Ka-25
Z Wikipedii
Ka-25 | |
Śmigłowiec Ka-25K w muzeum w Monino |
|
Dane podstawowe | |
Państwo | ZSRR |
Typ | śmigłowiec pokładowy |
Konstrukcja | konstrukcja metalowej, podwozie czteropodporowe – stałe |
Załoga | 3 – 4 |
Historia | |
Data oblotu | 26 kwietnia 1961 |
Lata produkcji | 1964 – 1975 |
Dane techniczne | |
Napęd | 2 silniki turbinowe Głuszenkow GTD-3F,późniejsze wersje Głuszenkow GTD-3BM lub TW-3-117 |
Moc | 900 KM (662 kW) (GTD-3F) 990 KM (728 kW) (GTD-3BM) (każdy) |
Wymiary | |
Średnica wirnika | 15,74 m |
Długość kadłuba | 9,83 m |
Wysokość | 5,73 m |
Masa | |
Własna | 4 760 kg |
Startowa | 7 300 kg (normalna) 12 600 kg (maksymalna) |
Osiągi | |
Prędkość maksymalna | 220 km/h |
Pułap praktyczny | 3500 m |
Zasięg | 650 km |
Długotrwałość lotu | 4,5 h |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
tylko w wersji Ka-25PL 2 torpedy samonaprowadzające typu E45-7A lub B-1DC 700 kg bomb głębinowych |
|
Liczba miejsc | |
12 (wersja Ka-25K) | |
Wyposażenie dodatkowe | |
patrz tekst | |
Użytkownicy | |
ZSRR/Rosja, Bułgaria, Indie, Syria, Ukraina, Wietnam, Jugosławia | |
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
Ka-25 (w oznaczeniu NATO Hormone) – radziecki morski śmigłowiec pokładowy, zaprojektowany w 1961 roku w biurze konstrukcyjnym Nikołaja Kamowa.
Spis treści |
[edytuj] Historia
W 1958 roku w biurze konstrukcyjnym Kamowa rozpoczęto prace nad śmigłowcem pokładowym dla marynarki wojennej. W 1961 roku opracowano i w dniu 26 kwietnia 1961 oblatano nowy śmigłowiec oznaczony jak Ka-25. Śmigłowiec wprowadzono do produkcji seryjnej w 1964 roku w zakładach w Ułan Ude wersję Ka-25PL, pozostałe wersje rozpoczęto produkować w 1967 roku.
[edytuj] Produkowane wersje
Śmigłowiec był budowany w wersjach o identycznej konstrukcji lecz innym wyposażeniu:
- Ka-25PL – śmigłowiec pokładowy do wykrywania i zwalczania okrętów nawodnych i podwodnych, była to wersja uzbrojona
- Śmigłowiec Ka-25PL wyposażony był w umieszczony pod przednią częścią kadłuba radiolokator typu OKA-2 (w kodzie NATO Big-Bulge), zasobnik z bojami akustycznymi, magnetometr i sonar typu MAD. Miał też podkadłubową komorę bombową, w której mógł przenosić 700 kg bomb głębinowych konwencjonalnych jak również z głowicami nuklearnymi. Zamiennie mógł być wyposażony w dwie torpedy samonaprowadzające E45-7A lub B-1DC.
- Ka-25Ts – śmigłowiec pokładowy do zdalnego naprowadzania na cel pocisków rakietowych wystrzeliwanych z okrętów
- Śmigłowiec Ka-25Ts wyposażony był w specjalistyczne urządzenia do wykrywania okrętów podwodnych i nawodnych, a także po przekazaniu informacji do okrętów nosicieli rakiet do naprowadzania tych rakiet na cel, przez co znacznie zwiększył skuteczny zasięg rakiet. Nie posiadał uzbrojenia
- Ka-25PS – śmigłowiec poszukiwawczo-ratunkowy, także pasażerski
- Śmigłowce Ka-25PS były wyposażone w sprzęt do odnajdowania rozbitków oraz podnoszenia ich z powierzchni morza
- Ka-25BT – śmigłowiec do holowania trału
- Śmigłowiec Ka25BT był wyposażony w trał do likwidacji min morskich
- Ka-25K – śmigłowiec pasażerski, wykorzystywany w lotnictwie cywilnym
- Śmigłowiec Ka-25K był wersją pasażerską, z kabiną pasażerską na 12 osób. Wykorzystywany był w lotnictwie cywilnym, zwłaszcza do obsługi platform wiertniczych
Łącznie wyprodukowano w latach 1964 – 1975 ok. 250 śmigłowców Kamow Ka-25 wszystkich odmian.
[edytuj] Zastosowanie
Śmigłowiec Kamow Ka-25 znajdował się na wyposażeniu lotnictwa morskiego ZSRR (Rosji), Bułgarii, Indii, Syrii, Ukrainy, Wietnamu, Jugosławii. W ZSRR był wykorzystywany jako śmigłowiec pokładowy na krążownikach typu „Moskwa” oraz krążownikach z uzbrojeniem lotniczym typu „Kijów”.
[edytuj] Opis techniczny
Śmigłowiec Kamow Ka-25 jest zbudowany w układzie dwuwirnikowym, z trzema łopatami w każdym wirniku, o przeciwbieżnych obrotach, typowym dla konstrukcji Nikołaja Kamowa. Podwozie stałe, czteropodporowe. Napęd śmigłowca stanowiły dwa silniki turbinowe. Pod kadłubem montowane były w zależności od wersji urządzenia do wykrywania okrętów oraz komora bombowa.
Samoloty szkolno-treningowe
|
|
Prototypy i konstrukcje doświadczalne
|