Jan Drda
Z Wikipedii
Jan Drda (ur. 4 kwietnia 1915 w Příbram, zm. 28 listopada 1970 w Dobříš) – czeski prozaik i dramaturg.
Należy do tzw. młodego pokolenia pisarzy czeskich, gdyż zaczął stawiać pierwsze kroki na polu literatury dopiero w okresie II wojny światowej. Studiował filologię klasyczną i slawistykę.
Był członkiem Komunistycznej Partii Czechosłowacji od 1945 roku, a w latach 1946–56 był prezesem Związku Pisarzy Czechosłowackich. Charakterystyczną cechą jego twórczości było łączenie ludowych motywów baśniowych i postaci realnych.
W roku 1953 otrzymał państwową nagrodę literacką pierwszego stopnia w dziale prozy artystycznej za zbiór opowiadań Krasna Tortiza. Jan Drda pochodził z rodziny robotniczej i był pisarzem-komunistą, uczestnikiem czechosłowackiego Ruchu Oporu w latach "protektoratu" i później - powstania w Pradze w roku 1945.
[edytuj] Twórczość
[edytuj] Proza
- Miasteczko na dłoni (Městečko na dlani, 1940, wyd. pol. 1947)
- Woda życia (Živá voda, 1942)
- Wędrówki Piotra Arcyłgarza (Putování Petra Sedmilháře, 1943, wyd. pol. 1963)
- Svět viděný zpomaloučka, 1943
- Listy z Norimberka, 1946
- Němá barikáda, 1946
- Kuřák dýmky, 1948
- Dětství soudruha Stalina, 1953
- Krásná Tortiza, 1952
- Jednou v máji, 1958
- Bajki czeskie (České pohádky, 1959)
- Posvícení v Tramtárii, 1972
- pohádky, 1972
- W gospodzie u wodnika (Hastrmani, 1973)
- České lidové hádanky v podání Jana Drdy: pro čtenáře od 6 let , 1984
- Nedaleko Rukapáně, 1989
- Milostenky nemilostivé, 1995
[edytuj] Dramat
- Magdalenka, 1941
- Jakož i my odpouštíme, 1941
- Romance o Oldřichu a Boženě, 1953
- Igraszki z diabłem (Hrátky s čertem, 1946, wyd. pol. 1949)
- Zapomniany diabeł Dalskabáty, hříšná ves aneb Zapomenutý čert, 1960
- Jsou živí, zpívají, 1961
