Jan Matuszyński
Z Wikipedii
Jan Matuszyński (ur. 1809, Warszawa - zm. 20 kwietnia 1842, Paryż) - lekarz, kolega szkolny i jeden z najbliższych przyjaciół Fryderyka Chopina.
Urodził się w warszawskiej rodzinie lekarskiej religii ewangelickiej. Ojcem był Leopold (1768 - 1831), długoletni szef Szpitala Ewangelickiego w Warszawie, matką Ludwika z Mahlenbergów. Po maturze w Liceum Warszawskiem Jan zaczął studia na wydziale lekarskim UW, ale musiał je przerwać w związku z wybuchem Powstania Listopadowego. W czasie powstania pełnił obowiązki lekarza batalionowego w 5. p. Strzelców Konnych. Za męstwo i ofiarność otrzymał Złoty Krzyż Virtuti Militari.
Po upadku powstania Matuszyński udał się do Tübingen, gdzie ukończył w 1834 roku studia medyczne, po czym przeniósł się do Paryża i zamieszkał z Chopinem. Łączyły ich nie tylko wspomnienia z wczesnej młodości w Warszawie, ale także umiłowanie muzyki: Jan grał świetnie na flecie i przyjaciele urządzali sobie często wieczory muzyczne, grając razem wduecie, lub muzykując wspólnie z innym kolegą szkolnym, Julianem Fontana, który także osiadł w Paryżu. Rodzice Chopina byli zachwyceni tym, że samotny syn mieszka razem z oddanym i serdecznym przyjacielem i często pytali się o "Jasia" w korespondencji z Fryderykiem.
Jednym z zadań Jana miała być opieka nad słabym zdrowiem kompozytora, ale los chciał inaczej: Matuszyński ciężko zachorował na gruźlicę i zmarł w Paryżu w wieku 33 lat, siedem lat przed Fryderykiem. Pochowany w Paryżu na Cmentarzu Montmartre. [1]
Młodszym bratem Jana był Leopold Matuszyński, śpiewak i reżyser operowy.
[edytuj] Bibliografia
- Maurycy Karasowski, Młodość Fryderyka Chopina, Warszawa 1869
- Eugeniusz Szulc, Cmentarz ewangelicko-augsburski w Warszawie, Warszawa 1989
