Julij Martow
Z Wikipedii
Julij Martow, ros. Л. Мартов, właść. Юлий Осипович Цедербаум (ur. 24 listopada 1873 w Konstantynopolu, zm. 4 kwietnia 1923 w Schömberg w Schwarzwaldzie) - rosyjski polityk i publicysta, jeden z liderów mienszewików.
Jako student Uniwersytetu Petersburskiego zaangażował się w działalność rewolucyjną, za co został aresztowany i zesłany do Wilna. Razem z Leninem zakładał petersburski "Sojuz bor'by za oswobożdienie rabocziego kłassa" w 1895 roku i wydawał gazetę "Iskra" i "Zaria" w 1900 roku.
Podczas II zjazdu SDPRR w 1903 roku współorganizowanego przez Markowa doszło do rozłamu w ruchu socjalistycznym i podziału na reformistycznych mienszewików oraz rewolucyjnie nastawionych bolszewików. Wziął udział w wydarzeniach 1905-07 w Rosji. W czasie I wojny światowej uczestniczył w tzw. konferencji zimmerwaldzkiej. W 1917 roku powrócił do Rosji - wszedł w skład Wszechrosyjskiego Zjazdu Delegatów Robotniczych i Żołnierskich oraz moskiewskiej rady ludowej z ramienia SDPRR (m). Sprzeciwiał się polityce bolszewików wobec politycznej opozycji występując z zupełnie innymi koncepcjami rozwiązań ustrojowych w Rosji.
Ze względu na chorobę (gruźlica) emigrował w 1920 roku do Niemiec, gdzie przyczynił się do powstania 2,5 Międzynarodówki.
