Le Marais
Z Wikipedii
Le Marais (fr. Marais - bagna), dzielnica Paryża na północnym brzegu Sekwany.
Dzielnica ta znajduje się w trójkącie między Centrum Pompidou, Placem Bastylii i Placem Republiki. Najważniejszą arterią dzielnicy jest Rue de Rivoli.
[edytuj] Historia
Pierwotnie było to zielone przedmieście Paryża. Swoje posiadłości rolne mieli tu templariusze (np. Twierdzę Temple). Dzielnica rozkwitła na przełomie XVI/XVII wieku, gdy Henryk IV miał tu swoją główną siedzibę. Przyciągnęła ona w te rejony arystokrację, która zaczęła tu budować swoje posiadłości. Okolica ta opustoszała jednak ponownie już pod koniec XVII w., gdy siedziba królów Francji została przeniesiona do Luwru. Dawne pałace i siedziby arystokracji przejęli drobni kupcy i miejska biedota. W XIX wieku obszar stał się dzielnicą przemysłową, co uchroniło budynki Marais przed unowocześnieniem. Po wyprowadzeniu się z tych terenów przemysłu, dzielnica podupadła i stała się ponownie miejscem zamieszkania paryskiej biedoty. W czasie II wojny światowej przeniósł się do tej dzielnicy Pablo Picasso, co po zakończeniu wojny przyciągnęło do niej wielu artystów, którzy uciekali z Montmartre przed tłumami turystów. W latach 60. XX w. prezydent Francji Georges Pompidou rozpoczął rekultywację dzielnicy, co zamieniło ją w zamożną i elegancką dzielnicę mieszkaniową, z ograniczonym do minimum ruchem samochodowym, o charakterze historycznej starówki, z licznymi wąskimi, urokliwymi uliczkami i placykami, przy których znajdują się galerie sztuki, butiki i sklepy jubilerskie.
[edytuj] Atrakcje turystyczne
Najważniejsze miejsca to: Place de Vosges, kościół Saint-Gervais-Saint-Protais, Centrum Pompidou, Muzeum Pabla Picassa oraz subdzielnica żydowska. Wieczorem Le Marais, szczególnie ulica Vielle de Temple, staje się miejscem spotkań wspólnoty homoseksualnej.
Mieszczą się tu też historyczne rezydencje: Hotel de Soubise, Hotel de Rohan, Hotel Sale, Hotel Carnavalet (obecnie muzeum historii Paryża).
