Głębokie (Białoruś)
Z Wikipedii
Współrzędne: 55°08' N 27°41' E
| Głębokie | |||
|
|||
| Państwo |  Białoruś |
||
| Obwód |  witebski |
||
| Położenie | 55° 08' N 27° 41' E |
||
| Ludność (2006) • liczba ludności |
ok. 22 000 |
||
| Nr kierunkowy | +375 2156 | ||
| Kod pocztowy | 211791, 211792, 211800 | ||
|
Położenie na mapie kraju
  Głębokie
|
|||
Głębokie (błr. Глыбокае, Hłybokaje) – miasto na Białorusi w obwodzie witebskim, stolica rejonu głębockiego, na południowy zachód od Połocka.
Miasto liczy 22 tysięcy mieszkańców (2006).
Pierwsza wzmianka o Głębokiem pochodzi z 1514 roku.
- Cerkiew prawosławna pw. Narodzenia Bogarodzicy od 1875 r., kiedy to kościół i klasztor karmelitów został przekazany,przez władze carskie, prawosławnym. Wczesnobarokowy kościół fundacji Józefa Korsaka, zbudowany w latach 1639-54. Przebudowany w stylu baroku wileńskiego. W 1812 r. w murach klasztoru kwaterował Napoleon.
- Kościół katolicki, późnobarokowy, wybudowany w latach 1764-82. Czynny nieprzerwanie. W kościele obraz uznawany za cudowny MB z Dzieciątkiem, przeniesiony z kościoła karmelitów
- Klasztor bazylianów w Berezweczu (teraz część miasta Głębokie), fudnowany w 1637 r. przez Józefa Korsaka. Początkowo drewniany, murowany wystawiono w latach 1756-67. Zakon skasowano w 1837 r. zamieniając go w monastyr prawosławny. W okresie międzywojennym cerkiew klasztorną przywrócono katolikom, a w klasztorze umieszczono KOP. We wrześniu 1939 r. NKWD urządziło w nim więzienie dla Polaków. Zachował się korpus klasztorny. Kościół pobazyliański, przykład pięknego baroku wileńskiego, zniszczono w 1970 r. z polecenia miejscowych władz.
- W 1895 roku urodził się tu Paweł Suchoj, wybitny konstruktor lotniczy.
- Mord więźniów w VI 1941 r. W czasie ewakuacji więźniów do Witebska NKWD zamordowało od kilkuset do kilku tysięcy więźniów. Większość więźniów (najwięcej Polaków) zamordowano w Mikołajewie nad Dźwiną koło Uły.
W II Rzeczypospolitej Głębokie było stolicą powiatu dziśnieńskiego w woj.wileńskim.
- Na miejscowym cmentarzu katolickim zachowały się groby rodziców Tadeusza Dołęgi-Mostowicza, ojca Stefana i matki Stanisławy z Popowiczów. W roku 1998 na tylnej ścianie domu (obecnie budynek sądu) należącego niegdyś do Mostowiczów wmurowano dwujęzyczną tablicę upamiętniającą pisarza.
