M163 VADS
Z Wikipedii
| M163 VADS | |
 |
|
| Dane podstawowe | |
| Państwo |  Stany Zjednoczone |
| Trakcja | gąsienicowa |
| Typ | przeciwlotnicze działo samobieżne |
| Załoga | 4 |
| Dane techniczne | |
| Silnik | 6-cylindrowy General Motors 6V53 dwusuwowy diesel |
| Moc | 212 KM |
| Wymiary | |
| Długość maks. | 4,86 m |
| Szerokość | 2,86 m |
| Wysokość maks. | 2,92 m |
| Masa | |
| Poj. zb. paliwa | 360 l |
| Opancerzenie | |
| Grubość pancerza | 29-45 mm |
| Osiągi | |
| Prędkości maksymalne | |
| Na drodze | 64 km/h |
| Zdolność pokonywania przeszkód | |
| Zasięg | 480 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| Artyleryjskie | działko M168 General Dynamics 20 mm Vulcan |
| Strzeleckie | brak |
| Użytkownicy | |
| Stany Zjednoczone, Albania, Chile, Ekwador, Izrael, Maroko, Korea Południowa, Tajlandia, Tunezja | |
M163 Vulcan Air Defense System (VADS) to samobieżne działo przeciwlotnicze używane przez Armię Stanów Zjednoczonych. Uzbrojenie pojazdu stanowi 20 mm działko General Dynamics M168, będące modyfikacją działka M61 Vulcan, zamontowane na platformie pojazdu M113 (M741) lub przyczepie M167.
Broń zaprojektowano jako uzupełnienie systemu rakietowego M48 Chaparral, jednak okazała się mało skuteczna przeciwko nowoczesnym samolotom odrzutowym. W rezultacie, w latach 80. i 90. XX wieku zaczęto używać ją do walki z lekkimi celami naziemnymi.
Pojazdy M48 i M163 zostały ostatecznie zastąpione przez systemy przeciwlotnicze M1097 Avenger i M6 Linebacker (M2 Bradley z wyrzutnią rakiet FIM-92 Stinger zamiast TOW).
[edytuj] Zobacz też
Amerykańskie pojazdy wojskowe po 1945
|
Pojazdy przeciwlotnicze
|
|
|
Inne pojazdy
|
|
