Maciej z Gołańczy
Z Wikipedii
Maciej z Gołańczy herbu Topór (ur. ok. 1285, zm. 16 maja 1368) – biskup kujawski w latach 1324-1364, następca Gerwarda herbu Leszczyc.
Posiadał liczne tytuły i godności kościelne – był kanonikiem w kapitułach gnieźnieńskiej, poznańskiej, płockiej, włocławskiej, kruszwickiej, krakowskiej i wrocławskiej. 3 grudnia 1323 mianowany biskupem kujawsko-pomorskim, sakrę przyjął 8 stycznia 1324. W diecezji zawsze bardzo troszczył się o dobre interesy Polski, sprzeciwiając się Krzyżakom. Zajmował się m.in. odbudową diecezji po zniszczeniach wojennych, rozpoczął prace nad nową katedrą oraz zbudował zamek we Włocławku i Raciążku.Jego rządy przyczyniły się do bardzo szybkiego rozwoju osadnictwa w diecezji włocławskiej.
W grudniu 1364 zrezygnował z godności biskupiej z powodu utraty wzroku. Jego następcą w diecezji został bratanek, Zbylut z Gołańczy, dotychczasowy prepozyt kapituły włocławskiej.
[edytuj] Bibliografia
- Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965-1999. Słownik biograficzny, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 2000
