Lindon
Z Wikipedii
Lindon (sind. ziemia muzyków) - fikcyjna kraina ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Położony na zachodzie Śródziemia, za Górami Błekitnymi. Zatoka Lune rozdziela Lindon na dwie części: Forlindon i Harlindon. Lindon jest jedyną ocalałą krainą zniszczonego po Wojnie Gniewu Beleriandu. Wiele elfów z Beleriandu osiedliło się w Lindonie na początku Drugiej Ery, podczas rządów Gil-galada. Noldorowie zamieszkiwali głównie Forlindon, a Sindarowie w Harlindon. Oba rody wspólnie zbudowały Mithlond u ujścia rzeki Lhun.
Podczas Drugiej Ery wielu spośród elfów zamieszkujących kraj udało się do Valinoru. Podczas tej ery Lindon był jednym z dwóch, obok Eregionu, królestw Noldorów. Po śmierci króla jeszcze więcej elfów zdecydowało się na opuszczenie Śródziemia, wyludniając krainę rządzoną wówczas przez Cirdana. Było to prawdopodobnie ostatnie miejsce, skąd można było wyruszyć do Amanu w Trzeciej Erze.
