EBM (muzyka)

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji.
Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.

EBM
Pochodzenie	industrial, electropunk
Czas i miejsce powstania	wczesne Lata 80. XX wieku, Belgia, Niemcy, Kanada, Wielka Brytania
Instrumenty	syntezatory, samplery, automaty perkusyjne
Gatunki pokrewne	new beat - goa trance - electro-industrial - dark electro

Electronic body music (w skrócie EBM) jest to gatunek muzyczny, który łączy w sobie elementy industrial i electronic punk music. Powstał we wczesnych latach osiemdziesiątych. Na gatunek ten początkowo wpływała muzyka industrialna (Throbbing Gristle, Cabaret Voltaire) i europejska electropunk (DAF, Liaisons Dangereuses, Portion Control) i czysto elektroniczna muzyka elektroniczna (Kraftwerk).

Spis treści

1 Charakterystyka
2 Etymologia
3 Historia
4 Rozwój i pochodne
- 4.1 Wczesny rozwój
- 4.2 Późny rozwój
5 Znani artyści EBM
6 Zobacz też
7 Linki zewnętrzne

[edytuj] Charakterystyka

Styl charakteryzował się początkowo twardym tanecznym beatem, czystym nieprzetworzonym elektronicznie wokalem z elementami growl z efektami pogłosu i echa powtarzalnymi wstawkami z sekwencera. W tamtych czasach popularnymi syntezatorami były Korg MS-20, Emulator II, Oberheim Matrix czy Yamaha DX7. Typowe rytmy EBM bazują na beatach 4/4 wymieszanym w pewnym stopniu z rytmem synkopowym ma sugerować strukturę muzyki rockowej.

[edytuj] Etymologia

Termin electronic body music został wprowadzony przez belgijską grupę band Front 242 w 1984 do opisu muzyki [1]) z ich EP No Comment, wydanej tego samego roku. Kilka lat wcześniej, DAF z Niemiec użyła terminu "Körpermusik" (body music) w udzielonym wywiadzie do opisanie ich tenecznych elektronicznej muzyki punkowej. Innym terminem używanym na określenie EBM jest aggrepo co jest skróconym opisem "aggressive pop" - agresywnego popu. Termin był głównie używany w Niemczech we wczesnych latach osiemdziesiątych.

[edytuj] Historia

We wczesnych latach osiemdziesiątych grupy takie jak Front 242 czy Nitzer Ebb (obie zainspirowane przez Deutsch-Amerikanische Freundschaft, Cabaret Voltaire i Throbbing Gristle) zaczęły łączyć niemieckiego electropunka z elementami brytyjskiej muzyki industrialnej. Rezultatem tego połączenia była proste taneczne dźwięki nazwane EBM. Najważniejszymi albumami z tego gatunku były "Official Version" Front 242 i "That Total Age" Nitzer Ebb obie wydane w 1987 roku.

W drugiej połowie lat osiemdziesiątych amerykańskie i kanadyjskie grupy muzyczne takie jak Front Line Assembly, Ministry, Batz Without Flesh czy Schnitt Acht zaczęły grać typowy europejski EBM. Połączyły one dotychczasowe elemeny z twardością amerykańskiej muzyki post-industrial (Revolting Cocks). Krótko potem wiele grup takich jak Nine Inch Nails stworzyło pod wpływem EBM bardziej rockowy styl. Jednym z bardziej znanych rezultatów było wydanie w 1989 roku Head Like A Hole.

W tym samym czasie EBM stał się popularny w podziemiu sceny muzycznej, głównie w Europie. W tym czasie najbardziej znanymi wytwórniami były Antler-Subway, KK Records, niemieckie Animalized, Techno Drome International, Zoth Ommog Records, amerykańskie Wax Trax! i szwedzkie Front Music Production, Energy (później przyłączona do Energy Rekords). Innymi artystami poza Front 242 i Nitzer Ebb są Die Krupps, Vomito Negro, Signal Aout 42, Insekt, Force Dimension, Bigod 20 i Electro Assassin. Kilka innych grup takich jak A Split-Second (belgijski electro-rock), AAAK, The Weathermen, The Klinik, Borghesia, The Neon Judgement, Attrition or Philadelphia Five tworzyło również muzykę charakterystyczną dla gatunku jednak nie zalicza się ich do grup typowo EBM.

