Omam-Biyik • 8 M'Bouh • 9 Milla • 10 M'Fedé • 11 Mabdean • 12 Loga • 13 Kalla • 14 Tataw • 15 Agbo • 16 Tchami • 17 Foé • 18 Fiala Fiala • 19 Embé • 20 Mouyeme • 21 N'Kono • 22 Songo'o • trener: Michel

p • d • e

Skład reprezentacji Kamerunu na Mundialu 2002

1 Boukar • 2 Tchato • 3 Wome • 4 Song • 5 Kalla • 6 Njanka • 7 Ndo • 8 Geremi • 9 Eto'o • 10 M'Boma • 11 N'Diefi • 12 Lauren • 13 Mettomo • 14 Epalle • 15 Alnoudji • 16 Songo'o • 17 Foé • 18 Suffo • 19 Djemba‑Djemba • 20 Olembé • 21 Job • 22 Kameni • 23 Ngom Kome • trener: Schäfer

[edytuj] Śmierć

Kwiaty złożone przed stadionem Manchesteru City ku czci Marca-Viviena Foe.

[edytuj] 26 czerwca

26 czerwca 2003 podczas meczu półfinałowego Pucharu Konfederacji FIFA reprezentacji Kamerunu z Kolumbią,wygranym przez reprezentację Kamerunu, Marc-Vivien Foé niespodziewanie zasłabł. Niestety, pomimo natychmiastowej pomocy, lekarzom nie udało się go uratować i Foé zmarł wkrótce po przewiezieniu do szpitala^[1]. Mecz ten był rozgrywany na Stade Gerland w Lyonie – klubowym stadionie drużyny Olympique Lyon, w której Foé grał przez 2 sezony. Autopsja wykazała, że przyczyną śmierci piłkarza był atak serca, który mógł być spowodowany niewykrytą wrodzoną wadą serca.

[edytuj] Szok

Kamerun był zaszokowany śmiercią Marca-Viviena Foé. Mieszkańcy tego kraju spodziewali się ogłoszenia dnia żałoby w Kamerunie. Mimo tragedii Kameruńczycy zdecydowanie wypowiadali się, aby reprezentacja ich kraju nie zrezygnowała z udziału w meczu finałowym przeciwko Francji, by w ten sposób uczcić pamięć Foé. Komisarz meczu finałowego, Michał Listkiewicz, potwierdził dwa dni przed meczem, iż finał zostanie rozegrany zgodnie z programem. Zaszokowani byli także piłkarze. Bramkarz reprezentacji Francji, były partner Foé z Olympique Lyon, Gregory Coupet, rozpłakał się po drugim półfinałowym meczu, z Turcją. Przejęty był również były trener West Ham United, Harry Redknapp, który za 6,8 miliona dolarów ściągnął Foé do Anglii.

[edytuj] Finał z Francją

29 czerwca 2003 na stadionie Stade de France w podparyskim St. Denis odbył się finał Pucharu Konfederacji pomiędzy reprezentacją Kamerunu a reprezentacją Francji. Wcześniej piłkarze, trenerzy oraz kibice uczcili pamięć Foé minutą ciszy. Ten mecz został wygrany przez Francję 0:1 po złotym golu w 97 minucie Thierry'ego Henry'ego, który zadedykował go dla Foé. Po meczu na dekorację wprowadzając swoich kolegów kapitanowie Rigobert Song (Kamerun) oraz Marcel Desailly (Francja) nieśli duży portret Foé. Piłkarze mieli na rękawach koszulki czarne opaski. Marcel Desailly trofeum Pucharu Konfederacji zadedykował właśnie Foé.

[edytuj] Zastrzeżony numer 17 i 23

Numer "17" będzie zastrzeżony w piłkarskiej reprezentacji Kamerunu oraz we francuskich klubach Olympique Lyon i RC Lens. W drużynach tych - dla uczczenia pamięci Marka-Viviena Foé - już żaden piłkarz nie będzie grał z tym numerem. Wcześniej manager jego ostatniego klubu Manchesteru City, Kevin Keegan oraz działacze tego klubu ogłosili że z numerem 23, w którym grał Foé, już żaden piłkarz w tej drużynie nie będzie grał.

[edytuj] Mecz charytatywny

11 listopada 2003 został zorganizowany mecz, gdzie piłkarska reprezentacja Kamerunu zmierzyła się z zespołem gwiazd rozegranym w Lyonie dla uczczenia pamięci zmarłego na tym boisku Foé. Mecz zakończył się wynikiem 3-1 na korzyść reprezentacji Kamerunu. Kamerun, mistrz Afryki, wygrał 3:1, ale wynik ten miał dla kolegów zmarłego znaczenie drugorzędne. Wśród kameruńskich graczy i 23 962 widzów dominowało uczucie spełnienia obowiązku uczczenia pamięci Foé, zmarłego podczas półfinałowego meczu Pucharu Konfederacji. W zespole gwiazd, nazwanym "Teamem Przyjaźni", zagrali tacy piłkarze, jak Thierry Henry, Robert Pirès, Sylvain Wiltord i Nicolas Anelka niedawny gracz Manchester City; gola strzelił Brazylijczyk Sonny Anderson, były kolega Foé z zespołu Olympique Lyon. Dochód z tego spotkania przeznaczony został na fundusz charytatywny, którym kieruje wdowa po Foé, Marie-Louise. Fundusz zasiliły też wpływy za sprzedane, za pośrednictwem telewizji, koszulki podpisane przez niektórych uczestników meczu.