Niektórzy z artystów sceny EBM tworzyło pod wpływem muzyków New beat i Goa trance (Juno Reactor, Astral Projection, Eon Project).

[edytuj] Rozwój i pochodne

[edytuj] Wczesny rozwój

W pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych, wielu artystów EBM rozdzieliło lub zmieniło swój styl muzyczny i zaczęło zapożyczać elementy syntetycznej Industrial czy też rockowej i heavymetalowej. Tyranny For You i kolejne albumy pionierów gatunku - Front 242 zapoczątkowały koniec klasycznej epoki EBM z lat osiemdziesiątych. Nitzer Ebb, jeden z najważniejszych artystów sceny EB stał się typową grupą electro-rocka. Bez swych głównych ikon muzyka EBM w klasycznej postaci wygasła ostatecznie w połowie lat dziewiećdziesiątych. Nowe grupy takie jak Leæther Strip, :wumpscut:, i wczesne VNV Nation połączyły ostre zniekształcone beaty z muzyką syntezatorową. Termin tej rewolucji jest kontrowersyjny przez częste zamienne używanie w tamtych czasach terminu EBM z hardcore electro, electro-industrial' lub też co szczególnie częste w Niemczech i Ameryce elektro. Inni znani artyści tej epoki to Allied Vision,

Psychopomps, Controlled Fusion, wczesny Decoded Feedback i NVMPH. Drugim rozwiniętym z tych samych korzeni gatunkiem było tak zwane dark electro. Dark electro łączy w sobie mroczną muzykę elektroniczną z charakterystycznym zawodzącym wokalem. Ważnymi grupami w gatunku były yelworC, Mortal Constraint, Trial, i Tri-state.

[edytuj] Późny rozwój

Późniejszymi gatunkami które wyewoluowały z EBM w późnych latach dziewięćdziesiątych były aggrotech, który łączy electro-industrial i dark electro w muzykę bardziej szorstką, beatami charakterystycznymi dla muzyki techno i agresywnymi tekstami o pesymistycznym wydźwięku. Przykładami mogą być Funker Vogt, Tactical Sekt, Hocico, nowsze Suicide Commando, Feindflug, Dismantled, i Velvet Acid Christ. Przed końcem lat dziewiećdziesiątych kilka grup (VNV Nation, Covenant i Apoptygma Berzerk zaimportowało wiele elementów z synth pop i trance. Muzycy Ronan Harris z VNV Nation i Stephan Groth z Apoptygma Berzerk nazwali ten styl futurepop. Termin ten jest obecnie używany do określania pomniejszej muzyki ich oraz podobnych grup. Mniej więcej w tym samym czasie zapoczątkowany został ruch odwrotny. Wielu artystów europejskiej sceny techno, takich jak Terence Fixmer, Thomas P. Heckmann czy David Carretta, zaczęło zapożyczać elementy EBM do tworzonej przez siebie muzyki. Przykładem tego trendu w stanach zjednoczonych jest Adam X. Tendencja ta rozprzestrzeniła się na electroclash. I kiedy scena ta zaczęła zanikać wielu artystów przeniosło się w klimaty techno/EBM.

Charakterystyka muzyki jak i sceny EBM jest trudna ze względu częstą wymianę wpływów pomiędzy sceną futurepop/EBM a także old school i wieloma innymi. Artyści często miksowali nawzajem swoje utwory, przechodziło między grupami czy łączyło się. (na przykład Terence Fixmer i Douglas McCarthy). W 2005 roku Andy LaPlegua wywodzący się z klimatów futurepop/techno ukuł nowy termin Techno Body Music (Combichrist - This is TBM). Termin został użyty w kompilacji Masterhit Recordings "This Is... Techno Body Music Vol. 1". ("TBM zburzy ściany w ludzkich głowach łącząc to co najlepsze z obu scen w jednej nazwie"). Także deklarująca futurepop grupa VNV Nation załączyła dwie ścieżki TBM - "Strata" and "Interceptor" w swoim albumie zatytułowanym Matter+Form. Inne późniejsze grupy takie jak Ionic Vision, Spetsnaz i Proceed poszło inna drogą prezentując w ostatnich latach klasyczny styl EBM.